آكادمى شمسه
#هنر_پست_مدرن
Канал
6 тыс.
подписчиков
1,51 тыс.
фото
412
видео
2,4 тыс.
ссылок
@Academyshamseh
مدرسه عالی مطالعات هنر و علوم انسانی
مؤسسه پژوهشی،آموزشی و مطالعاتی شمسه
مدیر مسئول:مهدی انصاری
Forwarded from آكادمى شمسه
🔰هنر معاصر به مثابه سرمشق پست مدرنیته
برجسته ترین خصوصیت هنر معاصر این است که با نظم سر ستیز دارد. دلوز و گاتاری برای ترسیم این خصوصیت از استعاره ریشه استفاده می کنند، یعنی آن ساقه زرینی که در برابر هرگونه فشار تنظیم کننده گرایش ها و روندها ایستادگی می کند، و به نظر می رسد که در هیچ جهت خاصی پیش نمی رود، بلکه در همه جوانب ، به بالا و پایین، به یکسان و بدون نظم قابل تشخیصی که ما را قادر به پیش بینی جهت یا حرکت بعدی کند گسترش می یابد. ریشه های جدید از نقاطی بیرون می زنند که مشخص کردن محل آن ها از قبل غیر ممکن است.
گفته شده است که هنر معاصر هیچ نظم همزمانی ندارد. در تقابل شدید با دوره مدرن در تاریخ هنر ، امروز هیچ مکتب یا سبک مسلط قابل تشخیصی وجود ندارد که کل عرصه فعالیت هنری را قبضه کند.
عرصه هنر آکنده از آفرینندگان گوناگون ترین سبک هاست که به لحاظ زیبایی شناسی ، هیچ تطابقی با یکدیگر ندارند. هنر معاصر هیچ گونه نظم درزمانی هم ندارد. دیگر نمی توان تاریخ هنر را همچون توالی مکاتب و سبک های حاکم درک کرد.
هنرمندان معاصر یکسره دست از هرگونه تظاهر به بازنمایی کشیده اند و بر همه مقاصد و نیات بازنمایی مهر رسوایی کوبیده اند. آن ها خواهان بازنمایی چیزی جز عمل خودشان نیستند: بوم نقاشی، صاف و هموار بودن آن، رسانه ها و کیفیات ذاتی آن ها. در هنر معاصر، تعریف نفس مفهوم بازنمایی به زبانی معنادار کار بسیار دشواری است.چون دیگر معلوم نیست چه واقعیتی عینیت دارد آیا وجود عینی بر آن حمل می شود یا نه و بنابراین می تواند شالوده هستی شناسانه ای برای اندازه گیری صحت بازنمایی فراهم کند.
این اصرار هنرمندان پست مدرن که پروژه حقیقت به لحاظ هستی شناسی معیوب و نارساست و ، بنابراین؛ امکان حصول آن وجود ندارد و ارزش پیگیری هم ندارد، بیان کننده حقیقت درباره واقعیت معاصر است. هنر پست مدرن، از طریق کثرت مختص به خویش و لغو و ابطال سلسه مراتب هاست که حالت وجودی دنیای ماورای هنری را باز می نمایاند.
دیگر هیچ ضابطه جهانشمول یا جویای سیطره جهانی وجود ندارد که اثر هنری با ارجاع به آن معنای خود را آشکار سازد؛ در عوض ، ناچار است توان تبیین گری خاص خود را بنا کند و به کار گیرد. در غیاب همه الگوهای راهنما، اثر هنری پست مدرن پذیرای تفسیرهای متکثری است که ناچار هیچ یک مقام مرجعیت نمی رسند، و بنابراین غیر قطعی باقی می مانند. درست همان خصوصیت چند ظرفیتی بودن که در عصر مدرنیته خصوصیتی آزار دهنده و منفور بود که گواه نقص و کاستی نظریه و چالشی علیه آن محسوب می شد، اکنون به ویژگی دائمی و تعریف کننده هنر تبدیل شده است. از این نظر هنر پست مدرن، بر اساس ویژگی های یاد شده، به چیزی غیر از خودش اشاره می کند و حاوی اطلاعاتی درباره واقعیتی غیر هنری است. حتی خودمختاری مفرط و فخرفروشانه آن نیز حاوی اطلاعاتی درباره دنیایی است که هنر پست مدرن بخشی از آن است.
