تاریخ و فرهنگ دره شهر

تقدیم بە کانال وزین تاریخ و فرهنگ دره شهر بە مناسبت روزجهانی #زبان_مادری:

📚😔مدرسه که آمد من مردم، زبان مادری مرد

🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸
@CEYMARIAN
مدرسه که آمد
زبان مادری مرد
من مردم
تمام جوانان شهر مردند
پیران ولی هنوز زنده بودند
مدرسه که آمد
"باوه "و"باوک"
شدند"بابا"
"دا" شد "مادر"
"میمی" شد "خاله"
"کچی"شد "عمه"
آه مدرسه که آمد
من همه چیزم را گم کردم
مادرم ،
پدرم
بعدهاگشتم وگشتم
تاپدرم را پیدا کردم
گفت :( "روله" به این "زل روز"
به این "لیسک افتاو"
توخودت را گم کرده ای
اول خودت را پیدا کن
بعد من را)
به :کبیرکوه" نگاه کردم
کَوَر" هم عوض شده بود
درختانش کم
پرندگانش کم
کل هاو بزها ومیش هایش کم
همه چیز گم شده بود
درآیینه نگاه کردم
خودم بودم
پس زنده ام
نفس می کشم
اما فهمیدم خیلی وقت است
که مرده ام
خیلی وقت است

🔹توضیح دو اصطلاح

#زل_روز: ستاره بامداد

#لیسک_افتاو: پرتو خورشید، پرتو رادر گویش های مختلف محلی لیسک، لیسگ، تیشک، تشک... می گویند، سوگند یاد کردن به پرتو خورشید در فرهنگ مردم منطقە رایج است.

#احمد_زینی_وند

@CEYMARIAN

خانه های کپری سیمره

#کَپَر : دایره وار متشکل از تعدادی چوب بود ، وسط کپر ستونی چوبی داشت .علاوه بر نی و چوب ، از گیاهی به نام زل (در زبان محلی زل گویند) ..

خانه های کپری در فصل زمستان ، و #کولا ( #آلونک) در فصل تابستان ، و داوار یا همان سیاه چادر در فصل بهار در سیمره وجود داشت ، #زل کاربرد دیگری در کار های دستی داشت ، که زنان سیمره برای درست کردن ، (تک) به جای سفره امروزی استفاده می شد سیمره به علت حاصلخیزی خاک ، فراوانی آب و قدمت تاریخی باستانی شهر ها و خانه های گو نا گونی وجود داشت ، و بر همین اساس که نویسندگان تاریخ مهندسی شهر های دوره ی اشکا نیان، بیشتر بافت دایره ای داشتند، وشاید نماد و طراحی این کپر های دایر ه ای اقتباس از خانه سازی و معماری اقوام و نیا کان باستانی سیمره باشد.

با احترام : #عبداله_خدایاری
تاریخ و فرهنگ دره شهر
@CEYMARIAN

فرهنگ اصطلاحات محلی
#زَل_کو
زل در سالیانی نه چندان دور کاربرد فراوانی در زندگی مردم ما داشته از جمله کاربردهای آن می توان به : ساخت کَپَر ، کولا و ساخت صنایع دستی مانند تَک و . . . اشاره کرد
@CEYMARIAN