تاکنون پیش آمده در موقعیت یا موقعیتهایی قرار بگیرید که از شما خواسته شود تا قضاوت کنید که حقیقت نزد چه کسی است؟ در مواجهه با تعارضها، بر چه اساس اتخاذ موضع میکنید؟ به کدام مؤلفهها برای تشخیص درست
و نادرست بودن امر اخلاقی قائلاید؟ چگونه میتوانید بین امر قابلتسامح
و امری که قابلیت تسامحپذیری ندارد مرز بگذارید؟ اگر در موقعیتی قرار بگیرید که خودتان یکی از طرفین اختلافنظر باشید، چقدر میتوانید این احتمال را در نظر بگیرید که دستکم پارههایی از حقیقت نزد طرف مقابلتان باشد؟
زمانی بود که با تأسی از نظریۀ اخلاق وظیفهگرای کانتی میشد درست
و نادرستی اخلاقی را صرفاً وابسته به خودِ عمل در نظر گرفت. آیا در جهان تکثرگرایانۀ امروز نیز که بهواسطۀ ظهور اینترنت
و شبکههای اجتماعی، هر فردی میتواند صاحب رسانهای شخصی باشد، میتوان از
مطلق بودن یا نبودن امر اخلاقی سخن
گفت؟ نقش تنوعات فرهنگی
و اجتماعی در این میان چیست؟ موقعیت
و ناگزیریهای فردی
و جمعی چه تأثیراتی بر اتخاذ مواضع ما در قبال اخلاقی بودن یا نبودن عمل میگذارد؟
از سوی دیگر، اگر واقعاً بخواهیم ارزش
و درستی
و نادرستی را در پیوند با تفاوتهای فرهنگی
و اجتماعی امری
نسبی بدانیم، آیا به عملگرایی ما خدشه وارد نمیشود؟ سردرگم نمیشویم که در موضع عمل چه باید کرد؟
پرسش از
نسبی یا
مطلق بودنِ امر اخلاقی درازدامن است. ای بسا هر زمان که سخن
و پرسشی از امر اخلاقی بوده
و هست، پرسشی از
مطلقگرایی یا
نسبیگراییِ اخلاقی نیز با آن همراه شده است. گویی نمیتوان از امر اخلاقی سخن
گفت اما در باب
نسبی یا
مطلق بودن آن نیندیشید. آثار متعددی در مجموعه کتابهای نشر کرگدن میتوان یافت که در
آنها بهنوعی از این دو مفهوم
و حتی بدیلهای
آنها سخن گفته شده است. اما چنانچه بخواهیم مشخصاً آثاری در این زمینه به شما پیشنهاد کنیم، سه عنوان کتابی که در اسلایدهای بالا آمده است، میتواند انتخابهای خوبی برای ورود
و پرداختن به این مفاهیم باشد.
- تحریریۀ نشر کرگدن -
#نشر_کرگدن#هراس_از_معرفت#گفتوگوی_چهارنفره#گفتوگویی_درباره_نسبیانگاری_مطلقانگاری_و_ورای_آنها#مطلقگرایی#نسبیگرایی#نظریه_اخلاق#فلسفۀ_اخلاق@kargadanpub 🦏