#هنر #مدرن #مدرنیته #پست_مدرن
#هنر_معاصر #تاریخ_هنر #هنرمند
#هنر_مدرن #هنر_پست_مدرن
📚برگرفته از کتاب اشارت های پست مدرنیته
🔸نویسنده: زیگموند باومن
🔹ترجمه: حسن چاوشیان
@academyshamseh
www.academyshamseh.com
www.instagram.com/academyshamseh
برجسته ترین خصوصیت هنر معاصر این است که با نظم سر ستیز دارد. دلوز و گاتاری برای ترسیم این خصوصیت از استعاره ریشه استفاده می کنند، یعنی آن ساقه زرینی که در برابر هرگونه فشار تنظیم کننده گرایش ها و روندها ایستادگی می کند، و به نظر می رسد که در هیچ جهت خاصی پیش نمی رود، بلکه در همه جوانب ، به بالا و پایین، به یکسان و بدون نظم قابل تشخیصی که ما را قادر به پیش بینی جهت یا حرکت بعدی کند گسترش می یابد. ریشه های جدید از نقاطی بیرون می زنند که مشخص کردن محل آن ها از قبل غیر ممکن است.
گفته شده است که هنر معاصر هیچ نظم همزمانی ندارد. در تقابل شدید با دوره مدرن در تاریخ هنر ، امروز هیچ مکتب یا سبک مسلط قابل تشخیصی وجود ندارد که کل عرصه فعالیت هنری را قبضه کند.
عرصه هنر آکنده از آفرینندگان گوناگون ترین سبک هاست که به لحاظ زیبایی شناسی ، هیچ تطابقی با یکدیگر ندارند. هنر معاصر هیچ گونه نظم درزمانی هم ندارد. دیگر نمی توان تاریخ هنر را همچون توالی مکاتب و سبک های حاکم درک کرد.
هنرمندان معاصر یکسره دست از هرگونه تظاهر به بازنمایی کشیده اند و بر همه مقاصد و نیات بازنمایی مهر رسوایی کوبیده اند. آن ها خواهان بازنمایی چیزی جز عمل خودشان نیستند: بوم نقاشی، صاف و هموار بودن آن، رسانه ها و کیفیات ذاتی آن ها. در هنر معاصر، تعریف نفس مفهوم بازنمایی به زبانی معنادار کار بسیار دشواری است.چون دیگر معلوم نیست چه واقعیتی عینیت دارد آیا وجود عینی بر آن حمل می شود یا نه و بنابراین می تواند شالوده هستی شناسانه ای برای اندازه گیری صحت بازنمایی فراهم کند.
این اصرار هنرمندان پست مدرن که پروژه حقیقت به لحاظ هستی شناسی معیوب و نارساست و ، بنابراین؛ امکان حصول آن وجود ندارد و ارزش پیگیری هم ندارد، بیان کننده حقیقت درباره واقعیت معاصر است. هنر پست مدرن، از طریق کثرت مختص به خویش و لغو و ابطال سلسه مراتب هاست که حالت وجودی دنیای ماورای هنری را باز می نمایاند.
دیگر هیچ ضابطه جهانشمول یا جویای سیطره جهانی وجود ندارد که اثر هنری با ارجاع به آن معنای خود را آشکار سازد؛ در عوض ، ناچار است توان تبیین گری خاص خود را بنا کند و به کار گیرد. در غیاب همه الگوهای راهنما، اثر هنری پست مدرن پذیرای تفسیرهای متکثری است که ناچار هیچ یک مقام مرجعیت نمی رسند، و بنابراین غیر قطعی باقی می مانند. درست همان خصوصیت چند ظرفیتی بودن که در عصر مدرنیته خصوصیتی آزار دهنده و منفور بود که گواه نقص و کاستی نظریه و چالشی علیه آن محسوب می شد، اکنون به ویژگی دائمی و تعریف کننده هنر تبدیل شده است. از این نظر هنر پست مدرن، بر اساس ویژگی های یاد شده، به چیزی غیر از خودش اشاره می کند و حاوی اطلاعاتی درباره واقعیتی غیر هنری است. حتی خودمختاری مفرط و فخرفروشانه آن نیز حاوی اطلاعاتی درباره دنیایی است که هنر پست مدرن بخشی از آن است.
#هنر #مدرن #مدرنیته #پست_مدرن
#هنر_معاصر #تاریخ_هنر #هنرمند
#هنر_مدرن #هنر_پست_مدرن
📚برگرفته از کتاب اشارت های پست مدرنیته
🔸نویسنده: زیگموند باومن
🔹ترجمه: حسن چاوشیان
@academyshamseh
www.academyshamseh.com
www.instagram.com/academyshamseh
Forwarded from آكادمى شمسه
🔰هنر معاصر به مثابه سرمشق پست مدرنیته
برجسته ترین خصوصیت هنر معاصر این است که با نظم سر ستیز دارد. دلوز و گاتاری برای ترسیم این خصوصیت از استعاره ریشه استفاده می کنند، یعنی آن ساقه زرینی که در برابر هرگونه فشار تنظیم کننده گرایش ها و روندها ایستادگی می کند، و به نظر می رسد که در هیچ جهت خاصی پیش نمی رود، بلکه در همه جوانب ، به بالا و پایین، به یکسان و بدون نظم قابل تشخیصی که ما را قادر به پیش بینی جهت یا حرکت بعدی کند گسترش می یابد. ریشه های جدید از نقاطی بیرون می زنند که مشخص کردن محل آن ها از قبل غیر ممکن است.
