نشر کرگدن

#گفت‌وگویی_درباره_نسبی‌انگاری_مطلق‌انگاری_و_ورای_آنها
Канал
Логотип телеграм канала نشر کرگدن
@kargadanpubПродвигать
2,12 тыс.
подписчиков
2,62 тыс.
фото
182
видео
973
ссылки
با کرگدن سفر کن ... کانال رسمی نشر کرگدن @kargadanpub ربات فروش نشر کرگدن @kargadanpubBot ادمین کانال و ربات نشر کرگدن @kargadanadmin
گفتوگویی دربارۀ نسبیانگاری، مطلقانگاری و ورای آنها
چهار روز در هند
مایکل کراوس/ حسن امیری‌آرا
مجموعۀ «گفت‌وگواندیشی»/ دبیر مجموعه: حسین شیخ‌رضایی
تعداد صفحه: ۱۷۰/ قیمت: ۲۵۰۰۰ تومان

این کتاب گفتوگویی خیالی میان چهار دوست در هند است. رونی نسبی‌انگار است، آدام مطلق‌انگار است، باربارا هم نسبی‌انگار و هم مطلق‌انگار است و نینا هیچ‌کدام از این دیدگاه‌ها را قبول ندارد. باربارا می‌خواهد هم وجوهی از نسبیانگاری و هم مطلقانگاری را بپذیرد. نینا می‌خواهد از مطلقانگاری و نسبیانگاری فراتر رود. او اهل مراقبه و رازباور است. نینا فکر می‌کند ورای حقیقت‌جوییِ رونی، آدام و باربارا، هدفی ژرف‌تر وجود دارد؛ یعنی خودشناسی.

از متن کتاب:

رونی: تجربه‌ای که داشتیم مرا به یاد دورۀ فلسفه در کانادی کالج انداخت. بحث‌هایی که راجع به نسبیانگاری داشتیم یادتان است؟
بارابارا: بله، خوب یادم است.
رونی: از وقتی به هند آمدم خیلی به آن بحث‌ها فکر می‌کردم. به نظر می‌رسد بسیاری چیزها در هند با آنچه با آن مأنوس بودیم خیلی متفاوت است.
آدام: چرا تجربۀ دیدن جسد کودک در گنگ تو را به یاد آن بحث‌ها انداخت؟
رونی: به نظرم نمونۀ خوبی از نسبیانگاری است. این‌طور القا می‌کند که حقیقت به نظرت بستگی دارد؛ یعنی به چهارچوب مرجعت.
آدام: چطور؟
رونی: خب، اینکه گنگ واسطه‌ای مقدس است برای هندوها صادق به حساب می‌آید. اما حدس می‌زنم از نظر ما کاذب است.

#نشر_کرگدن
#مجموعه_گفت‌وگواندیشی
#گفت‌وگویی_درباره_نسبی‌انگاری_مطلق‌انگاری_و_ورای_آنها
#مایکل_کراوس
#حسن_امیری‌آرا
#حسین_شیخ‌رضایی
#گفت‌وگوی_فلسفی
#کتاب_فلسفه

@kargadanpub 🦏
تاکنون پیش آمده در موقعیت یا موقعیت‌هایی قرار بگیرید که از شما خواسته شود تا قضاوت کنید که حقیقت نزد چه کسی است؟ در مواجهه با تعارض‌ها، بر چه اساس اتخاذ موضع می‌کنید؟ به کدام مؤلفه‌ها برای تشخیص درست و نادرست بودن امر اخلاقی قائل‌اید؟ چگونه می‌توانید بین امر قابل‌تسامح و امری که قابلیت تسامح‌پذیری ندارد مرز بگذارید؟ اگر در موقعیتی قرار بگیرید که خودتان یکی از طرفین اختلاف‌نظر باشید، چقدر می‌توانید این احتمال را در نظر بگیرید که دست‌کم پاره‌هایی از حقیقت نزد طرف مقابلتان باشد؟
زمانی بود که با تأسی از نظریۀ اخلاق وظیفه‌گرای کانتی می‌شد درست و نادرستی اخلاقی را صرفاً وابسته به خودِ عمل در نظر گرفت. آیا در جهان تکثرگرایانۀ امروز نیز که به‌واسطۀ ظهور اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، هر فردی می‌تواند صاحب رسانه‌ای شخصی باشد، می‌توان از مطلق بودن یا نبودن امر اخلاقی سخن گفت؟ نقش تنوعات فرهنگی و اجتماعی در این میان چیست؟ موقعیت و ناگزیری‌های فردی و جمعی چه تأثیراتی بر اتخاذ مواضع ما در قبال اخلاقی بودن یا نبودن عمل می‌گذارد؟
از سوی دیگر، اگر واقعاً بخواهیم ارزش و درستی و نادرستی را در پیوند با تفاوت‌های فرهنگی و اجتماعی امری نسبی بدانیم، آیا به عمل‌گرایی ما خدشه وارد نمی‌شود؟ سردرگم نمی‌شویم که در موضع عمل چه باید کرد؟
پرسش از نسبی یا مطلق بودنِ امر اخلاقی درازدامن است. ای بسا هر زمان که سخن و پرسشی از امر اخلاقی بوده و هست، پرسشی از مطلق‌گرایی یا نسبی‌گراییِ اخلاقی نیز با آن همراه شده است. گویی نمی‌توان از امر اخلاقی سخن گفت اما در باب نسبی یا مطلق بودن آن نیندیشید. آثار متعددی در مجموعه کتاب‌های نشر کرگدن می‌توان یافت که در آنها به‌نوعی از این دو مفهوم و حتی بدیل‌های آنها سخن گفته شده است. اما چنانچه بخواهیم مشخصاً آثاری در این زمینه به شما پیشنهاد کنیم، سه عنوان کتابی که در اسلایدهای بالا آمده است، می‌تواند انتخاب‌های خوبی برای ورود و پرداختن به این مفاهیم باشد.

- تحریریۀ نشر کرگدن -

#نشر_کرگدن
#هراس_از_معرفت
#گفت‌وگوی_چهارنفره
#گفت‌وگویی_درباره_نسبی‌انگاری_مطلق‌انگاری_و_ورای_آنها
#مطلق‌گرایی
#نسبی‌گرایی
#نظریه_اخلاق
#فلسفۀ_اخلاق

@kargadanpub 🦏