توره | اساطیر باستان
#مالزی
Канал
4,67 тыс.
подписчиков
2,11 тыс.
фото
56
видео
429
ссылок
🔶TOREJILIK
🔷First mythology channel in telegram
▫️Nordic
▫️Persian
▫️Turkic
▫️Egypt
▫️Greek
▫️Aztek
▫️Indian
▫️Celtic
🎬 Myth movie
🎶 Myth music
📆Start: 6/shah/96 - 28/sep/2017
💬 تبلیغات، انتقاد پیشنهاد:
@Tore_info1
🌐 Website:
www.Torecilik.ir
👁🗨 شاید موحودی با عنوان #اژدها قابل انطباق بر هیچکدام از جانوران جهان حقیقی نباشد. اما همه می دانیم که بیش از هر مخلوق دیگری اژدها را می توان نوعی "مار" تغییر شکل یافته دانست. ماری که غالبا بسیار عظیم الجثه است، گاها دست و پا و حتی بالهای خفاش گونه دارد و یا شاید حتی پنجه و سری همانند پستانداران درنده. این اوصاف شایع، اشکالی از ظاهر اژدهاست که در طول تاریخ تمدن در سرتاسر جهان با آن مواجه بوده ایم.
تاریخ تمدن و اسطوره شناسی اژدها را موجودی جهان شمول می پندارد. بدون در نظر گرفتن تفاوت ها و شباهات دیگر، هر تمدنی در مجموعه اساطیر خود بی شک وصفی از یک موجود آسترال دارد که می توان نام #اژدها بر آن نهاد. پس شایسته است اگر اژدها را متمایزترین و متشخص ترین موجود اساطیری در کل دوران و در تمامی فرهنگها بدانیم!
در مورد فلسفه خلق تخیل اژدها توسط انسان باستانی چند نظر خاص مطرح است. اول اینکه اژدها یک شکل قابل ستایش از یک دیتی با شکل حیوانی بود (برخلاف خدایان که اغلب توصیفاتی شبیه انسانهایی ماورایی داشتند). این دیتی در جای خود و برای منظورهای خاص پرستیده یا نکوهیده میشد. دوم اینکه نیاز به اعتقاد به یک قدرت برتر (اغلب قدرتی که مخرب است) همیشه در ذات انسان فانی وجود داشته. شاید وجود اژدهایان باستانی بهانه ای بود که اصحاب تمدنها برای توجیه خرابه های شهرهای قدیمی یا خشک شدن یک رود و یا حتی آتش سوزی در یک جنگل یا روستا می ساختند. من حیث المجموع اژدها برای تمام فرهنگ های باستانی موجودی قابل ستایش بوده است و اگر هم غیر از این بود، موجودی بود که می بایست از خشمگین نمودنش بر حذر بود.
نکته جالب توجه در مورد اژدهایان باستانی "هوشمند" بودن آنها علی رغم شکل جانوری است. طبیعتا این موضوع جزو شرایطی است که یک دیتی بایستی دارای آن باشد. اژدهایان باستانی با مردم سخن میگفته اند. بسیاری از آنان طینت خوبی داشته اند و حتی در مقام خدایان (یا تناسخی از یک خدا) پرستیده می شدند. اما بعضا اژدها ترجیح میداد ارتباطی با نوع بشر نداشته باشد و صرفا به کشتار و غارت بپردازد!
شاید بتوان ردپای اولین اژدهایان تاریخ را در غبار به جای مانده از تمدن بسیار باستانی #چین جست و جو کرد. جایی که اژدها ماری عظیم الجثه با پنجه هایی تیز بود و سری همچون سر شیر با چهرهای انسانی داشت و گاها آتش دم تصور می شد. این دسته از اشکال اژدها "لانگ" نامیده میشد. لانگ های بسیاری را می توان در اساطیر چین بررسی کرد. اما مشهور ترین آنان #شنگ_لانگ یا #زینگ_لیانگ است. اژدهای موکل بر قدرت خورشید و مجازات گر آسمانی. بعدها شکل اژدهای چینی با اندک تغییری به تمدنها و فرهنگهای مجاور شرق دور منتقل شده است. همین دسته از اژدهایان برای تمدن #ژاپن "ریو" نام داشتند و معادل شنگ لانگ برای دیانت #شینتو، بی شک #ریو_جین بوده است. اما در پانتئون با موجودات شریری همچون #اوروچی مواجه می شویم که اژدهایی متفاوت با ریو ها است. یک افعی غول پیکر چند سر که اهریمنی مطلق تلقی میشود و خدای بزرگ تثلیث شینتو یعنی #سوسانو او را از پای درآورده و #کوشینادا_هیمه را از چنگش می رهاند.