گفته شده است که هنر معاصر هیچ نظم همزمانی ندارد. در تقابل شدید با دوره مدرن در تاریخ هنر ، امروز هیچ مکتب یا سبک مسلط قابل تشخیصی وجود ندارد که کل عرصه فعالیت هنری را قبضه کند.
عرصه هنر آکنده از آفرینندگان گوناگون ترین سبک هاست که به لحاظ زیبایی شناسی ، هیچ تطابقی با یکدیگر ندارند. هنر معاصر هیچ گونه نظم درزمانی هم ندارد. دیگر نمی توان تاریخ هنر را همچون توالی مکاتب و سبک های حاکم درک کرد.
هنرمندان معاصر یکسره دست از هرگونه تظاهر به بازنمایی کشیده اند و بر همه مقاصد و نیات بازنمایی مهر رسوایی کوبیده اند. آن ها خواهان بازنمایی چیزی جز عمل خودشان نیستند: بوم نقاشی، صاف و هموار بودن آن، رسانه ها و کیفیات ذاتی آن ها. در هنر معاصر، تعریف نفس مفهوم بازنمایی به زبانی معنادار کار بسیار دشواری است.چون دیگر معلوم نیست چه واقعیتی عینیت دارد آیا وجود عینی بر آن حمل می شود یا نه و بنابراین می تواند شالوده هستی شناسانه ای برای اندازه گیری صحت بازنمایی فراهم کند.
این اصرار هنرمندان پست مدرن که پروژه حقیقت به لحاظ هستی شناسی معیوب و نارساست و ، بنابراین؛ امکان حصول آن وجود ندارد و ارزش پیگیری هم ندارد، بیان کننده حقیقت درباره واقعیت معاصر است. هنر پست مدرن، از طریق کثرت مختص به خویش و لغو و ابطال سلسه مراتب هاست که حالت وجودی دنیای ماورای هنری را باز می نمایاند.
دیگر هیچ ضابطه جهانشمول یا جویای سیطره جهانی وجود ندارد که اثر هنری با ارجاع به آن معنای خود را آشکار سازد؛ در عوض ، ناچار است توان تبیین گری خاص خود را بنا کند و به کار گیرد. در غیاب همه الگوهای راهنما، اثر هنری پست مدرن پذیرای تفسیرهای متکثری است که ناچار هیچ یک مقام مرجعیت نمی رسند، و بنابراین غیر قطعی باقی می مانند. درست همان خصوصیت چند ظرفیتی بودن که در عصر مدرنیته خصوصیتی آزار دهنده و منفور بود که گواه نقص و کاستی نظریه و چالشی علیه آن محسوب می شد، اکنون به ویژگی دائمی و تعریف کننده هنر تبدیل شده است. از این نظر هنر پست مدرن، بر اساس ویژگی های یاد شده، به چیزی غیر از خودش اشاره می کند و حاوی اطلاعاتی درباره واقعیتی غیر هنری است. حتی خودمختاری مفرط و فخرفروشانه آن نیز حاوی اطلاعاتی درباره دنیایی است که هنر پست مدرن بخشی از آن است.
#هنر #مدرن #مدرنیته #پست_مدرن
#هنر_معاصر #تاریخ_هنر #هنرمند
#هنر_مدرن #هنر_پست_مدرن
📚برگرفته از کتاب اشارت های پست مدرنیته
🔸نویسنده: زیگموند باومن
🔹ترجمه: حسن چاوشیان
@academyshamseh
www.academyshamseh.com
www.instagram.com/academyshamseh
برجسته ترین خصوصیت هنر معاصر این است که با نظم سر ستیز دارد. دلوز و گاتاری برای ترسیم این خصوصیت از استعاره ریشه استفاده می کنند، یعنی آن ساقه زرینی که در برابر هرگونه فشار تنظیم کننده گرایش ها و روندها ایستادگی می کند، و به نظر می رسد که در هیچ جهت خاصی پیش نمی رود، بلکه در همه جوانب ، به بالا و پایین، به یکسان و بدون نظم قابل تشخیصی که ما را قادر به پیش بینی جهت یا حرکت بعدی کند گسترش می یابد. ریشه های جدید از نقاطی بیرون می زنند که مشخص کردن محل آن ها از قبل غیر ممکن است.
گفته شده است که هنر معاصر هیچ نظم همزمانی ندارد. در تقابل شدید با دوره مدرن در تاریخ هنر ، امروز هیچ مکتب یا سبک مسلط قابل تشخیصی وجود ندارد که کل عرصه فعالیت هنری را قبضه کند.
