شعر ، ادبیات و زندگی

.


آرشینا آگشته، نقاش، در اینستاگرام خود ویدیویی از #بکتاش_آبتین منتشر کرده که او را در حال خواندن شعری سروده خودش نشان می‌دهد.
آبتین که با اتهام تبلیغ علیه نظام در زندان بود، پس از ابتلا به کرونا و ممانعت مسئولان برای درمان او، روز ۱۸ دی‌ماه ۱۴۰۰ درگذشت.

یادش گرامی

https://t.center/alahiaryparviz38

💥💥💥

🔴 بیانیه
کانون نویسندگان ایران

گرامی باد یاد #بکتاش_آبتین، ستم‌کشته‌ی راه آزادی

پیش از ظهر ۱۸ دی‌ماه ۱۴۰۰، قلب پرشور بکتاش آبتین از تپش ایستاد. زندان‌بانان حکومت که در بی‌اعتنایی به جان و سلامت زندانیان، کارکشته‌اند، این‌بار نیز پس از ابتلای مجدد آبتین به کرونا، به‌رغم‌ علائم آشکار بیماری، با اخلال عامدانه در روند درمان او، «جنایت عمدی» دیگری را کلید زدند؛ آبتین را پس از چندین روز سرگردانی میان بند و بهداری شبانه به بیمارستان طالقانی بردند، به تخت بیمارستان زنجیر کردند، در بی‌خبری مطلق جامعه او را شبانه‌روز آزار دادند و سرانجام جسم نیمه‌جانش را به خانواده‌ سپردند. کار از کار گذشته بود و چنان‌که خودش، بریده بریده، در روزهای آخر بر زبان می‌آورد در آن مهلکه مرگ را پیش چشمانش آورده بودند.
بکتاش آبتین آزادی‌خواه و آزاد‌اندیش بود. در برابر سرکوب و ستم، سکوت و مصالحه نمی‌شناخت. کانون نویسندگان ایران را پرچم‌دار آزادی‌خواهی می‌دانست و عضو پایدار کانون بود. مبارزه را فضیلت می‌شناخت و از همین رو ایستاد و جان بر سر آرمان‌های ‌خود نهاد. هم‌ او‌ که پیش از زندان در پیامی گفته بود:
«امروز به اندازه‌ی کافی شاعر خوب، فیلمساز خوب، هنرمند خوب داریم. چیزی که کم داریم این است که یک سری آدم بایستند و مبارزه کنند»
اکنون دو سال از قتل حکومتی آبتین گذشته است. او خود نبود تا جنبش آزادی‌خواهانه‌ی مردم را ببیند. او‌ نبود تا دلاوری زنان را بستاید و همچون همیشه دوشادوش مردم به جان آمده بایستد. نبود تا در برابر جنایت و سرکوب حاکمیت همراه یاران کانونی‌اش باشد و بانگ آزادی‌خواهی برآورد. اما عزم و آرمان آبتین در یاد و آثارش ماندگار است و در قلب مردم آزادی‌خواه زنده می‌ماند.
گرامی‌‌داشت یاد آبتین، پاسداشت پایداری و ایستادگی است، پاسداشت آنان که چشم بر آزادی‌کشی نمی‌بندند و جانشان را نیز در راه تحقق آزادی دریغ نمی‌کنند. اکنون که حکومت به ضرب و‌ زور، گرد یأس می‌پراکند و سایه‌ی سنگین خفقان را بر سر و سامان مردم می‌گستراند، اکنون که صدای دادخواهان را خفه می‌کند تا مگر دادخواهی به محاق رود، کانون نویسندگان ایران یاد بکتاش را به یاد همه‌ی ستم‌کشتگان راه آزادی؛ همچون محمد مختاری و محمدجعفر پوینده و ... گره می‌زند و به بانگ بلند اعلام می‌کند که دادخواه جان جوان پرپر شده‌ی آبتین است و تا روشن شدن تمامی ابعاد این جنایت و محاکمه‌ی عاملان و مقصران آن از پا نمی‌نشیند.

