#استخاره👈🏻 نوعِ دیگری از استخاره
🔹 علامه مجلسی رحمه الله:
بدان كه مشورت كردن با برادران مؤمن عاقل، از اهمّ امور است، و تاكيد بسيار در آيات و اخبار در آن وارد شده است، چنانچه حق تعالى براى تعليم ساير بندگان و تأليف قلوب مؤمنان و امتحان منافقان حضرت رسالت پناه (صلى اللَّه عليه و آله) را كه صاحب عقل كل بود و خاطر مقدسش اسرار وحى الهى و مشرق انوار الهامات نامتناهى بود، خطاب نمود كه ... "و شاورهم فى الامر فاذا عزمت فتوكّل على اللَّه انّ اللَّه يحب المتوكلين." يعنى: با صحابه مشورت كن در امر جهاد و غير آن كه اراده مىنمايى، پس چون عزم كنى بر آنچه ما بر زبان ايشان جارى مىسازيم و بخاطر مقدس تو مىاندازيم، پس توكل كن بر خداوند و كار خود را به او بگذار و اعتماد بر غير او مكن، بدرستى كه خداوند دوست مىدارد آنها را كه در همه امور بر خداوند خود توكل مىكنند.
بدان كه امر آن حضرت به مشورت، براى تعليم ساير بندگان و تطييب خاطر مؤمنان و مصالح بسيار است.🔻ديگر باز امر فرمود به توكل و اعتماد بر جناب مقدس او، و تفويض امور خود به علم كامل و لطف شامل او، پس با ارتكاب مشورت، بايد كه اعتماد بر آراى خلق نكند و خيرِ خود را از علام الغيوب طلب كند، تا آنچه خير اوست حق تعالى بر زبان ايشان جارى گرداند. و از حضرت رسول(صلى اللَّه عليه و آله)منقول است كه
هرکس با كسى مشورت كند البته هدايت مىيابد به آنچه خير او در آن است. و در حديث ديگر فرمود:
يا على، كسى كه طلب خير خود از خداوند مىكند، در كار خود حيران نمىشود، و كسى كه در كارها با مردم مشورت مىكند پشيمان نمىشود. و از حضرت أميرالمؤمنين (صلوات الله عليه) مروى است كه خود را به خطرها مىاندازد
كسى كه مستغنى مىشود به رأى خود از رأى ديگران.
🔸و سيد و برقى و ديگران بسند معتبر از حضرت صادق عليه السلام روايت كردهاند كه
مشورت نمىباشد مگر با چهار حد، اگر كسى آنها را رعايت كند منتفع مىشود، و اگر نكند ضررش بر مشورت كننده زياده از نفع آن است:اول: آن كه با كسى مشورت كنى كه عاقل باشد.
دوم: آن كه آزاد و دين دار و صالح باشد.
سوم: آن كه دوست و برادر مؤمن باشد.
چهارم: آن كه او را بر سرِّ خود مطلع گردانى بنحوى كه چنانچه تو راز خود مىدانى او هم بداند، و اعتماد بر او داشته باشى كه افشاى راز تو نمىكند نزد مردم.
اما اول: براى آنكه اگر عاقل باشد رأى او بكار تو مىآيد و رأى احمق به كار نمىآيد.
و اما دوم: براى آنكه اگر آزاد و دين دار باشد، سعى مىكند كه خير تو را بداند و بتو بگويد، و اگر از خداوند نترسد پروا ندارد، از آنكه خير تو را از تو پنهان كند.
و اما سوم: زيرا كه اگر يار و برادر ايمانى نباشد، راز خود را به او نمىتوانى گفت.
و اما چهارم: براى آنكه تا اسرار تو را نداند، خير تو را نمىتواند دانست.
🔆 مؤلف گويد: كه در عبارت حديث اجمالى هست و حاصل مضمونش آن است كه مذكور شد و دور نيست كه مراد از آزاد، آزاد مرد خوش اخلاق باشد.
چنانچه بسند معتبر از حسن بن الجهم منقول است كه حضرت امام رضا عليه السلام فرمود:
عقل پدرم به مرتبهاى بود كه عقلهاى ديگران را به آن نمىتوانست سنجيد، و با آن مرتبه از علم و عقل، بسيار بود كه با يكى از سياهان غلامان خود مشورت مىكرد، مىگفتند: با چنين كسى مشورت مىكنى⁉️ جواب مىفرمود كه بسا باشد كه خداوند خير مرا بر زبان او جارى گرداند، پس آنچه آن سياهان مىگفتند از مصالح باغها و مزارع آن حضرت به آن عمل مىنمود. و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه از حضرت رسول صلى اللَّه عليه و آله پرسيدند كه حزم و دورانديشى چيست؟ فرمود: كه مشورت كردن با صاحبان عقل و رأى نيك و متابعت ايشان كردن. و در "محاسن و معانى الاخبار و فتح الأبواب" بسندهاى معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه
هرگاه يكى از شما كارى را اراده كند، با كسى مشورت نكند تا آنكه پيش از آن با خداوند خود مشورت كند. راوى گفت: چگونه با خداوند مشورت كند فرمود: اول از حق تعالى طلب خير خود بكند، بعد از آن با مؤمنان مشورت كند، تا خداوند متعال آنچه خير در آن است بر زبان ايشان جارى گرداند.📗مفاتح الغيب، ص ٣٧ به بعد
ادامه دارد...
@herz_asemani