عرصه هنر آکنده از آفرینندگان گوناگون ترین سبک هاست که به لحاظ زیبایی شناسی ، هیچ تطابقی با یکدیگر ندارند. هنر معاصر هیچ گونه نظم درزمانی هم ندارد. دیگر نمی توان تاریخ هنر را همچون توالی مکاتب و سبک های حاکم درک کرد.
هنرمندان معاصر یکسره دست از هرگونه تظاهر به بازنمایی کشیده اند و بر همه مقاصد و نیات بازنمایی مهر رسوایی کوبیده اند. آن ها خواهان بازنمایی چیزی جز عمل خودشان نیستند: بوم نقاشی، صاف و هموار بودن آن، رسانه ها و کیفیات ذاتی آن ها. در هنر معاصر، تعریف نفس مفهوم بازنمایی به زبانی معنادار کار بسیار دشواری است.چون دیگر معلوم نیست چه واقعیتی عینیت دارد آیا وجود عینی بر آن حمل می شود یا نه و بنابراین می تواند شالوده هستی شناسانه ای برای اندازه گیری صحت بازنمایی فراهم کند.
این اصرار هنرمندان پست مدرن که پروژه حقیقت به لحاظ هستی شناسی معیوب و نارساست و ، بنابراین؛ امکان حصول آن وجود ندارد و ارزش پیگیری هم ندارد، بیان کننده حقیقت درباره واقعیت معاصر است. هنر پست مدرن، از طریق کثرت مختص به خویش و لغو و ابطال سلسه مراتب هاست که حالت وجودی دنیای ماورای هنری را باز می نمایاند.
دیگر هیچ ضابطه جهانشمول یا جویای سیطره جهانی وجود ندارد که اثر هنری با ارجاع به آن معنای خود را آشکار سازد؛ در عوض ، ناچار است توان تبیین گری خاص خود را بنا کند و به کار گیرد. در غیاب همه الگوهای راهنما، اثر هنری پست مدرن پذیرای تفسیرهای متکثری است که ناچار هیچ یک مقام مرجعیت نمی رسند، و بنابراین غیر قطعی باقی می مانند. درست همان خصوصیت چند ظرفیتی بودن که در عصر مدرنیته خصوصیتی آزار دهنده و منفور بود که گواه نقص و کاستی نظریه و چالشی علیه آن محسوب می شد، اکنون به ویژگی دائمی و تعریف کننده هنر تبدیل شده است. از این نظر هنر پست مدرن، بر اساس ویژگی های یاد شده، به چیزی غیر از خودش اشاره می کند و حاوی اطلاعاتی درباره واقعیتی غیر هنری است. حتی خودمختاری مفرط و فخرفروشانه آن نیز حاوی اطلاعاتی درباره دنیایی است که هنر پست مدرن بخشی از آن است.
#هنر #مدرن #مدرنیته #پست_مدرن
#هنر_معاصر #تاریخ_هنر #هنرمند
#هنر_مدرن #هنر_پست_مدرن
📚برگرفته از کتاب اشارت های پست مدرنیته
🔸نویسنده: زیگموند باومن
🔹ترجمه: حسن چاوشیان
@academyshamseh
www.academyshamseh.com
www.instagram.com/academyshamseh
🔰هنر معاصر به مثابه سرمشق پست مدرنیته
برجسته ترین خصوصیت هنر معاصر این است که با نظم سر ستیز دارد. دلوز و گاتاری برای ترسیم این خصوصیت از استعاره ریشه استفاده می کنند، یعنی آن ساقه زرینی که در برابر هرگونه فشار تنظیم کننده گرایش ها و روندها ایستادگی می کند، و به نظر می رسد که در هیچ جهت خاصی پیش نمی رود، بلکه در همه جوانب ، به بالا و پایین، به یکسان و بدون نظم قابل تشخیصی که ما را قادر به پیش بینی جهت یا حرکت بعدی کند گسترش می یابد. ریشه های جدید از نقاطی بیرون می زنند که مشخص کردن محل آن ها از قبل غیر ممکن است.
گفته شده است که هنر معاصر هیچ نظم همزمانی ندارد. در تقابل شدید با دوره مدرن در تاریخ هنر ، امروز هیچ مکتب یا سبک مسلط قابل تشخیصی وجود ندارد که کل عرصه فعالیت هنری را قبضه کند.
عرصه هنر آکنده از آفرینندگان گوناگون ترین سبک هاست که به لحاظ زیبایی شناسی ، هیچ تطابقی با یکدیگر ندارند. هنر معاصر هیچ گونه نظم درزمانی هم ندارد. دیگر نمی توان تاریخ هنر را همچون توالی مکاتب و سبک های حاکم درک کرد.