 روز دوشنبه ۱۸ دی ساعت ۱۵ در گورستان امامزاده عبدالله شهرری در کنار خانواده و دیگر دوستداران بکتاش آبتین مزار او را گلباران می‌کنیم.

کانون نویسندگان ایران
۱۶ دی ۴۰۲

https://t.center/alahiaryparviz38

💥💥💥

ما اهالی رنج بودیم
و در کارخانه
با پیراهن‌هایی پرشور
عرق می‌ریختیم
ما
نقاط مشترک فراوانی داشتیم
و فقر
در سفره‌های باریک‌مان
پهن بود
اما راز بین اعداد و کلمات را می‌شناختیم
پس جدایمان کردند
تعدادی از ما در انفرادی
و تعدادی دیگر نیز
در انفرادی بودیم
اما همچنان نقاط مشترک فراوانی داشتیم
و هر کدام از ما
در شبکه‌ای تلویزیونی
برعلیه خودمان اعتراف می‌کردیم!
ما دیگری بودیم
اما هنوز نقاط مشترک فراوانی داشتیم
آن‌ها اما
دور از چشم تلویزیون‌ها
زیر پیراهن‌های پرشورِ ما
نقاشی شلاق را
پنهان کرده بودند!

#بکتاش_آبتین

https://t.center/alahiaryparviz38

💥💥💥

گزارشی از مراسم سالمرگ جان‌فدای آزادی بیان، #بکتاش_آبتین شاعر، مستندساز و عضو کانون نویسندگان ایران توسط یکی از شرکت کنندگان به دست آیواک رسیده است.

...
مراسم سالگرد قتل حکومتی و زندان‌کش کردن بکتاش آبتین، ۱۹ دی‌ماه ۱۴۰۱، در امام‌زاده عبدالله شهر ری در فضایی به شدت امنیتی برگزار شد. مأموران امنیتی همه را مقابل درب ورودی امام‌زاده بازرسی بدنی و کیف و سایر وسایل افراد را تفتیش کردند. امکان عکس‌برداری مطلقاً منتفی بود. برای شرکت‌کننده ها که بیشترشان میان‌سال بودند، حدود ۵۰۰ نفر مأمور یگان ویژه و لباس شخصی و بسیجی با باتون و تفنگ و شوکر از ابتدای میدان گمارده بودند، به‌نحوی که تا داخل آرامستان نمی‌شد تحرکی داشت. دو سه نفری هم که سخنرانی داشتند، تحت‌ تعقیب سایه‌ وار لباس شخصی‌ها قرار گرفته بودند. سپس اینترنت و فیلترشکن‌ها در این منطقه از کار انداخته شد تا خبررسانی صورت نگیرد و به همین دلیل در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی و به طور کلی در هیچ سایت خبری مخابره نشد. همه ی دستگاه‌های صوتی و میکروفن و صندلی‌ها را از برگزارکننده‌ها گرفتند و با پهپاد نیز از امام‌زاده و مردم تصویربرداری هوایی کردند.

در ابتدا، مراسم شعرخوانی برگزار شده بود که به دلایل عنوان شده، بسیاری از شرکت‌‌کنندگان به آن نرسیدند. در ادامه هم یک سخنرانی منفعلانه و آرام فردی ناشناخته انجام شد که قبلاً زندانی سیاسی بوده‌ است. پس از آن گفته شد که شرکت‌‌کنندگان پراکنده شوند و محل را ترک کنند. از هیات دبیران کانون فقط اکبر معصوم‌بیگی، حافظ موسوی، قارن سوادکوهی، و فاطمه سرحدی‌زاده در مراسم شرکت کرده بودند زیرا سایر اعضای کانون که به تازگی از زندان آزاد شده بودند، به دلیل تهدید نیروهای امنیتی اجازه ی شرکت در مراسم نداشتند. تنها چند درود نثار آبتین شد و گل و شمعی بر سر مزار او گذاشته شد. همان جا فردی شعار «درود بر آبتین / مرگ بر ظالمین» سرداد که به‌علت جو سنگین امنیتی، دیگران همراهی اش نکردند. ماموران با باتون و شوکر و تفنگ دوره مان کرده بودند و نفس کشیدن هم بسیار سخت بود.  برگزاری مراسم سالگرد با چنین فضای شدید امنیتی و سرکوب‌‌گرانه دارای اهمیت فراوانی است.

