گفتمان آب، توسعه و محیط زیست؛ صابر معصومی

می دانم که شما هم مثل من هستید...

❓ در هجوم اینهمه رویداد و بحران خلق الساعه، چهارصد و هفتاد وسه روز است که به یاد #طبیعت_دربند به فکر فرو می روم. هنوز هم [مثل یک شهروند عادی صاحب حقِ دانستن،که حق اش را چپاول کرده اند]، می خواهم بدانم چه شده است؟

⁉️ یعنی چه اتفاقی می تواند افتاده باشد، چه ذنب العظیمی بوده است که اینها را زیر خروارها ابهام قایم کرده اند؟ دارند اینها را برای کدام نیرنگ امنیتی آماده می کنند؟

◼️ کمتر فعال #زیست_محیطی جدی در #ایران است که طعم تهدید و ارعاب و بازخواست را نچشیده باشد. کمتر انسان آزاده عاشق طبیعتی است که بخواهد کار منسجم حفاظت #محیط_زیست انجام دهد و حسابش به لئام الکاتبین نیفتد. کمتر تشکل زیست محیطی است که از ناامن کنندگان مدعی امنیت جامعه، خاطره ای تلخ در ذهن نداشته باشند. [در کنار اینها، خوب است اشاره کنم به دسته ای از این تشکل ها که اصولا سران آنها با محافل امنیتی مرتبط هستند].

🚫 (به یاد دارم، زمانی که در گوشه ای از کشور، فعالیت حفاظتی انجام می دادیم، جوانان جوامع محلی با الهام از حضور ما و برای هویت بخشی و منسجم کردن حمایتشان از طبیعت، خودشان تصمیم گرفتند تشکل زیست محیطی تاسیس کنند. چندماه بعدتر، جوان #بسیجی عضو هیات موسس اشاره کرد که در دوره ترویجی #سپاه به آنها گفته اند که تاسیس ان جی او از زمان فرح کلید خورده است برای نابودی ایران و دین. جوان بیچاره ی معلق در بین زمین و آسمان اما اشاره نکرد که سپاه برای حفظ #طبیعت و #تنوع_زیستی ایران، چه راهکاری دیگری در دست دارد).

❤️محیط زیست، راه پربلایی ست برای عاشقانش. یعنی حتی همین که بگویی: ای گروه زمامدار کم کفایت! من از وقت و جان و آسایش و تفریح و جیب خودم هزینه می کنم که تو و فرزند تو در آغوش طبیعت زیبای این سرزمین، #آب گوارایی بنوشی، هوایی فرح بخش تنفس کنی، خاکی حاصلخیز داشته باشی، برای حیاتی متعالی و بالنده، باید خود را برای تیغ بلا آماده کنی.

⚠️ در کشوری که میلیشیای نظامی-اقتصادی غیرقانونی، به همراه جناح بازار سنتی و گروه نوکیسه‌گان #انقلاب [در الهامی از قول #محمد_قائد ، همه باهم: پاچه‌ورمالیده‌گان خداجو] سپهر انحصاری #کاپیتالیسم_اسلامی راه انداخته باشند، آیا انتظار داشتیم که آزادی‌خواه و عدالت‌طلب و روشن‌اندیش و محیط‌زیست‌چی و صالح و آزاده، راست راست برای خودشان بگردند و حرف بزنند و اظهار وجود کنند و کسی کاری به کارشان نداشته باشد؟

❗️یا شاید انتظار داشتیم دستمان را به خاطر جلوگیری از دست اندازیشان به طبیعت ببوسند؟

🔹 من -مثل بیشتر شما- نمی دانم طاهر و امیرحسین در کجای جغرافیای هزارتوی امنیتی رندان حق پرست به دیوار منگنه شده اند. هیچگاه نمی پذیرم که طاهر با آن شخصیت یکدنده و جنگنده اش، یا امیرحسین با آن روحیه صمیمی اش، به مخیله شان خطور کرده باشد که عامدانه کاری بکنند مخالف مصالح کشورشان. [چه بسا که رندان حق پرست باشند که دستشان با "دشمن" در یک کاسه باشد!]. حتی نمی دانم آیا/کی نوبت من و شما رسیده بود یا خواهد رسید.

💚 اما یک چیز را می دانم و حس می کنم: هر روز که به آنها فکر می کنم، غم وجودم را می گیرد.

https://instagram.com/p/BxVMg-JgYQJ/

امروز از روزهایی بود که من بیرون زمان ایستاده بودم.

⛩ چینی ها را کسی دوست ندارد (آنها هم ظاهرا کسی را دوست ندارند!). ندیده ام کسی را که اسم آنها را بشنود و دست کم اندکی چهره اش در هم کشیده نشود. برای یافتن چرایش بایستی به دو مرجع افواه عموم (متاثر از رفتار چینی ها) و تاریخ مراجعه کرد. ظاهرا این دوست نداشته شدن در درون و بیرون ملت شان هم به ظهور رسیده. از مساله تورکان #اویغور و #تبت و #هنگ_کنگ بگیر تا اینکه تقریبا همسایه ای نیست که با چینی ها درگیری مرزی نداشته باشد.

🔹حال این قدرتِ تاریخی و (شاید هم اندکی) فعلی چند سالی است پروژه ای جهانی اجرا می کند به اسم راه و کمربند، برای افزایش نفوذ اقتصادی، استراتژیک و سیاسی به نقاط دیگر دنیا. در #آسیا و #اروپا و #آفریقا . یک نقشه استعماری مدرن (همین چیزهاست که آنها را بدنام می کند: با زبان و مدل زمانه رفتار نمی کنند) درست کرده اند.

🔸 قبلا اشاره کردم که #چین اینجا در #کامبوج هم خود را مالک طلق کشور می دانند و شروع کرده اند به خریدنش. چند روز پیش مهمان جوان و تحصیل کرده چینی داشتم که خود را در روح ملت/دولت چین محلول می دید. کمی طول کشید تا متوجه اش کنم سرمایه گذاری هایی که چین در کشورهایی مثل کامبوج می کند، نه برای نفع مردم اینجا که برای نابودیشان است. #بسیجی چینی عزیز سرخورده از پیشم رفت.

▪️امروز با چند جوان آلمانی نشسته بودیم و در اثنای گفتگو طبیعتا به #دیوار_چین برخوردیم. همان عکس العملهای مورد انتظار. درکل، چین یعنی تاسف خوردن. بسیار ناراحت بودند که چگونه چین منابع و حیثیت کشورهای ضعیف تر را به غارت می برد.

▫️بهشان گفتم من بعنوان یک ایرانی، نه #استعمار شده ام و نه استعمار کرده ام. من بیرون زمان ایستاده ام و در جایگاه قضاوت. آنچه برایم جالب است این که: شما به واسطه تربیت غربی تان (دست کم در ظاهر) احساس تعلق خاصی به دولت/ملت خود ندارید. عکس العملهایتان ناشی از برداشت شخصی تان است. یعنی از چیزی خوش یا بدتان نمی آید چون آن چیز فعلا یا در تاریخ دشمنی ای با شما داشته. اما در عین حال رفتار تاریخی (و حتی فعلی) دولت شما با رفتار چین چندان متفاوت نیست. لعابها شاید فرق کند. حال چه می شود که این استعمار از جانب چین ناخوشایند است و از جانب شما پذیرفته شده؟