هنرمندان معاصر یکسره دست از هرگونه تظاهر به بازنمایی کشیده اند و بر همه مقاصد و نیات بازنمایی مهر رسوایی کوبیده اند. آن ها خواهان بازنمایی چیزی جز عمل خودشان نیستند: بوم نقاشی، صاف و هموار بودن آن، رسانه ها و کیفیات ذاتی آن ها. در هنر معاصر، تعریف نفس مفهوم بازنمایی به زبانی معنادار کار بسیار دشواری است.چون دیگر معلوم نیست چه واقعیتی عینیت دارد آیا وجود عینی بر آن حمل می شود یا نه و بنابراین می تواند شالوده هستی شناسانه ای برای اندازه گیری صحت بازنمایی فراهم کند.
این اصرار هنرمندان پست مدرن که پروژه حقیقت به لحاظ هستی شناسی معیوب و نارساست و ، بنابراین؛ امکان حصول آن وجود ندارد و ارزش پیگیری هم ندارد، بیان کننده حقیقت درباره واقعیت معاصر است. هنر پست مدرن، از طریق کثرت مختص به خویش و لغو و ابطال سلسه مراتب هاست که حالت وجودی دنیای ماورای هنری را باز می نمایاند.
دیگر هیچ ضابطه جهانشمول یا جویای سیطره جهانی وجود ندارد که اثر هنری با ارجاع به آن معنای خود را آشکار سازد؛ در عوض ، ناچار است توان تبیین گری خاص خود را بنا کند و به کار گیرد. در غیاب همه الگوهای راهنما، اثر هنری پست مدرن پذیرای تفسیرهای متکثری است که ناچار هیچ یک مقام مرجعیت نمی رسند، و بنابراین غیر قطعی باقی می مانند. درست همان خصوصیت چند ظرفیتی بودن که در عصر مدرنیته خصوصیتی آزار دهنده و منفور بود که گواه نقص و کاستی نظریه و چالشی علیه آن محسوب می شد، اکنون به ویژگی دائمی و تعریف کننده هنر تبدیل شده است. از این نظر هنر پست مدرن، بر اساس ویژگی های یاد شده، به چیزی غیر از خودش اشاره می کند و حاوی اطلاعاتی درباره واقعیتی غیر هنری است. حتی خودمختاری مفرط و فخرفروشانه آن نیز حاوی اطلاعاتی درباره دنیایی است که هنر پست مدرن بخشی از آن است.
#هنر #مدرن #مدرنیته #پست_مدرن
#هنر_معاصر #تاریخ_هنر #هنرمند
#هنر_مدرن #هنر_پست_مدرن
📚برگرفته از کتاب اشارت های پست مدرنیته
🔸نویسنده: زیگموند باومن
🔹ترجمه: حسن چاوشیان
@academyshamseh
www.academyshamseh.com
www.instagram.com/academyshamseh
برجسته ترین خصوصیت هنر معاصر این است که با نظم سر ستیز دارد. دلوز و گاتاری برای ترسیم این خصوصیت از استعاره ریشه استفاده می کنند، یعنی آن ساقه زرینی که در برابر هرگونه فشار تنظیم کننده گرایش ها و روندها ایستادگی می کند، و به نظر می رسد که در هیچ جهت خاصی پیش نمی رود، بلکه در همه جوانب ، به بالا و پایین، به یکسان و بدون نظم قابل تشخیصی که ما را قادر به پیش بینی جهت یا حرکت بعدی کند گسترش می یابد. ریشه های جدید از نقاطی بیرون می زنند که مشخص کردن محل آن ها از قبل غیر ممکن است.
گفته شده است که هنر معاصر هیچ نظم همزمانی ندارد. در تقابل شدید با دوره مدرن در تاریخ هنر ، امروز هیچ مکتب یا سبک مسلط قابل تشخیصی وجود ندارد که کل عرصه فعالیت هنری را قبضه کند.
عرصه هنر آکنده از آفرینندگان گوناگون ترین سبک هاست که به لحاظ زیبایی شناسی ، هیچ تطابقی با یکدیگر ندارند. هنر معاصر هیچ گونه نظم درزمانی هم ندارد. دیگر نمی توان تاریخ هنر را همچون توالی مکاتب و سبک های حاکم درک کرد.
هنرمندان معاصر یکسره دست از هرگونه تظاهر به بازنمایی کشیده اند و بر همه مقاصد و نیات بازنمایی مهر رسوایی کوبیده اند. آن ها خواهان بازنمایی چیزی جز عمل خودشان نیستند: بوم نقاشی، صاف و هموار بودن آن، رسانه ها و کیفیات ذاتی آن ها. در هنر معاصر، تعریف نفس مفهوم بازنمایی به زبانی معنادار کار بسیار دشواری است.چون دیگر معلوم نیست چه واقعیتی عینیت دارد آیا وجود عینی بر آن حمل می شود یا نه و بنابراین می تواند شالوده هستی شناسانه ای برای اندازه گیری صحت بازنمایی فراهم کند.
