❤ڪلام امیرالمومنین علی علیه السلام❤

🔰انتقاد از #سیاست
#امیرالمؤمنین علیه السلام و پاسخ آن/۲

❓اشكال دوم: گويند: اگر پس از بيعت با او در مدينه معاويه را در شام بر حكومت باقى مى گذاشت تا هنگامى كه خود قدرت را كاملا به دست مى گرفت و حكومتش استوار مى شد و معاويه و شاميان با او بيعت مى كردند آن گاه به عزل معاويه مى پرداخت بى شك از جنگ با او آسوده مى گشت.

📝پاسخ:... در همان زمان قرائن نشان مى داد و امام عليه السلام از آن قرائن مى دانست كه معاويه تن به بيعت نمى دهد گرچه او را بر حكومت شام باقى بدارد، بلكه باقى داشتن او بر حكومت شام براى معاويه بهتر بود و او را در امتناع از بيعت استوارتر مى ساخت و اين بهانه را به دست شاميان مى داد كه اگر معاويه شايستگى نداشت #على عليه السلام به او اعتماد نمى كرد و او را والى خود نمى ساخت...

❓اشكال سوم: طلحه و زبير را به حال خود گذاشت تا به مكه رفتند و به آنان اجازه رفتن به عمره داد، و به فكرش نرسيد كه آنها را پيش از شورش دستگير نمايد...

📝پاسخ:... درباره عمره آنها روايت است كه آنها اجازه خواستند و حضرت فرمود: به خدا سوگند شما نه قصد عمره كه قصد خيانت داريد! و آنان را از شتاب به فتنه گرى بيم داد، و در شرع و قانون سياست روا نبود كه آنها را دستگير و زندانى كند، اما از نظر شرع ممنوع است كه انسان را به كارى كه هنوز نكرده و به صرف اتهام و گمان كيفر دهند زيرا ممكن است آن كار را نكند. و اما از نظر سياست اگر به آنان اظهار بدگمانى مى كرد و آنها را متهم مى ساخت، چون آنان از بزرگان سابقين و سران مهاجرين بودند اين كار موجب نفرت و گريز از آن حضرت مى شد چنان كه پوشيده نيست...

❓اشكال چهارم: چرا هنگامى كه بر شريعه فرات دست يافت آب را بر #معاويه و سپاه شام نبست چنان كه پيش از آن معاويه راه فرات را بر روى آن حضرت و سپاه عراق بست؟ زيرا در اين صورت مى توانست آنان را به آسانى #دستگير كند، ولى حضرتش بر منع آب تاب نياورد و راه آب را به روى آنان گشود، و اين با تدبير جنگى سازگار نيست.

📝پاسخ: آن حضرت مانند معاويه نبود كه بخواهد #بشر را با #تشنگى #شكنجه كند، زيرا خداوند درباره هيچ يك از كسانى كه خونشان را مباح نموده چنين دستورى نداده و براى #قصاص و حد زناكار همسردار يا كشتن راهزن يا جنگ با شورشيان و خوارج چنين اجازه اى نفرموده است، و #اميرمؤمنان عليه السلام هرگز از كسانى نبود كه دست از حكم و شريعت خدا بردارد و براى قهر و غلبه و پيروزى بر دشمن از راه #حرام وارد شود، و از همين رو شبيخون زدن و حيله ناروا و پيمان شكنى را روا نمى دانست.

❓اشكال پنجم: اشتباه او در اين بود كه (در داستان حكميت) نام خود را از صحيفه حكومت پاك كرد و همين موجب وهن او در نظر عراقيان گرديد و شبهه را در نفوس شاميان قوت بخشيد.

📝پاسخ: آن حضرت هنگامى كه به حكميت فرا خوانده شد و در واقع دشمن آن را به اصرار گردن او گذاشت، از روش #پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در #صلحنامه #حديبيه پيروى كرد، زيرا #پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در آن صلح نامه عنوان پيامبرى را برداشت هنگامى كه سهيل بن عمرو گفت: اگر تو را رسول خدا مى دانستيم با تو نمى جنگيديم و از خانه خدا باز نمى داشتيم. در آن زمان #على عليه السلام كاتب همان صلح نامه بود و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به او فرمود: تو نيز به چنين كارى خوانده مى شوى و اجابت مى كنى! و اين از نشانه هاى نبوت و دلايل صدق آن حضرت بود و لذا مو به مو عين همان واقعه براى #امیرالمومنین عليه السلام اتفاق افتاد.✅

1️⃣📚شرح نهج البلاغه ج۱ ص۳۰۷
2️⃣📘شرح نهج البلاغه ج۱ ص۳۰۸
3️⃣📗بهج الصباغة ج۴ ص۵۱۹
4️⃣📙روضه كافى ص۳۳

•┈••✾◆🍃🌸🍃◆✾••┈•
@kalame_amiralmomenin
•┈••✾◆🍃🌸🍃◆✾••┈•

🔰انتقاد از #سیاست
#امیرالمؤمنین علیه السلام و پاسخ آن/۲

❓اشكال دوم: گويند: اگر پس از بيعت با او در مدينه معاويه را در شام بر حكومت باقى مى گذاشت تا هنگامى كه خود قدرت را كاملا به دست مى گرفت و حكومتش استوار مى شد و معاويه و شاميان با او بيعت مى كردند آن گاه به عزل معاويه مى پرداخت بى شك از جنگ با او آسوده مى گشت.