طبق بیانیه ی کانون نویسندگان ایران، چند تنی موفق شده بودند از مراسم فیلم بگیرند، اما هنگام خروج فیلم‌های ضبط‌شده از روی تلفن‌های همراه‌شان پاک شد تا اطلاع‌رسانی مطلقاً صورت نگیرد. باید یادآور شد که بکتاش آبتین شاعر، مستندساز و عضو هیئت ‌دبیران کانون نویسندگان بود. او در دوران عضویت در کانون، مسئولیت‌های متعددی نظیر منشی کانون، عضویت در هیئت دبیران و نیز بازرسی کانون را بر عهده داشت. او پس از چندبار بازداشت و حضور در دادگاه، سرانجام در سال ۱۳۹۸ با سه اتهام «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی» و «تشویق بانوان کشور به فساد و فحشا» در شعبه‌ی ۲۸ دادگاه انقلاب محاکمه و به شش سال زندان تعزیری محکوم شد. بکتاش آبتین از مهر ۱۳۹۹ به‌دلیل فعالیت هایی که داشت، در کنار چند تن دیگر از اعضای کانون نویسندگان در زندان به‌سر می‌برد. او دچار بیماری های مختلفی شد و در آذر ۱۴۰۰ برای دومین بار به کرونا مبتلا شد؛ اما مسئولان زندان از انتقالش به بیمارستان خودداری می کردند. درنهایت، پس از وخیم‌ترشدن حال جسمی‌اش به بیمارستان انتقال داده شد اما با با پابند و زنجیر به تخت بسته شد. آبتین در ۱۱ دی ۱۴۰۰ به کما رفت و یک هفته‌ی بعد، در ۱۸ دی ۱۴۰۰ درگذشت. با اینکه اداره‌ی کل زندان‌ها و دادستانی تهران هرگونه اهمال در رسیدگی به وضعیت آبتین را رد کردند اما این مرگ، واکنش‌های بسیاری را در رسانه‌ها به‌همراه داشت. بسیاری آن را قتل حکومتی نامیدند و مسئولان حکومت را باعث مرگ او دانستند. پس از مرگ آبتین، تجمع‌های گوناگونی در ایران و کشورهای دیگر برای یادبود بکتاش آبتین برگزار شد که در ایران با دخالت پلیس و نهادهای امنیتی همراه بود و کماکان نیز هست.

