شهر جایی برای زندگی.City ,Place For Living

#نابرابری_جهانی
Канал
Путешествия
Недвижимость
Лингвистика
Другое
Персидский
Логотип телеграм канала شهر جایی برای زندگی.City ,Place For Living
@City_PlaceForLivingПродвигать
209
подписчиков
513
фото
72
видео
383
ссылки
@SoroushKhani
درسهایی از سال کوویدی
#یووال_نوح_هراری
برگردان: #سروش_خانی

در طی یک سال دستاوردهای علمی -و شکست های سیاسی- در پیشگاه آینده؛ چه می توان آموخت؟ بسیاری از مردم بر این باورند که ویروس کرونا با تلفات بسیار زیاد منجر به ناتوانی بشریت در برابر قدرت طبیعت شده است. در واقع، سال 2020 نشان داده که بشریت ناتوان نیست. اپیدمی ها؛ دیگر نیروهای غیرقابل کنترل طبیعت نیستند. علم؛ آنها را به چالشی قابل کنترل بدل ساخته است.
در کمتر از یک سال چندین واکسن موثر به تولید انبوه رسیدند. در جنگ بین انسان ها و عوامل بیماری زا، هرگز انسان ها تا این حد قدرتمند نبوده اند.
در کنار دستاوردهای بی سابقه زیست فنآوری، در سال کوویدی، قدرت فنآوری اطلاعات مورد اهمیت ویژه قرار گرفت. در سال 2020 نظارت دیجیتال، پایش و تعیین ناقلین بیماری را بسیار آسان تر کرد، به این معنی که قرنطینه می تواند انتخابی تر و موثرتر باشد. حتی مهمتر از آن، اتوماسیون و اینترنت، زیست پذیری در قرنطینه را کمینه در کشورهای پیشرفته زنده نگه داشته اند. در بیشتر کشورهای توسعه یافته انقلاب دیجیتال همه چیز را تغییر داد.
در این متن؛ هراری با توجه به انقلاب دیجیتال و حرکت بسوی نوعی زیست آنلاین، به زیرساخت های دیجیتال و همبستگی متخصصان جهانی اشاره می کند و با ذکر نمونه هایی، دلیل مرگ و میرها را نه ضعف حوزه های پزشکی و فناآوری، تحرکات انسانی و عدم توانایی بشر بلکه تصمیمات نادرست سیاسی می داند. موفقیت های بی سابقه علمی و فناوری سال 2020 بحران کووید 19 را حل نکرد. بلکه؛ این اپیدمی از یک فاجعه طبیعی به یک معضل سیاسی بدل شد. این سیاستمداران هستند که باید میان ملاحظات پزشکی، اقتصادی و اجتماعی موازنه ایجاد کرده و یک سیاست جامع ارائه دهند. اما دیجیتالی شدن و نظارت، حریم خصوصی ما را به خطر می اندازد و راه را برای ظهور رژیم های توتالیتر بی سابقه می گشاید. در سال 2020، نظارت گسترده، قانونی تر و رایج تر شده است. مبارزه با اپیدمی مهم است، اما آیا ارزش دارد که در این راه آزادی مان را از دست بدهیم؟ این وظیفه سیاستمداران است تا مهندسین؛ که تعادل مناسبی بین نظارت مثمر ثمر و کابوس های دیستوپیایی بیابند.
یکی از دلایل فاصله بین موفقیت علمی و شکست سیاسی این است که دانشمندان، در سطح جهانی بایکدیگر همکاری می کنند، در حالیکه سیاستمداران تمایل به خصومت دارند. به طور خاص، "رویکرد ملی گرایی در واکسیناسیون" نوع جدیدی از نابرابری جهانی را بین کشورهایی که قادر به واکسیناسیون جمعیت خود هستند و کشورهایی که چنین نیستند؛ ایجاد می کند.
در شرایط اضطراری کنونی؛ همکاری جهانی، نوع دوستی نیست. بلکه؛ این امر برای تأمین منافع ملی؛ ضروری است. امروز؛ بشر دانش و ابزار لازم را برای پیشگیری از شیوع عامل بیماری زای جدید و پاندمی شدن در اختیار دارد. اگر؛ با این وجود، شیوع کووید 19 در سال 2021 ادامه یابد و میلیون ها نفر را به گام مرگ بکشاند، یا اگر یک پاندمی مرگبارتر در سال 2030 رخ دهد، این نه یک بلای طبیعی غیرقابل کنترل است و نه مجازات خداوند. بلکه؛ یک شکست انسانی و - دقیق تر - یک شکست سیاسی خواهد بود.

متن کامل بر اتووود:

🌐 https://etoood.com/NewsShow.aspx?nw=7433



🔊 @City_PlaceForLiving



#ویروس_کرونا #پسا_کرونا #زیرساخت_دیجیتال #انقلاب_دیجیتال #توتالیتاریسم #ناسیونالیسم #کووید19 #نابرابری_جهانی #واکسیناسیون #شکاف_طبقاتی #پاندمی #زیست_سیاست
.