برای ما امّا هنوز یک امضای انسیه موسویان زیرِ نامهی اقبالی در راستای مخالفت با این انتصاب باقی ماند و البته که یک پستِ اینستاگرامی هم از آرش شفاعی در حمایت از انتخابِ احتمالی فاضل با عنوانِ «من از فاضل نظری دفاع میکنم». با این فحوا که عمده انتقاد به انتصابِ فاضل که او شاعری بزرگسال هست و از دنیای کودک و نوجوان نیامده را وارد نمیداند و معتقد است همین که شاعر است، فرهنگی است و مدیریتِ فرهنگی را تجربه کرده امتیازی قابلِ دفاع است و بعد هم نامِ چند مدیرعاملِ قبلی را ذکر میکند و رزومه و رشتهی آنها را گواه میگیرد که مگر اینها چقدر مستقیم و صریح با کودک و نوجوان مرتبط بودهاند که حالا به فاضل گیر دادهاید.
خلاصه اینکه کاش به جای پرداختن به فاضل و کانون و مدیرعاملی از همان ابتدا به همین زوجِ ادیب و شاعرِ تحریریهی الفیا اشاره میکردم که میتوانستند به نمایندگی از کلّیتِ الفیا استعارهای از آزادی بیان، دموکراسی توی روزِ روشن و زیستِ مسالمتآمیزِ همهی سلایق زیرِ یک سقف به شُمار بیایند.
حالا که به اینجای متن رسیدهام(دقیقاً در همین جایی که هستید) یک نوتیفیکیشن هم از کانال انجمن قلم ایران از راه میرسد. خبرِ مدیرعاملیِ فاضل را با شعف از کانالِ خبرگزاری فارس فوروارد کردهاند(ازقضا یک پست بعد از نامهی اعتراضیشان به وزیرِ ارشاد در مورد انتخاب نابجای! دبیر جشنواره جلال آل احمد که با غیظ هم نوشته شده بود). خُب مبارک باشد. خوشحالم که خوشحالند. اُصولاً همه باید خوشحال باشند.