این اصرار هنرمندان پست مدرن که پروژه حقیقت به لحاظ هستی شناسی معیوب و نارساست و ، بنابراین؛ امکان حصول آن وجود ندارد و ارزش پیگیری هم ندارد، بیان کننده حقیقت درباره واقعیت معاصر است. هنر پست مدرن، از طریق کثرت مختص به خویش و لغو و ابطال سلسه مراتب هاست که حالت وجودی دنیای ماورای هنری را باز می نمایاند.
دیگر هیچ ضابطه جهانشمول یا جویای سیطره جهانی وجود ندارد که اثر هنری با ارجاع به آن معنای خود را آشکار سازد؛ در عوض ، ناچار است توان تبیین گری خاص خود را بنا کند و به کار گیرد. در غیاب همه الگوهای راهنما، اثر هنری پست مدرن پذیرای تفسیرهای متکثری است که ناچار هیچ یک مقام مرجعیت نمی رسند، و بنابراین غیر قطعی باقی می مانند. درست همان خصوصیت چند ظرفیتی بودن که در عصر مدرنیته خصوصیتی آزار دهنده و منفور بود که گواه نقص و کاستی نظریه و چالشی علیه آن محسوب می شد، اکنون به ویژگی دائمی و تعریف کننده هنر تبدیل شده است. از این نظر هنر پست مدرن، بر اساس ویژگی های یاد شده، به چیزی غیر از خودش اشاره می کند و حاوی اطلاعاتی درباره واقعیتی غیر هنری است. حتی خودمختاری مفرط و فخرفروشانه آن نیز حاوی اطلاعاتی درباره دنیایی است که هنر پست مدرن بخشی از آن است.
#هنر #مدرن #مدرنیته #پست_مدرن
#هنر_معاصر #تاریخ_هنر #هنرمند
#هنر_مدرن #هنر_پست_مدرن
📚برگرفته از کتاب اشارت های پست مدرنیته
🔸نویسنده: زیگموند باومن
🔹ترجمه: حسن چاوشیان
@academyshamseh
www.academyshamseh.com
www.instagram.com/academyshamseh
🔰هنر معاصر به مثابه سرمشق پست مدرنیته
برجسته ترین خصوصیت هنر معاصر این است که با نظم سر ستیز دارد. دلوز و گاتاری برای ترسیم این خصوصیت از استعاره ریشه استفاده می کنند، یعنی آن ساقه زرینی که در برابر هرگونه فشار تنظیم کننده گرایش ها و روندها ایستادگی می کند، و به نظر می رسد که در هیچ جهت خاصی پیش نمی رود، بلکه در همه جوانب ، به بالا و پایین، به یکسان و بدون نظم قابل تشخیصی که ما را قادر به پیش بینی جهت یا حرکت بعدی کند گسترش می یابد. ریشه های جدید از نقاطی بیرون می زنند که مشخص کردن محل آن ها از قبل غیر ممکن است.
گفته شده است که هنر معاصر هیچ نظم همزمانی ندارد. در تقابل شدید با دوره مدرن در تاریخ هنر ، امروز هیچ مکتب یا سبک مسلط قابل تشخیصی وجود ندارد که کل عرصه فعالیت هنری را قبضه کند.
عرصه هنر آکنده از آفرینندگان گوناگون ترین سبک هاست که به لحاظ زیبایی شناسی ، هیچ تطابقی با یکدیگر ندارند. هنر معاصر هیچ گونه نظم درزمانی هم ندارد. دیگر نمی توان تاریخ هنر را همچون توالی مکاتب و سبک های حاکم درک کرد.
هنرمندان معاصر یکسره دست از هرگونه تظاهر به بازنمایی کشیده اند و بر همه مقاصد و نیات بازنمایی مهر رسوایی کوبیده اند. آن ها خواهان بازنمایی چیزی جز عمل خودشان نیستند: بوم نقاشی، صاف و هموار بودن آن، رسانه ها و کیفیات ذاتی آن ها. در هنر معاصر، تعریف نفس مفهوم بازنمایی به زبانی معنادار کار بسیار دشواری است.چون دیگر معلوم نیست چه واقعیتی عینیت دارد آیا وجود عینی بر آن حمل می شود یا نه و بنابراین می تواند شالوده هستی شناسانه ای برای اندازه گیری صحت بازنمایی فراهم کند.
این اصرار هنرمندان پست مدرن که پروژه حقیقت به لحاظ هستی شناسی معیوب و نارساست و ، بنابراین؛ امکان حصول آن وجود ندارد و ارزش پیگیری هم ندارد، بیان کننده حقیقت درباره واقعیت معاصر است. هنر پست مدرن، از طریق کثرت مختص به خویش و لغو و ابطال سلسه مراتب هاست که حالت وجودی دنیای ماورای هنری را باز می نمایاند.