📝پاسخ:... در همان زمان قرائن نشان مى داد و امام عليه السلام از آن قرائن مى دانست كه معاويه تن به بيعت نمى دهد گرچه او را بر حكومت شام باقى بدارد، بلكه باقى داشتن او بر حكومت شام براى معاويه بهتر بود و او را در امتناع از بيعت استوارتر مى ساخت و اين بهانه را به دست شاميان مى داد كه اگر معاويه شايستگى نداشت #على عليه السلام به او اعتماد نمى كرد و او را والى خود نمى ساخت...

❓اشكال سوم: طلحه و زبير را به حال خود گذاشت تا به مكه رفتند و به آنان اجازه رفتن به عمره داد، و به فكرش نرسيد كه آنها را پيش از شورش دستگير نمايد...

📝پاسخ:... درباره عمره آنها روايت است كه آنها اجازه خواستند و حضرت فرمود: به خدا سوگند شما نه قصد عمره كه قصد خيانت داريد! و آنان را از شتاب به فتنه گرى بيم داد، و در شرع و قانون سياست روا نبود كه آنها را دستگير و زندانى كند، اما از نظر شرع ممنوع است كه انسان را به كارى كه هنوز نكرده و به صرف اتهام و گمان كيفر دهند زيرا ممكن است آن كار را نكند. و اما از نظر سياست اگر به آنان اظهار بدگمانى مى كرد و آنها را متهم مى ساخت، چون آنان از بزرگان سابقين و سران مهاجرين بودند اين كار موجب نفرت و گريز از آن حضرت مى شد چنان كه پوشيده نيست...

❓اشكال چهارم: چرا هنگامى كه بر شريعه فرات دست يافت آب را بر #معاويه و سپاه شام نبست چنان كه پيش از آن معاويه راه فرات را بر روى آن حضرت و سپاه عراق بست؟ زيرا در اين صورت مى توانست آنان را به آسانى #دستگير كند، ولى حضرتش بر منع آب تاب نياورد و راه آب را به روى آنان گشود، و اين با تدبير جنگى سازگار نيست.

📝پاسخ: آن حضرت مانند معاويه نبود كه بخواهد #بشر را با #تشنگى #شكنجه كند، زيرا خداوند درباره هيچ يك از كسانى كه خونشان را مباح نموده چنين دستورى نداده و براى #قصاص و حد زناكار همسردار يا كشتن راهزن يا جنگ با شورشيان و خوارج چنين اجازه اى نفرموده است، و #اميرمؤمنان عليه السلام هرگز از كسانى نبود كه دست از حكم و شريعت خدا بردارد و براى قهر و غلبه و پيروزى بر دشمن از راه #حرام وارد شود، و از همين رو شبيخون زدن و حيله ناروا و پيمان شكنى را روا نمى دانست.

❓اشكال پنجم: اشتباه او در اين بود كه (در داستان حكميت) نام خود را از صحيفه حكومت پاك كرد و همين موجب وهن او در نظر عراقيان گرديد و شبهه را در نفوس شاميان قوت بخشيد.

📝پاسخ: آن حضرت هنگامى كه به حكميت فرا خوانده شد و در واقع دشمن آن را به اصرار گردن او گذاشت، از روش #پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در #صلحنامه #حديبيه پيروى كرد، زيرا #پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در آن صلح نامه عنوان پيامبرى را برداشت هنگامى كه سهيل بن عمرو گفت: اگر تو را رسول خدا مى دانستيم با تو نمى جنگيديم و از خانه خدا باز نمى داشتيم. در آن زمان #على عليه السلام كاتب همان صلح نامه بود و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به او فرمود: تو نيز به چنين كارى خوانده مى شوى و اجابت مى كنى! و اين از نشانه هاى نبوت و دلايل صدق آن حضرت بود و لذا مو به مو عين همان واقعه براى #امیرالمومنین عليه السلام اتفاق افتاد.✅

1️⃣📚شرح نهج البلاغه ج۱ ص۳۰۷
2️⃣📘شرح نهج البلاغه ج۱ ص۳۰۸
3️⃣📗بهج الصباغة ج۴ ص۵۱۹
4️⃣📙روضه كافى ص۳۳

•┈••✾◆🍃🌸🍃◆✾••┈•
@kalame_amiralmomenin
•┈••✾◆🍃🌸🍃◆✾••┈•

🔰انتقاد از #سیاست
#امیرالمؤمنین علیه السلام و پاسخ آن/۲

❓اشكال دوم: گويند: اگر پس از بيعت با او در مدينه معاويه را در شام بر حكومت باقى مى گذاشت تا هنگامى كه خود قدرت را كاملا به دست مى گرفت و حكومتش استوار مى شد و معاويه و شاميان با او بيعت مى كردند آن گاه به عزل معاويه مى پرداخت بى شك از جنگ با او آسوده مى گشت.

