تاریخ و فرهنگ دره شهر

به سیلی سخت و باران های جاری
چه چشمانی پراز غم شد به زاری

نمی بینم گلی سر سبز و زیبا
گلستانی که پر پر شد بهاری
#ابراهیم_اولاد
#ساوه
تصاویر مربوط به پل سیمره , پل ارتباطی ایلام و لرستان از سهیل میر
@CEYMARIAN

خاطرات سیمره ای(۴)
@CEYMARIAN
دوران تبعید و مشقت و سختی های دوری از مادر ...
خاطره زیر را مرحومه هاجر بیرانوند مادر بزرگ مجتبی عموزاده تعریف و ایشان نوشته اند .‌..

پاییز سرزمین هرو (ازتوابع خرم آباد) را به قصد گرمسیر و کلات مورموری ترک کرده بودیم چند روزی را در ملک ارمو اطراق کرده بودیم روزی چند مرد جاافتاده مهمانمان شدند پدر و پدربزرگم اردلان از مهمانان به گرمی استقبال کردند یادمه آن روز اولین دندان شیری ام افتاده بود و هنوز در عالم کودکی با دندانم بازی می کردم مادرم مرا صدا زد و گفت: روله این مردان از ایل حسنوند هستند و آن مردی که ریش بلند دارد کدخدا پیرولی است و تو را برای پسرش خواستگاری کرده است...
اصلا متوجه حرفهای مادرم نمی شدم بعد از چند ماه...
همان سال منزلمان مورموری بود مرا به ارمو آوردند و من که #هفت_سالم بود به اصطلاح به عقد پدر بزرگت که البته او هم #دوازده یا #سیزده_سال بیشتر نداشت در آمدم بهار سال بعد خانواده پدری ام به #هرو کوچ کردند..
من پاییز چشم به راه خانواده ام بودم ولی آنها آن سال به مورموری نیامدند شبها دور از چشم بقیه برای خردسالی و غربت خودم گریه می کردم... و روزها با یاد مادرم و خانواده ام سپری می کردم اواخر زمستان همان سال (یعنی سال ۱۳۰۸) طایفه عموزاده را همراه طوایف دیگر #تبعید کردند ما رو به #ساوه بردند و در قلعه بزرگی به نام ملک آباد اسکان دادند هیچ خبری ازخانواده وایلم نداشتم دو یا سه سال بود که در تبعید بودیم روزی برای زیارت امام زاده زکریا رفته بودیم یکی ازمردان بیرانوند را دیدم و او را شناختم خیلی خوشحال شدم بعدازچندسال یکی ازاقوامم رامی دیدم از او احوال پدر و مادرم را پرسیدم ایشان گفت:دخترم خانواده شما رو به سرحد #روس #تبعید کرده اند...
هیچ کس هم از انها خبر ندارد چنان شیون و ناله سردادم که همه زنها نیز بامن همصدا شدند..‌
به حال زار خودم گریه می کردم سرحد روس کجاست؟! ایا مادرم زنده است!!؟ غصه پشت سر هم برایم می آمد سال ۱۳۱۶ پدر بزرگت برای گذراندن سربازی به تهران منتقل شد و من باز دوباره تنها شدم...
در این دو سال دوبار به او مرخصی دادند شهریور۱۳۲۰ بود که #رضا_شاه از پادشاهی خلع شد و تبعیدی ها مجاز شدند به وطن خودشان برگردند و ما هم به قصد سیمره و ارمو #ساوه را ترک کردیم اگرچه مرحوم پیرولی شدیدا به بازگشت مخالف بود و می گفت: لرستان قحطی بیداد می کند زمانی که برگشتیم همه پشیمان شدند و می گفتند: ای کاش هرگز نمی آمدیم...
یادمه بعداز ظهری بود که به بروجرد رسیدیم من عمویت عباسعلی رو داشتم و او را هنوز شیر می دادم یک سال و نیمش بود قافله همان روز جهت استراحت اطراق کرد من خسته روی زمین دراز کشیده بودم دیدم زنی پرسید: روله این قافله کیه؟ گفتم: قافله پیرولی عموزاده گفت هاجر رو میشناسی عروسشونه گفتم توکی هستی گفت من مادرشم و در کمال ناباوری من بعد از سیزده سال مادرم رو دیدم...
هیچ کدام همدیگر رو نمی شناختیم اون شب رو با تمام خوشحالی بغل مادرم خوابیدم بعد از مادرم و پدرم شنیدم که اونها هم تازه از تبعید برگشته اند البته یکی از برادرهایم فوت کرده بودند واین داغ مرا به جدایی دوباره از پدر و مادرم اضافه کرد و من دیگر هرگز بعد از آن پدر و مادرم را ندیدم..‌.
تاریخ و فرهنگ دره شهر
@CEYMARIAN

ادامه...
@ceymarian
از بزرگان چمژاب می توان از مرحوم کدخدا عبدالعلی اولاد مرد اندیشه وسخن، مرحومین کربلایی شاه حسین وحاج صفی اولاد مردان زهد وپارسایی،مرحوم حاج شیخ احمد اولاد مرد شجاعت ودلاوری ،مرحوم اقامحمد اولاد مرد جود وکرم، مرحوم رستم اولاد مرد غیرت وپایداری، مرحوم داوود اولاد مردقهار و بزن بهادری و.....می توان اشاره کرد.
البته شایان ذکر است که بزرگان زیادی ازطایفه اولاد ویا طوایف دیگری وجود داشته که بخاطر اطاله کلام از ذکر اسامی خوداری شده است.
@ceymarian