🗞️| متن از ایواک

https://t.center/alahiaryparviz38

در نخستین سالگرد ستم‌کشته‌ی راه آزادی بکتاش آبتین یاد او را گرامی می‌داریم

#بکتاش_آبتین از اعماق برآمد، با اعماق زیست، هرگز به اعماق پشت نکرد و سرانجام به اعماق پیوست. خود را یکی از میان توده‌ی مردم می‌دانست و تا واپسین دَم حیات به مردم کوچه و خیابان، نه برگزیدگان قدرت و ثروت، وفادار ماند. با همه‌ی تنگناها، شاد و جوان زیست و جوان رفت، چنانکه آرزوی او بود. هم از آغاز آشکار بود که سرِ سالم به گور نخواهد برد که دلیر بود و سر برخط هیچ قدرتی نمی‌نهاد. هرکجا ستمی می‌رفت، هرکجا حقی پایمال می‌شد، هرکجا قدرت حاکم با همه سطوت و صولت خود هنرنمایی می‌کرد او در گرانیگاه حادثه حضوری قاطع داشت. صدها کیلومتر از تهران دور بود، اما نیروی سرکوبگر در سالگرد قتل تبهکارانه‌ی محمد مختاری و محمدجعفر پوینده در بیسیم‌های خود با نگرانی مخابره می‌کرد که «بکتاش دیده شده! بکتاش آبتین را خودم دیدم! بکتاش هم هست...» تب‌لرزه‌ی هول در دل ستمکاران می‌انداخت. با ستم سرِ سازگاری نداشت. چون از دست او به جان آمدند، با حکمی ظالمانه در «دیوان بلخ» به «جرم» فعالیت در کانون نویسندگان ایران، دفاع بی‌چون و چرا از منشور آزادی‌خواهی آن به زندانش افکندند. در زندان بیکار ننشست که جانی پویا و پرتکاپو داشت: هرگاه زندانی بی‌پناهی را به باد کتک می‌گرفتند نخستین کسی بود که در برابر زندانبانان سینه سپر می‌کرد، هرگاه زندانی سیاسی معترضی را محض انتقام‌گیری تبعید می‌کردند نخستین کسی بود که صلای اعتصاب غذا سرمی‌داد، هرگاه زندانی بیماری را درمان نمی‌کردند صدای اعتراض بکتاش بلند بود و سرانجام چون از دست او به ستوه آمدند، در عین استیصال، فرصت را مغتنم شمردند و در بحبوحه‌ی بُکش بُکشِ همه‌گیری بیماری «کرونا»، با قصد قبلی، در درمان او اهمال کردند، به درخواست‌های مکرّر او و هم‌بندی‌ها اعتنایی نکردند و گذاشتند تا آن جان پاک، آن شاد، آن جوان، آن گردن‌فراز و دلباخته‌ی آزادی و انسان و هرچه انسانی است، قطره قطره بکاهد و در سکوت رخت از جهان بربندد.
اما بکتاش آبتین زنده است، هر کجا ستمی بر انسانی برود، بکتاش آنجاست، هر کجا آزادی و آزادی بیان کسی پایمال قدرت حاکم شود، بکتاش آنجاست، هر کجا برای شکم گرسنه‌ی مردم جنبشی به راه بیفتد، او آنجاست، هر کجا پلیس و نیروی سرکوب بخواهد کسی را با چماق نقش زمین کند، او آنجاست. بکتاش آبتین نمرده است.
در نخستین سالگرد قتل بکتاش آبتین ضمن گرامیداشت یاد این عضو سربلند، بار دیگر بر خواست مبرم آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا برای همگان پا می‌فشاریم.

#کانون_نویسندگان_ایران
۱۵ دی ۱۴۰۱

https://t.center/alahiaryparviz38

🔻خانواده‌ی بکتاش آبتین با انتشار  اطلاعیه‌ای اعلام کرد یکشنبه، ۱۸ دی ماه به مناسبت سالروز جان باختن آبتین مراسمی بر مزار او برگزار خواهد کرد.
#کانون_نویسندگان_ایران نیز اعلام کرد در این مراسم در کنار خانواده‌ی #بکتاش_آبتین حضور خواهد یافت و یاد او را گرامی می‌دارد.

متن اطلاعیه‌ی خانواده‌ی بکتاش آبتین:

«و آزادی
جنون شیرینی بود
که هر روز
از ما قربانی تازه‌ای می‌گرفت...
بدینوسیله به اطلاع می‌رساند مراسم یادبود نخستین سالگرد وداعِ جاودان یاد، بکتاش آبتین در ساعت ۱۵ روز یک شنبه ۱۸ دی ماه سال ۱۴۰۱ بر مزار پاکش واقع در امامزاده عبدالله شهرری برگزار می‌گردد.
حضور خویشان، بستگان، دوستان و دوستداران ایشان، موجب تسلی خاطر خانواده سوگوار خواهد بود.
خانواده بکتاش آبتین»

#بکتاش_آبتین
#دادخواهی_ادامه_دارد

https://t.center/alahiaryparviz38

💥💥💥
امروز زادروز #بکتاش_آبتین، شاعر، فیلمسازو دبیر کانون نویسندگان است.

آبتین در زندان به کرونا مبتلا شد و از اعزامش به بیمارستان خودداری کردند. پس از وخیم‌ شدن حال جسمی‌اش به بیمارستان منتقل و با پابند و زنجیر به تخت، بسته شد. وی ۱۱ دی به کما رفت و یک هفته بعد، در ۱۸ دی ۱۴۰۰ درگذشت.  

‏صادقانه و دقیق؛ بکتاش آبتین توی این فیلم می‌گه: «نه اینکه نترسم اما فکر می‌کنم مفهوم آزادی ارزش‌مندتر از این هست که من نود ساله بشه اما محافظه‌کارانه زندگی کنم. بزار همین سال‌های زندگی رو شجاعانه زندگی کنم.»

