🔍جنبش نزدیک به دوران معاصر، یعنی جنبش هیپی ها در دهه 1960، به دلایلی می تواند جنبشی فرهنگی محسوب شود، اگرچه این جنبش با تاکیدی که بر سکس، مواد مخدر، راک اند رول و اشتیاق به سرکشی دارد، کم تر از رمانتیسیسم جنبشی عالمانه قلمداد می شود، اما اثرات درازمدتی ـ از لحاظ فردگرایی، غیررسمی بودن، مدگرایی، سرگرمی، باورهای نسل جدید و ماسک جنسی ـ بر فرهنگ عامه داشته است. . .
⭕️جنبش هیپی ها عمیقا از سیاست دوری می کرد اما خیلی زود بخش هایی از ان درگیر اعتراضات ضد جنگ شد و در خلال رویارویی با نیروی پلیس ـ مانند حادثه ی پارک مردم در سال 1969 و شهر رستاخیز ـ عناصر فرهنگی هیپی ها نیز به کنش ساسی کشیده شدند که از مهم ترین ان ها می توان به کنش های ییپی ها اشاره کرد. . .
📌یادداشت "جنبش هیپی ها؛ زیبایی شناسی یک وضعیت غیرروشنفکرانه ی ضد سیستمِ ضد برنامه ی هم گرا " 🔺که نوشته ی هنک جانستون است و با برگردانی از سعید کشاورز و مریم کریمی در اختیار مخاطب فارسی زبان قرار گرفته، از ان جهت می تواند برای معماران و جامعه دانشجویی معماری حائز اهمیت باشد که بخشی از رادیکال ترین و ضدجریانِ غالب ترین گروه هایی که وابستگی مستقیم به منش و روش هیپی ها داشتند تلاش های طراحانه و معمارانه اخلاقی و پرشوری برای تحقق ایده ال های اجتماعی و فرهنگی شان روی دست گرفتند، گروه هایی که تعدادی از ان ها در این یادداشت معرفی شده اند.
🔍. . . دهه های پرشور شصت و هفتاد با اتفاقاتی نظیر اولین فرود بر روی ماه، اعتراضات گسترده ضد جنگ، ووداستاک و هیپی ها، فرقه های روستایی و محیط زیست گرا، دیوار برلین، جنبش آزادی خواهی زنان و موارد دیگر، موقعیتی فراموش نشدنی در تاریخ دارد. بی عدالتی هایی که آشکارا زیر سؤال رفته بود و افکار رادیکالی که برای خنثی کردن رسوم و شیوه های موجود در حوزه های مختلف زندگی وجود داشت و البته این واقعیت که هیچ چیز در دنیای معماری هم از این قاعده مستثنی نبود. . .
⭕️. . . چشم اندازهای پر هیمنه ای که توسط مدرنیست ها ارائه شده بود، خیلی زود به واسطه ی تجربیات یوتوپیایی ای که توسط گروه های "ضد معماری" یا "طراحی رادیکال" دهه ۱۹۶۰-۷۰ مطرح شد به چالش کشیده شد. با احیاء مجدد معماری به عنوان ابزاری برای نقد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، آنها مانیفست ها و نقوش جسورانه ای را با استفاده از کولاژ، موسیقی، هنر نمایشی، مبلمان، طراحی گرافیک، مجله های آنلاین، تاسیسات، رویدادها و نمایشگاه ها ترسیم کردند. . . .
📌یادداشت "رؤیای شهرهایی برای آینده؛ نگاهی به رادیکالیسم دهه ۶۰ و ۷۰" که با برگردانی از بهمن شیخی بر اتووود 🔺منتشر شده است، با مروری بر تاریخچه کنش گروه هایی همچون: هاس راکر کو، گروپو استرام، گروپو ۹۹۹۹، گروپو یو اف او، کاوارت، سوپر استودیو، آرکیزوم، آرکیگرام و آنت فارم به مرور تجربیات برهه ای از تاریخ معماری می پردازد که در وضعیت معاصر همچنان تاثیرگذار و اموزنده اند و در جریان های مقاوم برابر معماری غالب می دمند. . .
. . . اسکات براون و ونتوری تا آنجایی از ماجرا را که قادر به درک آن بوده اند، به ما گوشزد کرده اند، انها به ما یاداوری کردند معماری دارای گفتمانی پیشا و پسافرم است و همچون یک رسانه، اگر معماری با انسان، با مردم و با زندگی مرتبط نشود و شور و سرزندگی ناشی از همزیستی تضادها در آن امکان بروز نیابد و ایهام، ابهام، زیرو زبر، پیچش ها و پیچیدگی های ناشی از تناقضات در آن فرصت ظهور نیابند، می میرد. . .
دومین یادداشت از مجموعه رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت را به قلم محمد محمدزاده بر اتووود 👆مطالعه فرمایید.