تاریخ و فرهنگ ایران بزرگ

👈در کتاب آثارالباقیه نوشته‌ی #ابوریحان_بیرونی دانشمند ایرانی درباره‌ جشن ملی #امردادگان چنین می‌خوانیم:

«… مرداد ماه که روز هفتم آن مرداد روز است و آن روز را به انگیزهٔ پیش آمدن دو نام با هم، جشن می‌گرفتند. معنای امرداد آن است که مرگ و نیستی نداشته باشد. امرداد فرشته‌ای است که به نگهداری جهان و آراستن غذاها و داروها که اصل آن از نباتات است و بر کنار کردن گرسنگی و زیان و بیماری‌ها می‌باشد، کارگزاری یافته است…»

همچنین دانشمند و شاعر ایرانی #خیام در #نوروزنامه می‌نویسد:

“امرداد ماه یعنی خاک، دادِ خویش بداد از بَرها ومیوهای پخته که در وی به کمال رسد و نیز هوا در وی مانند غبارِ خاک باشد و این ماه میانه تابستان بود و قسمت او از آفتاب، مر برج اسد را باشد. “
—-——
🔗به کانال تلگرامی تاریخ و فرهنگ ایران بپیوندید:
🔗 https://t.me/joinchat/AAAAADwQPG84PXA6Mpe03g

👈👈👈خیام ستاره‌‎شناس + ریاضی‌دان

یکی از برجسته‌ترین کارهای #خیام دانشمند ایرانی را می‌توان سر و سامان دادن گاه‌شماری ایران در زمان وزارت خواجه نظام‌الملک، که در دورهٔ پادشاهی ملک‌شاه سلجوقی (۴۲۶–۴۹۰ هجری قمری) بود، دانست. گاهشماری یا #تقویم_خیامی که آن را با نام گاهشماری_خورشیدی می‌شناسیم یکی از دقیق‌ترین گاهشماری‌ها است درست برعکس گاهشماری #عربی #قمری.
همچنین خیام در ریاضیات، نجوم، علوم ادبی، دینی و تاریخی استاد بود. نقش خیام در حل معادلات درجه‌سوم و مطالعاتش دربارهٔ اصل پنجم اقلیدس نام او را به عنوان ریاضی‌دانی برجسته در تاریخ علم ثبت کرده‌است. نوپیدا کردن نظریه‌ای دربارهٔ نسبت‌های هم‌ارز با نظریهٔ اقلیدس نیز از مهم‌ترین کارهای اوست.

🔗 @iranhistor

امروز 28 اردیبهشت برابر با #زادروز #خیام_نیشابوری یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان ،#شاعر ، #ریاضی_دان و #فیلسوف ایرانی است. روز بزرگداشت جایگاه خیام خجسته و شاد باد
@iranhistor

شاد زیستن در فرهنگ ایرانی و شعر #فردوسی

#خیام ، #حافظ و دیگر بزرگان ، شاعران و ادیبان ایرانی به‌گونه‌ای همگی راه فردوسی را در پیش گرفته اند. راه فردوسی نیز راه ایرانی و اندیشه،کردار و گفتار ایرانی است. راه #خوش‌باشی و #شاد_زیستن و #آباد_سازی زمین و خردمندی و دوری جستن از غم و اندوه.

همگی با سروده ها و شعر خیام و حافظ که بیشتر به این شیوه از چامه سرایی و شعرگویی آوازه‌مند هستند آشنا هستیم. لیکن در این نمونه می توان دید که فردوسی پیش‌گام این اندیشه بوده و خیام و حافظ توانسته اند این روند و شیوه را دنبال کنند و به زیبایی هرچه تمام‌تر باور شادباشی و کوشش و آبادان ساختن کشور و سرزمین را در سال های بعد در میان ایرانیان گسترش دهند.

فردوسی در #شاهنامه و در بخش پایانی رزم کاووس با شاه هاماوران چنین می سراید:

چنین است رسم سرای سپنج
یکی زو تن‌آسان و دیگر به رنج

بَر این و بَر آن روز هم بگذرد
خردمند مردم، چرا غم خورد؟
—-
برگرفته شده از: http://ariapars.persianblog.ir/post/394
—-
کانال تلگرامی تاریخ و فرهنگ ایران بزرگ:
@iranhistor