تاریخ و فرهنگ ایران بزرگ

👈 #باغ_جهان_نما زیباترین یا یکی از زیباترین باغ‌های ایرانی، واقع در شهر شیراز در جوار آرامگاه #حافظ است. در صورت سفر نوروزی به شیراز می‌توانید از این باغ زیبا دیدن کنید.
@iranhistor

در میان پاره‌نوشته‌های بازمانده از #نیچه، یک شعر خطاب به #حافظ است با این متن:

به حافظ، پرسش یک آبنوش

میخانه‌ای که تو برای خویش
پی‌افکنده‌ای
فراخ‌تر از هر خانه‌ای است
جهان از سر کشیدن می‌یی
که تو در اندرون آن می‌اندازی،
ناتوان است.
پرنده‌ای، که روزگاری ققنوس بود
در ضیافت توست
موشی که کوهی را بزاد
خود گویا تویی
تو همه‌ای، تو هیچی
میخانه‌ای، می‌یی
ققنوسی، کوهی و موشی،
در خود فرومی‌روی ابدی،
از خود می‌پروازی ابدی،
رخشندگی همهٔ ژرفاها،
و مستی همهٔ مستانی.
- تو و شراب؟
—
به کانال تلگرامی تاریخ و فرهنگ ایران بپیوندید:
🔗 https://t.me/joinchat/AAAAADwQPG84PXA6Mpe03g

امروز 23 مهر برابر با زادروز فردریش_ویلهلم #نیچه فیلسوف، شاعر، آهنگ‌ساز و فیلولوژیست آلمانی است. وی دلبسته فرهنگ کهن ایران باستان و سروده‌های #حافظ بود ( پست بعدی کانال را بخوانید )
@iranhistor

👈 از جمله کارهای هنری #حافظ_ناظری در همکاری با پدرش #شهرام_ناظری آلبوم #درفش_کاویانی اجرای #شاهنامه اثر حکیم ابوالقاسم #فردوسی است. «درفش کاویانی، کاوه آهنگر» مانند بسیاری از کارهای ناظری با وجود سازهای مختلفی که در آن نواخته شده است، تنبور محور می‌باشد.

این آلبوم از بهترین کارهای این هنرمندان است به‌ویژه که مزین به سروده‌های فردوسی و اشعار شاه‌نامه کتاب ملی ایرانیان شده است. بد نیست در صورت امکان، این آلبوم را به صورت مجاز و اورجینال جهت پشتیبانی از هنرمندانی که فرهنگ این کشور را ارج می‌نهند، تهیه نمایید.
—-——
به کانال تلگرامی تاریخ و فرهنگ ایران بپیوندید:
🔗 https://t.me/joinchat/AAAAADwQPG84PXA6Mpe03g

🖌 امروز 8 امرداد برابر بود با زادروز #حافظ_ناضری فرزند استاد #شهرام_ناظری. یادگیری موسیقی را از 9سالگی در نزد پدرش آغاز کرد. او خواننده و نوازنده حافظ (ساز) و دف می‌باشد
@iranhistor

#گوته و #حافظ

گوته، نابغه‌ترین ادیب آلمانی، «دیوان غربی-شرقی» خود را تحت تاثیر «دیوان حافظ» سرود، و فصل دوم آن را با نام «حافظ‌نامه» به اشعاری در مدح حافظ اختصاص داد که از جملهٔ آن‌ها می‌توان به دو شعر زیر اشاره کرد:

حافظا، در غزل‌هایت می‌شنوم
که شاعران را بزرگ داشته‌ای.
بنگر که اینک پاسخی فراخورت می‌دهم:
بزرگ اویی است که این سپاس به بزرگ‌داشتِ اوست.

و همچنین:

خود را با تو برابر گرفتن، حافظا
راستی که دیوانگی است!

کشتی‌یی پُر شتاب و خروشان
به پهنهٔ پُر موج دریا در می‌آید،
و مغرور و دلیر به دلِ خیزاب‌ها می‌زند.
آن و دمی است که اقیانوس درهم‌اش بشکند.
ولی این تخته‌بند پوده همچنان به پیش می‌راند.

در غزل‌های سبک‌خیز و تندآهنگِ تو
خنکای سیال دریا است،
و فورانِ کوه‌وار آتش نیز.
و گدازه‌ها مرا در خود غرق می‌کنند.
با این همه خیالی نیز درونم را می‌آکند
و شجاعت‌ام می‌بخشد.
مگر نه آن‌که من نیز در سرزمینِ خورشید
زیسته و عشق ورزیده‌ام!

در وصف حافظ:

باشد اگر این دنیا در هم شکند

حافظ، از شور به‌هم‌چشمی تو می‌بالم

در بد و خوب شریکیم و وفادار و سهیم

توأمانیم و ز یک گوهر و همزاد همیم

چون تو خواهم ره دل پویم و نوشم می ناب

هم کنم فخر بر این زندگی شعر و شراب

شو کنون با شرر آتش خود نغمه‌سرا!

گر چه پیری، دل پرشور و جوانیست ترا
—-
به کانال تلگرامی تاریخ و فرهنگ ایران بپیوندید:
🔗 https://t.me/joinchat/AAAAADwQPG84PXA6Mpe03g

شاد زیستن در فرهنگ ایرانی و شعر #فردوسی

#خیام ، #حافظ و دیگر بزرگان ، شاعران و ادیبان ایرانی به‌گونه‌ای همگی راه فردوسی را در پیش گرفته اند. راه فردوسی نیز راه ایرانی و اندیشه،کردار و گفتار ایرانی است. راه #خوش‌باشی و #شاد_زیستن و #آباد_سازی زمین و خردمندی و دوری جستن از غم و اندوه.

همگی با سروده ها و شعر خیام و حافظ که بیشتر به این شیوه از چامه سرایی و شعرگویی آوازه‌مند هستند آشنا هستیم. لیکن در این نمونه می توان دید که فردوسی پیش‌گام این اندیشه بوده و خیام و حافظ توانسته اند این روند و شیوه را دنبال کنند و به زیبایی هرچه تمام‌تر باور شادباشی و کوشش و آبادان ساختن کشور و سرزمین را در سال های بعد در میان ایرانیان گسترش دهند.

فردوسی در #شاهنامه و در بخش پایانی رزم کاووس با شاه هاماوران چنین می سراید:

چنین است رسم سرای سپنج
یکی زو تن‌آسان و دیگر به رنج

بَر این و بَر آن روز هم بگذرد
خردمند مردم، چرا غم خورد؟
—-
برگرفته شده از: http://ariapars.persianblog.ir/post/394
—-
کانال تلگرامی تاریخ و فرهنگ ایران بزرگ:
@iranhistor