دیگر هیچ ضابطه جهانشمول یا جویای سیطره جهانی وجود ندارد که اثر هنری با ارجاع به آن معنای خود را آشکار سازد؛ در عوض ، ناچار است توان تبیین گری خاص خود را بنا کند و به کار گیرد. در غیاب همه الگوهای راهنما، اثر هنری پست مدرن پذیرای تفسیرهای متکثری است که ناچار هیچ یک مقام مرجعیت نمی رسند، و بنابراین غیر قطعی باقی می مانند. درست همان خصوصیت چند ظرفیتی بودن که در عصر مدرنیته خصوصیتی آزار دهنده و منفور بود که گواه نقص و کاستی نظریه و چالشی علیه آن محسوب می شد، اکنون به ویژگی دائمی و تعریف کننده هنر تبدیل شده است. از این نظر هنر پست مدرن، بر اساس ویژگی های یاد شده، به چیزی غیر از خودش اشاره می کند و حاوی اطلاعاتی درباره واقعیتی غیر هنری است. حتی خودمختاری مفرط و فخرفروشانه آن نیز حاوی اطلاعاتی درباره دنیایی است که هنر پست مدرن بخشی از آن است.
#هنر #مدرن #مدرنیته #پست_مدرن
#هنر_معاصر #تاریخ_هنر #هنرمند
#هنر_مدرن #هنر_پست_مدرن
📚برگرفته از کتاب اشارت های پست مدرنیته
🔸نویسنده: زیگموند باومن
🔹ترجمه: حسن چاوشیان
@academyshamseh
www.academyshamseh.com
www.instagram.com/academyshamseh
برجسته ترین خصوصیت هنر معاصر این است که با نظم سر ستیز دارد. دلوز و گاتاری برای ترسیم این خصوصیت از استعاره ریشه استفاده می کنند، یعنی آن ساقه زرینی که در برابر هرگونه فشار تنظیم کننده گرایش ها و روندها ایستادگی می کند، و به نظر می رسد که در هیچ جهت خاصی پیش نمی رود، بلکه در همه جوانب ، به بالا و پایین، به یکسان و بدون نظم قابل تشخیصی که ما را قادر به پیش بینی جهت یا حرکت بعدی کند گسترش می یابد. ریشه های جدید از نقاطی بیرون می زنند که مشخص کردن محل آن ها از قبل غیر ممکن است.
گفته شده است که هنر معاصر هیچ نظم همزمانی ندارد. در تقابل شدید با دوره مدرن در تاریخ هنر ، امروز هیچ مکتب یا سبک مسلط قابل تشخیصی وجود ندارد که کل عرصه فعالیت هنری را قبضه کند.
عرصه هنر آکنده از آفرینندگان گوناگون ترین سبک هاست که به لحاظ زیبایی شناسی ، هیچ تطابقی با یکدیگر ندارند. هنر معاصر هیچ گونه نظم درزمانی هم ندارد. دیگر نمی توان تاریخ هنر را همچون توالی مکاتب و سبک های حاکم درک کرد.
هنرمندان معاصر یکسره دست از هرگونه تظاهر به بازنمایی کشیده اند و بر همه مقاصد و نیات بازنمایی مهر رسوایی کوبیده اند. آن ها خواهان بازنمایی چیزی جز عمل خودشان نیستند: بوم نقاشی، صاف و هموار بودن آن، رسانه ها و کیفیات ذاتی آن ها. در هنر معاصر، تعریف نفس مفهوم بازنمایی به زبانی معنادار کار بسیار دشواری است.چون دیگر معلوم نیست چه واقعیتی عینیت دارد آیا وجود عینی بر آن حمل می شود یا نه و بنابراین می تواند شالوده هستی شناسانه ای برای اندازه گیری صحت بازنمایی فراهم کند.
این اصرار هنرمندان پست مدرن که پروژه حقیقت به لحاظ هستی شناسی معیوب و نارساست و ، بنابراین؛ امکان حصول آن وجود ندارد و ارزش پیگیری هم ندارد، بیان کننده حقیقت درباره واقعیت معاصر است. هنر پست مدرن، از طریق کثرت مختص به خویش و لغو و ابطال سلسه مراتب هاست که حالت وجودی دنیای ماورای هنری را باز می نمایاند.
دیگر هیچ ضابطه جهانشمول یا جویای سیطره جهانی وجود ندارد که اثر هنری با ارجاع به آن معنای خود را آشکار سازد؛ در عوض ، ناچار است توان تبیین گری خاص خود را بنا کند و به کار گیرد. در غیاب همه الگوهای راهنما، اثر هنری پست مدرن پذیرای تفسیرهای متکثری است که ناچار هیچ یک مقام مرجعیت نمی رسند، و بنابراین غیر قطعی باقی می مانند. درست همان خصوصیت چند ظرفیتی بودن که در عصر مدرنیته خصوصیتی آزار دهنده و منفور بود که گواه نقص و کاستی نظریه و چالشی علیه آن محسوب می شد، اکنون به ویژگی دائمی و تعریف کننده هنر تبدیل شده است. از این نظر هنر پست مدرن، بر اساس ویژگی های یاد شده، به چیزی غیر از خودش اشاره می کند و حاوی اطلاعاتی درباره واقعیتی غیر هنری است. حتی خودمختاری مفرط و فخرفروشانه آن نیز حاوی اطلاعاتی درباره دنیایی است که هنر پست مدرن بخشی از آن است.