#علیه_اعدام‌ها_بپاخیزیم
#توماج_صالحی_را_آزاد_کنید
#دانشجوی_زندانی_را_آزاد_کنید
#آزادی_یی_قید_و_شرط_بازداشت_شدگان
#زندانی_سیاسی_ آزاد_ باید
#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_زندگی_آزادی
#علیه_وضع_موجود
#مهسا_امینی
#ژینا_امینی
#سارینا_اسماعیل_زاده
#اعتراضات_سراسری
#اعتصاب_عمومی
#اعتراض_به_قتل_مهسا_امینی

https://t.center/alahiaryparviz38

در کشور من شاعران را می‌کشند

#بکتاش_آبتین

https://t.center/alahiaryparviz38

کیفرخواست مریم یاوری همسر بکتاش آبتین

رئیس قوه قضائیه ، آقای اژه ای مسئول کل زندان‌ها
شما مسئولی و موظفی به من مریم یاوری همسر بکتاش آبتین جواب بدید که وقتی او اینهمه به بهداری مراجعه کرده چرا اعزامش نکردید به بیمارستان؟

#بکتاش_آبتین

https://t.center/alahiaryparviz38

شرح ضرب و شتم دادخواهان دربند در زندان تهران بزرگ از زبان سعید تمجیدی...

۸ بهمن‌ماه ۱۴۰۰، زندانیان اعتصابی که همدردان زنده یاد #بکتاش_آبتین هستند، بدلیل ادامه اعتصاب غذا نیاز به معاینه ودرمان داشتند. در بهداری زندان آنها را مورد ضرب و شتم قرار دادند. و از سرنوشت تعدادی از آنها خبری در دست نیست
https://t.center/alahiaryparviz38

#کیوان_صمیمی روزنامه‌نگار ۷۳ ساله به زندان مرکزی کرج تبعید شد
یکی از نزدیکان کیوان صمیمی خبر داد این روزنامه‌نگار زندانی ۷۳ ساله، با دستور ماموران امنیتی به زندان مرکزی کرج در استان البرز تبعید شده است.
کیوان صمیمی در راه انتقال از زندان اوین تهران به کرج، از طریق یک رهگذر این خبر را به خانواده‌اش داده و گفته است وضعیت عمومی‌ او مناسب است.
گفته می‌شود دلیل این تبعید؛ تنبیه کیوان صمیمی به خاطر اعتراض به کشته شدن #بکتاش_آبتین شاعر و فیلم‌ساز زندانی بوده است.
https://t.center/alahiaryparviz38

.
بر مزار زنده‌یاد #بکتاش_آبتین
۲۳ دی‌ماه ۱۴۰۰

شعری از او خواندم و غزلی از خودم.