📝پاسخ:... در همان زمان قرائن نشان مى داد و امام عليه السلام از آن قرائن مى دانست كه معاويه تن به بيعت نمى دهد گرچه او را بر حكومت شام باقى بدارد، بلكه باقى داشتن او بر حكومت شام براى معاويه بهتر بود و او را در امتناع از بيعت استوارتر مى ساخت و اين بهانه را به دست شاميان مى داد كه اگر معاويه شايستگى نداشت #على عليه السلام به او اعتماد نمى كرد و او را والى خود نمى ساخت...

❓اشكال سوم: طلحه و زبير را به حال خود گذاشت تا به مكه رفتند و به آنان اجازه رفتن به عمره داد، و به فكرش نرسيد كه آنها را پيش از شورش دستگير نمايد...

📝پاسخ:... درباره عمره آنها روايت است كه آنها اجازه خواستند و حضرت فرمود: به خدا سوگند شما نه قصد عمره كه قصد خيانت داريد! و آنان را از شتاب به فتنه گرى بيم داد، و در شرع و قانون سياست روا نبود كه آنها را دستگير و زندانى كند، اما از نظر شرع ممنوع است كه انسان را به كارى كه هنوز نكرده و به صرف اتهام و گمان كيفر دهند زيرا ممكن است آن كار را نكند. و اما از نظر سياست اگر به آنان اظهار بدگمانى مى كرد و آنها را متهم مى ساخت، چون آنان از بزرگان سابقين و سران مهاجرين بودند اين كار موجب نفرت و گريز از آن حضرت مى شد چنان كه پوشيده نيست...

❓اشكال چهارم: چرا هنگامى كه بر شريعه فرات دست يافت آب را بر #معاويه و سپاه شام نبست چنان كه پيش از آن معاويه راه فرات را بر روى آن حضرت و سپاه عراق بست؟ زيرا در اين صورت مى توانست آنان را به آسانى #دستگير كند، ولى حضرتش بر منع آب تاب نياورد و راه آب را به روى آنان گشود، و اين با تدبير جنگى سازگار نيست.

📝پاسخ: آن حضرت مانند معاويه نبود كه بخواهد #بشر را با #تشنگى #شكنجه كند، زيرا خداوند درباره هيچ يك از كسانى كه خونشان را مباح نموده چنين دستورى نداده و براى #قصاص و حد زناكار همسردار يا كشتن راهزن يا جنگ با شورشيان و خوارج چنين اجازه اى نفرموده است، و #اميرمؤمنان عليه السلام هرگز از كسانى نبود كه دست از حكم و شريعت خدا بردارد و براى قهر و غلبه و پيروزى بر دشمن از راه #حرام وارد شود، و از همين رو شبيخون زدن و حيله ناروا و پيمان شكنى را روا نمى دانست.

❓اشكال پنجم: اشتباه او در اين بود كه (در داستان حكميت) نام خود را از صحيفه حكومت پاك كرد و همين موجب وهن او در نظر عراقيان گرديد و شبهه را در نفوس شاميان قوت بخشيد.

📝پاسخ: آن حضرت هنگامى كه به حكميت فرا خوانده شد و در واقع دشمن آن را به اصرار گردن او گذاشت، از روش #پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در #صلحنامه #حديبيه پيروى كرد، زيرا #پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در آن صلح نامه عنوان پيامبرى را برداشت هنگامى كه سهيل بن عمرو گفت: اگر تو را رسول خدا مى دانستيم با تو نمى جنگيديم و از خانه خدا باز نمى داشتيم. در آن زمان #على عليه السلام كاتب همان صلح نامه بود و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به او فرمود: تو نيز به چنين كارى خوانده مى شوى و اجابت مى كنى! و اين از نشانه هاى نبوت و دلايل صدق آن حضرت بود و لذا مو به مو عين همان واقعه براى #امیرالمومنین عليه السلام اتفاق افتاد.✅

1️⃣📚شرح نهج البلاغه ج۱ ص۳۰۷
2️⃣📘شرح نهج البلاغه ج۱ ص۳۰۸
3️⃣📗بهج الصباغة ج۴ ص۵۱۹
4️⃣📙روضه كافى ص۳۳

•┈••✾◆🍃🌸🍃◆✾••┈•
@kalame_amiralmomenin
•┈••✾◆🍃🌸🍃◆✾••┈•