گفتمان آب، توسعه و محیط زیست؛ صابر معصومی

بله، منشأ و پرورشگاه #فساد #حکومت_ایران ، #جامعه_ایران و ساختار قدیم و جدید آن است. چندبار در کوچه و بازار شنیده‌ایم که حکومتیان، همین دوستان آشنایان خودِ ما هستند که بر مسند نشسته اند. پس اگر فساد و ایرادی هست از ماست (که بر ماست).

🔸این را هم عده‌ای مستمسک کرده اند برای کمرنگ کردن نقش #حاکم و #حکومت در ریشه‌کنی فساد.
🔺 آنها اما به این نکته خطیر توجه نمی‌کنند: جامعه‌ی بیمار و رنجور از فساد -اگرچه به نظر حتی بیاید که از فساد بهره و لذت می‌برد و از آب گل‌آلودش ماهی خود را می‌گیرد و حتی در مقابل فسادزدایی مقاومت می کند-، در اعماق خاطر خود، حکومت را طبیبی می‌بیند که وظیفه‌ی قهری و ازلی و ابدی‌اش، فسادزدایی از جامعه است.
🔺حاکم ایران هیچ بهانه‌ای برای سکوت منفعلانه و طولانی‌مدت اش در برابر فساد ندارد. او، یا جزوی از چرخه فساد است و یا کم‌توان از مقابله با آن. شکی نیست که او در تبعیت و #شیعه_گی امام اولش در دشمنی با فساد نمره قبولی نگرفته.
🔹شاید بهتر باشد او -اگر علاقمند به بقای #حکومت_الله است-، سکان را به کسی واگذار کند که توجه و نیروی حاکمیتی را از ایجاد اختلال در خارج از مرزهای کشور، به ایجاد نظم و کشتن فساد در درون کشور متمرکز کند.