#هنر #مدرن #مدرنیته #پست_مدرن
#هنر_معاصر #تاریخ_هنر #هنرمند
#هنر_مدرن #هنر_پست_مدرن
📚برگرفته از کتاب اشارت های پست مدرنیته
🔸نویسنده: زیگموند باومن
🔹ترجمه: حسن چاوشیان
@academyshamseh
www.academyshamseh.com
www.instagram.com/academyshamseh
📢 دوستان و همراهان عزیز ؛
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
#آکادمی_هنر_شمسه ، علاوه بر معرفی کلاس ها و برنامه های موسسه ، به صورت منظم در هر روز هفته مطالب #تخصصی در حوزه #مطالعاتی_هنر_و_علوم_انسانی ارائه مى دهد ، تا بتواند گامی مؤثر در راستای اعتلای فرهنگ و هنر بردارد.
لذا تقاضا می شود ، لینک کانال #تلگرام #اينستاگرام و #سايت ما را به سایر دوستان و علاقه مندان معرفی نمایید تا در صورت تمايل بهره لازم را ببرند. از اینکه ما را در این راه همراهی می نماييد، کمال تشکر را داریم.
🔰 #محتواى_آموزشى
🔸شنبه : #فلسفه #نقد_هنرى #نقد_ادبى
#جامعه_شناسی #نشانه_شناسى
🔹یکشنبه : #هنر_مدرن #هنر_پست_مدرن #هنرمعاصر
🔸دوشنبه : #تئاتر #سينما #ادبيات_نمايشى #كارگردانى
🔹سه شنبه : #هنرهای_تجسمی ( #نقاشى #گرافيك #تصويرسازى #انيميشن #عكاسى #مجسمه_سازى )
🔸چهارشنبه : #تاريخ_هنر ( ايران و جهان )
🔹پنج شنبه : #اسطوره_شناسى #اساطير #ادبيات #مكاتب_ادبى
♦️جمعه : #مطالب_آزاد
🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻
🔸مركز تخصصى آموزش، پژوهش و مطالعات هنر و علوم انسانی
🔹مركز تخصصى آمادگى آزمون كارشناسى ارشد و دكترىِ هنر
🔸 مركز تخصصى تاليف ، ترجمه و نشر كتب هنرى و علوم انسانى
🔹 مركز تخصصى آموزش هنرهاى تجسمى
#آكادمى_رخداد_شمسه
@academyshamseh
www.academyshamseh.com
www.instagram.com/academyshamseh
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
#آکادمی_هنر_شمسه ، علاوه بر معرفی کلاس ها و برنامه های موسسه ، به صورت منظم در هر روز هفته مطالب #تخصصی در حوزه #مطالعاتی_هنر_و_علوم_انسانی ارائه مى دهد ، تا بتواند گامی مؤثر در راستای اعتلای فرهنگ و هنر بردارد.
لذا تقاضا می شود ، لینک کانال #تلگرام #اينستاگرام و #سايت ما را به سایر دوستان و علاقه مندان معرفی نمایید تا در صورت تمايل بهره لازم را ببرند. از اینکه ما را در این راه همراهی می نماييد، کمال تشکر را داریم.
🔰 #محتواى_آموزشى
🔸شنبه : #فلسفه #نقد_هنرى #نقد_ادبى
#جامعه_شناسی #نشانه_شناسى
🔹یکشنبه : #هنر_مدرن #هنر_پست_مدرن #هنرمعاصر
🔸دوشنبه : #تئاتر #سينما #ادبيات_نمايشى #كارگردانى
🔹سه شنبه : #هنرهای_تجسمی ( #نقاشى #گرافيك #تصويرسازى #انيميشن #عكاسى #مجسمه_سازى )
🔸چهارشنبه : #تاريخ_هنر ( ايران و جهان )
🔹پنج شنبه : #اسطوره_شناسى #اساطير #ادبيات #مكاتب_ادبى
♦️جمعه : #مطالب_آزاد
🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻
🔸مركز تخصصى آموزش، پژوهش و مطالعات هنر و علوم انسانی
🔹مركز تخصصى آمادگى آزمون كارشناسى ارشد و دكترىِ هنر
🔸 مركز تخصصى تاليف ، ترجمه و نشر كتب هنرى و علوم انسانى
🔹 مركز تخصصى آموزش هنرهاى تجسمى
#آكادمى_رخداد_شمسه
@academyshamseh
www.academyshamseh.com
www.instagram.com/academyshamseh