برای اقوام #مغول و #تورک آسیای میانه، اژدها یک دیتی تمام عیار محسوب می شده. باور عمومی شامانیستیک مبنی بر اینکه اژدهایان مارهایی باستانی با عمر بسیار زیاد هستند، به صورت عمومی در فرهنگ اتوکن مورد تاکید بوده است. اما توصیف ملل تورک از اژدهایان خاص و متمایز بسیار است. شخصیت هایی مانند #مانگوس، #یلپگن، #یوخا و #سارکان هر کدام اژدهایی جداگانه با توصیفی خاص هستند. گاه بدطینت و زاده خدایان شروری همچون #ارلیک و گاه مقدس و مهربان و زاده پدرخدای آسمان. اما بنا به نظر خاص جایگاه بسیاری از اژدهایان مورد اعتقاد در فرهنگ تورکی "دریا" است و در تفکر این فرهنگ مفهوم اژدها با ترس از اعماق عجین شده است.
در رسته ای دیگر از تاریخ برای اقوام هندو اروپایی و فرهنگ #سانسکریت اژدهایان اغلب موجوداتی شیطانی تلقی می شدند، اما این موضوع باعث نمیشد که تقدس "مار" برای این اقوام کمرنگ شود. در دیانت باستانی ودیک #هند شاه تمام دسته #اسورا (دیتی های شریر) اژدهایی با نام #وریترا بوده است. این موضوع خود بیانگر این است که هندو اروپاییان تمایل چندانی به پرستش اژدها در مسیر خیر و سازندگی نداشته اند! اما #ناگا به عنوان نژادی از اژدها (یا بهتر است آنها را افعی یا کبرای غول پیکر بدانیم) از دیتی های گسترده جبهه روشنی در دیانت هندو بوده است که با تغییرات به بسیاری از فرهنگهای باستانی راه یافته. اگر دقیق بررسی کنیم از #ناگال در اساطیر #بابل تا #نیوغا در اساطیر #مالزی همه را شکلی دگردیس از ناگای هندی می یابیم. ماری هوشمند و پرقدرت که اغلب قدرت خلق داشته است و باروری و نیز درمان را منتسب به او می دانستند.
▫️ @Torecilik
تاریخ تمدن و اسطوره شناسی اژدها را موجودی جهان شمول می پندارد. بدون در نظر گرفتن تفاوت ها و شباهات دیگر، هر تمدنی در مجموعه اساطیر خود بی شک وصفی از یک موجود آسترال دارد که می توان نام #اژدها بر آن نهاد. پس شایسته است اگر اژدها را متمایزترین و متشخص ترین موجود اساطیری در کل دوران و در تمامی فرهنگها بدانیم!
در مورد فلسفه خلق تخیل اژدها توسط انسان باستانی چند نظر خاص مطرح است. اول اینکه اژدها یک شکل قابل ستایش از یک دیتی با شکل حیوانی بود (برخلاف خدایان که اغلب توصیفاتی شبیه انسانهایی ماورایی داشتند). این دیتی در جای خود و برای منظورهای خاص پرستیده یا نکوهیده میشد. دوم اینکه نیاز به اعتقاد به یک قدرت برتر (اغلب قدرتی که مخرب است) همیشه در ذات انسان فانی وجود داشته. شاید وجود اژدهایان باستانی بهانه ای بود که اصحاب تمدنها برای توجیه خرابه های شهرهای قدیمی یا خشک شدن یک رود و یا حتی آتش سوزی در یک جنگل یا روستا می ساختند. من حیث المجموع اژدها برای تمام فرهنگ های باستانی موجودی قابل ستایش بوده است و اگر هم غیر از این بود، موجودی بود که می بایست از خشمگین نمودنش بر حذر بود.