ج. #پروسه_تبعید
همانطوری که درکتب مختلف درمورد چگونگی تبعید مردم #سیمره قلم فرسایی های زیادی صورت گرفته است وچرایی وچگونگی ان نیز مورد کنکاش قرارگرفته، اما خالی از لطف نیست که دراین مرقومه اشاره ای به چگونگی تبعید اولادها نیز داشته باشیم.
دراوایل بهار سال 1309 شمسی سران وبزرگان طوایف دره شهر بخصوص به بهانه شرفیابی سرلشگر #امیراحمدی به منطقه که به تازگی به سپهبدی ارتقا یافته بود به وسیله پیک هایی که تدارک دیده سربازان دستور داده می شود رعب و وحشتی درمنطقه ایجاد کنند ....
با گذشت حدود سه ماه راهپیمایی وپیاده روی، اکثر اولادها وتعدادی از طوایف دیگر به دستور مقامات ذیربط در منطقه #ساوه_کنونی و در روستاهای احمداباد، اکبراباد، چی چی اباد، سیداباد و... مستقر و زیر نظر خوانین ترک مشغول گذران زندگی شدند.گرچه در ابتدای تبعید به خاطر ذهنیات موهوم مردم ترک نسبت به لرها و لک ها کنترل و نظارت شدیدی صورت می گرفت اما کم کم با رویت کردار و رفتار حسنه مردم این دیار، آسایش و کرامت انسانی جایگزین آن بی اعتمادی ها شد بطوری که بعدا نتایج این پاکدستی و پاکدامنی ها شرایط را برای کسب مسئولیت و تزویج اولادها با دختران ترک را فراهم نمود.
از نکات قابل توجه دراین سفر اجباری تزویج اولادها با چهار #دختر_نیکو_خصال از طوایف ترک ار جمله شاهسوندها بود که هم اکنون بعد از گذشت چند دهه از سپری شدن ان رویداد،ارتباط خانوادگی تنگاتنکی با اقوام ترک و اولادها برقرار است بطوری که فی الحال حدود 50 پیوند خانوادگی جدید صورت پذیرفته است وزبان محاوره ای تعدادی ازانان هم ترکی است و شاید هم بخاطر همین پیوندهای سببی است که گاهی شائبه ترک بودن اولادها به غلط در افواه مردم بگوش می رسد.
@ceymarian

د. #پراکندگی_جمعیت_اولادها
همانطوری که درابتدای مرقومه اطلاع رسانی شد .موطن اصلی اولادها خاوه شمالی از توابع شهرستان دلفان لرستان بوده است.اما وقوع مسائلی از جمله عوامل سیاسی، اجتماعی،اقتصادی، فرهنگی باعث شده تا جمعیت اولادها مثل دیگر گروه ها در سراسر کشور و حتی خارج از ایران پراکنده شده وهرچند خانواری در گوشه ای از این مرز و بوم مشغول گذران زندگی شخصی خود باشند. بنابراین علاوه بر اولادهایی که درشهرستان های #دلفان و #دره_شهر سکنی گزیده اند، پراکندگی جمعیتی اولادها نشان می دهد که تعدادی خانوار که جمعیت انان هم کم نیست در شهرستان های نوراباد لرستان،پلدختر،اسلام شهر، مازندران ،ساوه،تهران،قم، کرمانشاه،شهریار،رباط کریم،ایلام،هلیلان ،زردلان وکوهدشت نیز پخش شده اند.
@ceymarian
ه. #منابع_اقتصادی روستای چمژاب
روستای چمژاب بخاطر برخورداری از زمین های ابرفتی سواحل سیمره و بهره برداری از منابع ابی رودخانه شیخ مکان از دیرباز از رونق کشاورزی مطلوبی برخوردار بوده است. بطوری که اولین گروه #اصفهانی_ها به راهنمایی مرحومین حاج هواسعلی #امرایی, #روحی و #جمال_الدین کاشت #طالبی را در چمژاب شروع و با پشتکار اهالی زحمتکش روستا تاکنون که قریب 50 سال ازان دوران میگذرد هنوز شاهد کیفیت ومرغوبیت این محصول در منطقه می باشیم.
دومین حرفه ای که دراستان ایلام وبعضا لرستان شاهد ان بوده وهستیم صنعت #قالی_بافی است که حدودا 60سال پیش باارتباط با مردم ترک نشین(ساوه وقم) وارد عرصه اقتصادی چمژاب گردید ودرپی ان نفیس ترین قالی های کرکی وابریشمی بادست هنرمند شیرزنان اولاد بافته وبه بازارهای جهانی صادر گردید.خالی از لطف نیست که یاد وخاطر بزرگ مردانی چون مرحوم محمدولی اولاد واقای هامونگرد را گرامی بداریم زیرا خدمات ارزنده انان در راه ترویج این هنر هنوز هم باعث فخرو مباهات اهالی روستا در#سطح_استان می باشد.
سومین حرفه ای که مهد گسترش ان درمنطقه مدیون افکار اقتصادی اولادهاست صنعت خیارشور گیری است که متجاوز از 20 سال است که منابع اقتصادی فراوانی را برای مردم منطقه بدنبال داشته است....
ادامه در پست بعد ..‌..
تاریخ و فرهنگ دره شهر
telegram.me/ceymarian