یادش گرامی

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

https://t.center/alahiaryparviz38

‍ 💥💥💥

پیام بزرگداشت و تسلیت #اسماعیل_عبدی در رثای زنده یاد #بکتاش_آبتین

۱۸ دی ماه ۱۴۰۰ فرا می رسد و هنرمندی فرهیخته که سودای آزادی دارد جان می بازد و خانواده، رفقا و کنشگران اجتماعی غرق در اندوه می شوند. شاعری گرانمایه که واژگان برای بیان احساساتش زمین گیر میشوند و کلامش دوستان را به وجد می آورد و نیروهای امنیتی را سراسیمه می کند و در شعرش لطافت بهاران و استقامت کوهساران پیوسته جاری است.
هر شب ستاره ای به زمین میکشند و باز
این آسمان غمزده غرق ستاره هاست …
رفیق عزیزم، بکتاش آبتین اولین زندانی سیاسی که جانش را بر اثر کوتاهی مسئولان از دست داده، نبوده و آخرین آن نیز هم نخواهد بود. زیرا در تمامی مراحل بازجویی، تشکیل پرونده، صدور حکم و اجرا، ذره ای عدالت وجود ندارد و مدت هاست نهادهای حقوق بشری و تشکل های صنفی و سیاسی مستقل موضوع نقد گسترده حقوق بشر در زندان ها و قتل عمد و غیر عمد زندانیان سیاسی و دگر اندیشانی نظیر (#دکتر_سامی، #هدی_صابر، #ستار_بهشتی، #زهرا_کاظمی، #کاووس_سید_امامی، #وحید_صیادی_نصیری و #بهنام_محجوبی و..) را پیگیری کرده اند ولی متاسفانه گوش مسئولان قضایی شنوا نیست.
اینجانب اسماعیل عبدی ضمن تسلیت به خانواده محترم بکتاش عزیز و اعضای محترم #کانون_نویسندگان_ایران و همراه با #نهاد‌های_صنفی، سیاسی و مدنی و #حقوق_بشری مستقل که دغدمندانه همواره نسبت به وقوع و تکرار این فجایع نگران هستند، به مسئولان قوه قضاییه هشدار می دهم به این رفتارهای غیر مسئولانه پایان دهند که حسن عاقبتی در این رفتارهای غیر مسئو لانه وجود ندارد.به ویژه آن هنگام که منجر به مرگ عزیزی میشود که با نبودنش نه جانشینی دارد و نه با هیچ حیله ایی می توان مرگ او را امری عادی و طبیعی جلوه داد.

اسماعیل عبدی

زندان مرکزی کرج بند ۶_۲۳ دی ماه ۱۴۰۰
#معلم
#نویسنده
#زندانیان_سیاسی_را_آزاد_کنید
https://t.center/alahiaryparviz38

💥💥💥

« ما »
...

ما اهالی رنج بودیم
و در کارخانه
با پیراهن هایی پرشور
عرق می ریختیم
ما
نقاط مشترک فراوانی داشتیم
و فقر
در سفره های باریک مان
پهن بود
اما راز بین اعداد و کلمات را می شناختیم
پس جدایمان کردند
تعدادی از ما در انفرادی
و تعدادی دیگر نیز
در انفرادی بودیم
اما همچنان نقاط مشترک فراوانی داشتیم
و هر کدام از ما
در شبکه ای تلویزیونی
برعلیه خودمان اعتراف می کردیم !
ما دیگری بودیم
اما هنوز نقاط مشترک فراوانی داشتیم
آن ها اما
دور از چشم تلویزیون ها
زیر پیراهن های پرشور ما
نقاشی شلاق را
پنهان کرده بودند

#بکتاش_آبتین🌺

"We"

We were suffering people
And in the factory
With passionate shirts
We were sweating
We
We had a lot in common
And poverty
On our narrow tablecloths
It was wide
But we knew the secret between numbers and words
So they separated us
A number of us in solo
A number of others
We were in solitary confinement
But we still had a lot in common
And each of us
On a television network
We confessed against ourselves!
We were different
But we still had a lot in common
They are but
Away from the eyes of TVs
Under our passionate shirts
Whip painting
They had hidden

#Baktash Abtin 🌺🌺
10/1/2022
"ئێمە"
ئێمە گەلی ڕەنجدەرین
لە کارخانە وپیشە سازیدا،
بە بە رگی شۆڕشەکاندا،
ماندوو دەبووین،
"ئێمە"
خاڵە هاوبەشیمان زۆر بوو،
جا هەژاری
لە سفرە وخوانی خت وخاڵیمان
بەڵاو بوو
بەڵام ڕازەکانی ژمارە ووشەکان دەمانزانی
جا لە یەکتر جیا کراین
بەشێ لە ئێمە لە تاکە بەندی
ژمارەیەک ترمان
لە تاکە بەندی بووین
بەڵام خاڵی هاوبەشمان زۆر بوو،
هەر کام لە ئێمەدا،
لە تۆڕی دەنگ و ڕەنگدا
دژە خۆمان پێ لێنان دەکرد!
ئێمە کەەسێ دیکەبووین
بەڵام هەر خاڵی هاوبەشمان زۆر بوو،
بەڵام ئەوان
دوور لە چاوی میدیاکان،
ژێرکراسەکانی سوورمان
شێوەکاری قەمچی دا
حەشار درا بوون.

