چگونه رهبران خوب، تصمیمات اشتباه میگیرند؟
این یک واقعیت تلخ است که گاهی تصمیمات بینهایت مهم و اثرگذاری که توسط افراد باهوش و مسئول و با بهترین اطلاعات و نیتها گرفته میشوند، به صورت ناامیدکنندهای اشتباه هستند.
#شنبههای_هارواردی
نویسندگان مقاله معتقدند، این وضعیت به دلیل مکانیزم
های «
مغز» انسان در هنگام تصمیمگیری است.
پژوهشها نشان میدهند مغز انسان در زمان تصمیمگیری، عموماً بر اساس این دو مکانیزم عمل میکند:
١- تشخیص الگو
٢- برچسب
های احساسی.
+ تشخیص الگو یعنی اینکه مغز ما برای یک تصمیم خوب، تلاش میکند اطلاعات لازم را از بیش از ٣٠ نقطۀ خود استخراج کرده و با کنار هم گذاشتن آنها، الگوی حاکم را به دست بیاورد تا بتواند بر اساس این الگوی کلان و نه اطلاعات جزئی، تصمیم بگیرد.
+ برچسبهای احساسی هم به این معناست که مغز ما برای ثبت بهتر تجربیات و تفکرات ما، آنها را با اطلاعات احساسی پیوند میزند. برای همین است که کسانی که احساساتشان آسیب میبیند، به تصمیمگیرانی کُند و بیقابلیت تبدیل میشوند.
❗️وضعیتهای قرمز برای تصمیمگیری:
بر اساس مطالعات انجام شده، سه وضعیت قرمز وجود دارد که مکانیزم
های تصمیمگیری مغز را به خطا میکشانند:
١- تضاد منافع شخصی،
٢- دلبستگی به افراد، مکانها یا اشیاء
٣- حضور خاطرات گمراهکنندهای که به نظر میرسد با وضعیتی که میخواهیم در موردش تصمیم بگیریم مرتبط هستند.
گاهی چون جایگاه مدیریتی یا کارنامهٔ عملکرد خودمان متزلزل میشود، تصمیم اشتباهی میگیریم؛ گاهی به خاطر دلبستگی به یک واحد سازمانی، یک محصول یا حتی یک کارمند، اشتباه میکنیم و گاهی نیز وضعیت جاری را با یک وضعیت تجربه شده مقایسه میکنیم که در ظاهر شبیهاند اما در واقع تفاوت
های بسیاری دارند.
😀راه حل چیست؟
نویسندگان این مقاله، مراحلی ٧گانه برای رهایی از این وضعیت
های قرمز پیشنهاد دادهاند. خلاصهاش این است که در هنگام تصمیمگیری
های مهم، از افراد دیگر، تحلیل
های بیشتر، بحث
های عمیقتر، به چالش کشیدن تفکرات غالب و ارزیابی توسط رده
های بالای سازمانی استقبال کنیم و فرایند تصمیمگیری را سیستمی کرده و از وابستگی به افراد خاص خارج کنیم.
#رهبری #شکست@TasmimSchool