آمین

🔽 31شهریور (دیروز) سالروز تولد یکی از نوادر تاریخ موسیقی ایرانی (پرویز یاحقی) بود. یاحقی اما با همه ی نبوغ اش در نواختن ویولون و هم آهنگسازی، و فراگیری آوای سازش در میان همه ی طبقات اجتماعی، خود بیشتر زندگانی اش را تنها زیست و در انزوا هم رفت. اساسن گویی سرنوشت او به تنهایی و غریبانه گی آمیخته بود. همان گونه که این روزها در هیاهوی جشن عمومی 76 ساله گی خسروِآواز ایران، محمدرضا شجریان، به شکلی غمگنانه کمتر کسی از او (کاروان سالار موسیقی ایرانی*) یاد می کند.

حالا به بهانه ی این توالی مبارک، شنیدن برنامه ی 42 از گلهای تازه را از «آمین» پیشنهاد می کنم.
شنیدن صدای شجریان و ساز یاحقی توامان، همراه با نوای ساز دیگر بزرگان موسیقی ایرانی، حتمن اسباب لذت مضاعف است.
.
*این لقب را از سالها پیش، بیژن ترقی به یاحقی اعطا کرد.
.
گلهای تازه/ برنامه شماره ۴۲.
ویولون : پرویز یاحقی/ آواز : محمدرضا شجریان/ تار : جلیل شهناز / تنبک : جهانگیر ملک
شعر : سعدی /گوینده : فخری نیکزاد/ صدابردار : ایرج حقیقی

اگر تو فارغی از حال دوستان یارا
فراغت از تو میسر نمی شود ما را

#موسیقی #آواز #شجریان #یاحقی #سعدی
@aminhaghrah

207 viewsedited 16:48