♦️در باب اخلاق مدارا و بخشش و رواداری و گذشت
✍️ دکتر سیدمحمود نجاتیی حسینی
۲۹ تیر ۱۴۰۱
چند نکته روشن گر درباره نقد دوست گرامی ام جناب حسن محدثی گیلوایی بر پرونده دنیوی و کارنامه دانشگاهی مرحوم یحیی علی بابایی عضو هیات علمی دانشکده
علوم اجتماعی دانشگاه تهران- با اشاراتی به نقد محدثی عزیز بر مطلب این جانب در باره آن مرحوم تازه در گذشته
👇🔰هر چند مرده پرستی در معنای حقیقی خود سنت حسنه ای نیست ، اما ذکر خیر و به حق رفتارهای خوب و آثار خوب کردارها و ایده های زندگان و درگذشتگان سنت حسنه ای است که باید بازتولیدش کرد به عنوان یک تکلیف اخلاقی مدنی شرعی ...
متنی هم که بنده نوشته ام در باره آن مرحوم به همین سیاق و بر همین تکلیف استوار بوده است و لاغیر ....
🔰نیکمیدانم و محدثی عزیز نیک تر از من می داند که آثار رفتارهای نیک و نا نیک ما پس از ما نیز جاری و ساری است :
چون ما وارث آثار گذشتگان، مسئول آثار زمان حال و موثر بر آثار آیندگان هستیم ....
ما در یک برنامه و بازه زمانی محدود مکلف و مقید و متعین به خلق آثار نیک و نانیک هستیم ،
و پس از رفتن فیزیکی ما ،
اما همچنان پرونده دنیوی ما باز باز خواهد بود ،و دیگران می خوانند و نقد و داوری می کنند :
چه بخواهیم و چه نخواهیم و چه بدانیم و چه ندانیم ....
و این سنت مقدر محتوم الاهی تاریخی
اجتماعی مشمول نجاتی و محدثی و... نیز میشود....
بهترین و عاقلانه ترین و خداپسندانه ترین کار هماین است که پرونده خوبی پر از نیکی های
اجتماعی مدنی عقلی علمی مردمی خداپسندانه از خود بیادگار بگذاریم ....
گر خدا گفتیم اصلاحش تو کن
مصلحستی ای خداوند سخن
🔰اما این که آن مرحوم مانند برخی دیگر از همکاران دانشگاهی شان
چه در قید حیات یا در بند ممات به عنوان دانشجوی انقلابی مسلمان و بعدا عضو هیات انقلابی دانشگاه تا چه اندازه و چگونه و در چه حد درگیر فرایند انقلاب فرهنگی و تصفیه/ تسویه اساتید و دانشجویان و بعدا گزینش دانشجویان برای تحصیلات تکمیلی از طریق داوری های جهاد دانشگاهی و انجمن های اسلامی بوده اند و این که چه عملکردی داشتهاند،
قطعا باید مبتنی بر مستندات متقن ارزیابی شود ،
لذا صرف شنیده ها و حدسیات و تخیلات و گمان ها نمی توان در باره پرونده دانشگاهی این قبیل دانشگاهیان اعم از در قید حیات یا در بند ممات داوری منطقی کرد ....
چون داوری اگر درست انجام شود عملی است اخلاقی و گرنه عملی است ضد اخلاقی و....
🔰نیز این که به صرف این که ان مرحوم( علی بابایی ) و یا هر فرد دیگر در یک جلسه سخنرانی و یا بحث ، ایرادی بر سخنان یک باحث ( محدثی ) وارد کند ، به هر دلیل منطقی و علمی و فلسفه و یا ایدئولوژیک ،
منطقا و اخلاقا نمی تواند مجوزی برای زیر سوال بردن شخصیت و منش و بینش و وجود فرد ناقد یا سوال کننده و یا معترض و مخالف باشد حتی اگر نقد و پرسش و مخالفت نا بجا و نادرست و ناشی از اغراض ایدئولوژیک بوده باشد ....
(متاسفانه محدثی عزیز بر همین سیاق ، به نقل رخ داد دو دهه پیش پرداخته و کلیت وجودی ان مرحوم را بباد نقد گرفته است؟!)
🔰به عنوان سخن آخر
گر چه در زیست روزمره و در سپهر کنش های متقابل
اجتماعی ما با دیگران و دیگران با ما و همه با هم خواه و ناخواه جور وجفا و خطا و لغزش و ممکن است و محتمل....همان گونه که شفقت و مروت و دوستی و کمک و خیر خواهی مقدور است و تکلیف اخلاقی مدنی شرعی
و آثار این رفتارهای نیک و نانیک ما و دیگران بر ما بر زندگی دنیوی ما قطعا تاثیر خوب و بد و سرنوشت ساز دارد ....
اما در عین حال تاسی به فرهنگ اخلاقی مدنی شرعی
*مدارا و بخشش و گذشت و رواداری*
ما با دیگرانی که بر ما جور و جفا کرده اند و نیز رواداری و مدارا و گذشت دیگران در حق ما
مبنای یک زندگی صلح آمیز و صلح پایدار کانتی است ....
در غیر این ، ما و دیگران دائم باید در نزاع و مناقشه و چالش و بحران زیست کنیم ....
سنت نا حسنه ای که متاسفانه به علت شرایط جامعه شناختی جامعه ما در همه جا از جمله دانشگاه و مدرسه و محل کار و محل زندگی نیزرواج یافته است....
( این سنت نزاع و مناقشه چالشی با دیگران متاسفانه در متن های انتقادی محدثی عزیز در باره زندگان و مردگان خیلی به چشممی خورد ؟! خاستگاه ان را نمی دانم و فهم نیز نمی کنم
چرا به قول سعدی بزرگ باید در پوستین خلق افتاد
ان هم وقتی که می توان و می باید از ، طریق عمل اخلاقی نیک و نه حرف و مطلب به دیگران زیست اخلاقی مدنی معنوی صحیح را نشان داد ...)
🌷اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا
https://t.me/smnejatihosseini/4796#نقد#نجاتی#بابایی#نیکگهر#مردهپرستی#فرهنگ_انقیاد_و_تزویر#دانشکدهی_علوم_اجتماعی@NewHasanMohaddesi