بەکتاش ئابتین 🌺
وەرگێڕ ڕووبار
سنە ۲۰؍۱۰؍۱۴۰۰
https://t.center/alahiaryparviz38

قطار ابدی...
.
#فریدون_فروغی🎶 #بکتاش_آبتین #تصویرسازی

https://t.center/alahiaryparviz38

🎥سخنان حافظ موسوی، شاعر و عضو کانون نویسندگان در مراسم بکتاش آبتین: «مردم ایران! بکتاش آبتین را، سرکوبگرانِ آزادی‌کُش، عامدانه به قتل رساندند.»

#دادخواهی #بکتاش_آبتین

https://t.center/alahiaryparviz38

🔴 توئیت اسماعیل بخشی برای #بکتاش_آبتین

به خیالشان محکومش کردند، زندانش کردند، بیمارش کردند، جانش را گرفتند تا دیگر سرود آزادی را از دهان سرخش نشنوند. آسوده نباشید که از گور #بکتاش_آبتین این شاعر آزادی، هزاران جوانه خواهد رویید که از دهان سرخشان سرود آزادی و آزادیخواهی را بر سرتان فریاد خواهند کشید، آسوده نباشید.


https://t.center/alahiaryparviz38

هر شعرت را چنان بنویس
که انگار آخری ست
در این قرن، قرن اشباع از استرِنسیوم،
لبریز از تروریسم،
که با سرعت فراصوت درگذر است،
مرگ، به ناگهان موحشی سر می رسد.
هر کلامت را
چنان چون نامه ی واپسین پیش از اعدامی
بنویس
چنان چون التماسی حک شده بر دیوار زندان
نه حق دروغ گفتن داری
نه حق نشستن به بازیچه ها
فرصت اصلاح اشتباهت نیست
هر شعرت را بنویس
موجز و بی تعارف
با خونت
چنان که انگار آخری ست


🥀 #بکتاش_آبتین (۱۳۵۳ – ۱۸ دی ۱۴۰۰)

▪️شعر: #بلاگا_دیمیتروا

.https://t.center/alahiaryparviz38

💥💥💥

جهنم است بی تو زندگی
ای شعر! رویای مرمت انسان
تو را می‌نویسم و
در آستین تمام دنیا
دنبال دستی می‌گردم
که گلوله را
به پرچمی سفید تبدیل کند
شعبده‌ای چنین را دوست دارم


#شناسنامه_خلوت
#بکتاش_آبتین

https://t.center/alahiaryparviz38

🔴واکنش وکیل #بکتاش_آبتین به اطلاعیه اداره کل زندان ها: اگر مرحوم آبتین زودتر به بیمارستان منتقل می‌شد، این‌گونه ایشان را از دست نمی‌دادیم

💥 بکتاش آبتین، شاعر و عضو کانون نویسندگان ایران پس از تحمل یک ماه بیماری کرونا درگذشت. در همین رابطه روز گذشته؛ اداره کل زندان‌ها اطلاعیه در پی درگذشت وی منتشر کرد و گویی می‌خواستند که این ادعاها را رد کنند.

🔴راضیه زیدی، وکیل بکتاش آبتین درباره خودداری مسئولان زندان از انتقال موکلش به بیمارستان به دیده بان ایران گفت: اگر مسئولین زندان زودتر مرحوم آبتین را به بیمارستان منتقل می‌کردند، حتما شاهد چنین اتفاقاتی نمی‌بودیم.

💥روز بعد از ابتلای آقای آبتین به ویروس کرونا و پس از آن‌که علائم به شکل نگران‌کننده‌ای وخیم شد، ایشان را به بیمارستان منتقل کردند. ما بعد از ۴ الی ۵ روز توانستیم از زندان برای آقای آبتین مرخصی بگیریم که ادامه روند درمان در بیمارستان خصوصی پیگیری شود؛ هر چند دیر شده بود.

💥 اگر مسئولان زودتر اقدام می کردند و آقای آبتین زودتر به بیمارستان منتقل می‌شد، حتما ویروس تا به این اندازه نمی‌توانست به ریه آسیب بزند.
https://t.center/alahiaryparviz38