نکته جالب توجه در مورد اژدهایان باستانی "هوشمند" بودن آنها علی رغم شکل جانوری است. طبیعتا این موضوع جزو شرایطی است که یک دیتی بایستی دارای آن باشد. اژدهایان باستانی با مردم سخن میگفته اند. بسیاری از آنان طینت خوبی داشته اند و حتی در مقام خدایان (یا تناسخی از یک خدا) پرستیده می شدند. اما بعضا اژدها ترجیح میداد ارتباطی با نوع بشر نداشته باشد و صرفا به کشتار و غارت بپردازد!
شاید بتوان ردپای اولین اژدهایان تاریخ را در غبار به جای مانده از تمدن بسیار باستانی #چین جست و جو کرد. جایی که اژدها ماری عظیم الجثه با پنجه هایی تیز بود و سری همچون سر شیر با چهرهای انسانی داشت و گاها آتش دم تصور می شد. این دسته از اشکال اژدها "لانگ" نامیده میشد. لانگ های بسیاری را می توان در اساطیر چین بررسی کرد. اما مشهور ترین آنان #شنگ_لانگ یا #زینگ_لیانگ است. اژدهای موکل بر قدرت خورشید و مجازات گر آسمانی. بعدها شکل اژدهای چینی با اندک تغییری به تمدنها و فرهنگهای مجاور شرق دور منتقل شده است. همین دسته از اژدهایان برای تمدن #ژاپن "ریو" نام داشتند و معادل شنگ لانگ برای دیانت #شینتو، بی شک #ریو_جین بوده است. اما در پانتئون با موجودات شریری همچون #اوروچی مواجه می شویم که اژدهایی متفاوت با ریو ها است. یک افعی غول پیکر چند سر که اهریمنی مطلق تلقی میشود و خدای بزرگ تثلیث شینتو یعنی #سوسانو او را از پای درآورده و #کوشینادا_هیمه را از چنگش می رهاند.
برای اقوام #مغول و #تورک آسیای میانه، اژدها یک دیتی تمام عیار محسوب می شده. باور عمومی شامانیستیک مبنی بر اینکه اژدهایان مارهایی باستانی با عمر بسیار زیاد هستند، به صورت عمومی در فرهنگ اتوکن مورد تاکید بوده است. اما توصیف ملل تورک از اژدهایان خاص و متمایز بسیار است. شخصیت هایی مانند #مانگوس، #یلپگن، #یوخا و #سارکان هر کدام اژدهایی جداگانه با توصیفی خاص هستند. گاه بدطینت و زاده خدایان شروری همچون #ارلیک و گاه مقدس و مهربان و زاده پدرخدای آسمان. اما بنا به نظر خاص جایگاه بسیاری از اژدهایان مورد اعتقاد در فرهنگ تورکی "دریا" است و در تفکر این فرهنگ مفهوم اژدها با ترس از اعماق عجین شده است.
در رسته ای دیگر از تاریخ برای اقوام هندو اروپایی و فرهنگ #سانسکریت اژدهایان اغلب موجوداتی شیطانی تلقی می شدند، اما این موضوع باعث نمیشد که تقدس "مار" برای این اقوام کمرنگ شود. در دیانت باستانی ودیک #هند شاه تمام دسته #اسورا (دیتی های شریر) اژدهایی با نام #وریترا بوده است. این موضوع خود بیانگر این است که هندو اروپاییان تمایل چندانی به پرستش اژدها در مسیر خیر و سازندگی نداشته اند! اما #ناگا به عنوان نژادی از اژدها (یا بهتر است آنها را افعی یا کبرای غول پیکر بدانیم) از دیتی های گسترده جبهه روشنی در دیانت هندو بوده است که با تغییرات به بسیاری از فرهنگهای باستانی راه یافته. اگر دقیق بررسی کنیم از #ناگال در اساطیر #بابل تا #نیوغا در اساطیر #مالزی همه را شکلی دگردیس از ناگای هندی می یابیم. ماری هوشمند و پرقدرت که اغلب قدرت خلق داشته است و باروری و نیز درمان را منتسب به او می دانستند.
▫️ @Torecilik