تاریخ و فرهنگ دره شهر

#کَلِک"
@ceymarian
نازنین شهر باستانی من
خفته در زیر توده های خاک
با هزاران دلاور خاموش
با هزاران دلاور بی باک

شهر غمگین و دلشکسته ی من
یال و کوپالت از چه ریخته است
تارو پود قشنگ باورهات
از چه رو اینچنین گسیخته است

سنگ ها، خشت ها، گچ و ساروج
#چارطاقی، معابری خاموش
توی آن کوچه ها منم اینک
با خیال تو عابری خاموش


به همین سنگ هات می بالم
به همین خشت های جامانده
به دهان قصیده ساز #کور
که ز فریاد شوق وا مانده

به همین سنگ ها که فریادی ست
مانده از قرن ها فراموشی
آه ای #مهرگان_کدگ، هرگز
سهم یادت مباد خاموشی

ای شکوه گذشته هایی دور
ای بلندای افتخار من
شهر من، خاک من، دیار من
عشق من، ارج و اعتبار من
@ceymarian
روزگاری حیات جاری بود
در تو ای شهر رفته از یادم
در تویی که هنوز با یادت
در خرابات خویش آبادم
@ceymarian
روزگاران پر ز شوکت تو
مهر جان بخش، #مهرگان_کده_ام
ای وطن ای امید و خانه ی من
به جهان با تب تو آمده ام

تو که در روزگار پر رونق
بوده ای جشنگاه اجدادم
با غرور و وقار و زیبایی
عاشقی را تو داده ای یادم
@ceymarian
از تو برخاستند مردانی
بی گمان سرفراز چون #بهرام
او که چندی زمام ایرانشهر
بود در دست و بازوانش رام
@ceymarian
وطن #هرمزان، قلمرو او
وطن آن دلیر ایرانی
او که بعد از اسارتش آموخت
به عرب راه و رسم دیوانی

روزگاری دگر رسید و هنوز
جام شهری بزرگ در دستت
روزگاری که آن مهاجم نیز
از زمان ورود شد مستت

بر تو نامی دگر گذاشت عرب
#سیمره، شهر کوههای بلند
اسم ها و شناسنامه ی تو
یک حکایت، پر از حقیقت و پند

قرن ها در سکوت گرچه گذشت
از تو مردان دیگری برخاست
عارفانی شبیه #شاه_خوشین
یا وزیری چو #صیمری برخاست
@ceymarian
#سیمره، خانه ی همیشگی ام
#سیمره، ای عروس خوش منظر
غافل از اینکه در پس دوران
بر سر راه تو شبی دیگر

در کمین مانده، جانگزا، آری
ان زمین لرزه های ویرانگر
آه ای سرزمین خسته ی من
جنگجوی غریب سینه سپر

بعد از آن خوابهای آشفته
همچو پیری که خم شده پشتش
در نگاهش غمی غریب و بزرگ
یک وجب خاک سرد در مشتش
@ceymarian
آه ای شهر من، امید منی
در جهانی که هیچ یارم نیست
در جهانی که آه، مدت هاست
یاوری چون تو در کنارم نیست

بعد از آن قرن ها سکوت، مرا
با خروشی دگر به شوق آور
خسته ام از سکوت طولانی
از نگاهی غریب و بی باور

تو بلندای باورم هستی
باز می سازمت که برخیزی
باز می سازمت که بار دگر
با خرابی و جهل بستیزی

ای کبیر بلندقامت من
شعرهای مرا به باد سپار
شوق ها را بر آسمان حک کن
رنج ها را به دست باد سپار
@ceymarian
نازنین شهر باستانی من
تا ابد شاد و سرفراز بمان
در شتاب همیشه ی تاریخ
مادری خوب و قصه ساز بمان
#کَلِک:
نامی که اهالی منطقه بر خرابه های شهر باستانی مهرگان کدگ گذاشته اند..
#کَوَر: کبیرکوه
#بهرام_چوبینه: هرچند درمنابع تاریخی نیامده که بهرام چوبینه، سردار ایرانی اهل مهرگان کده است اما چون مردم معتقدند که تنگه چوبینه مخفیگاه وپناهگاه او بوده ما اورا اهل مهرگان یا دره شهر دانسته ایم.
#شاه_خشین (خوشین) مسعود صیمری معروف به شاه خوشین، از عرفا وبزرگان ورهبران اهل حق در قرن چهارم است وی در دره شهر به دنیا آمد و بابا طاهر از مریدان اوبوده است.
#صیمری: اشاره به ابو جعفر صیمری از مشاهیر صیمره و وزرای مشهور آل بویه است..

شعر و توضیحات:
دکتر #احمد_زینی_وند
تاریخ و فرهنگ دره شهر
http://telegram.me/ceymarian

به راستی کجای سیمره (دره شهر) زیبا و تاریخی نیست؟!

@CEYMARIAN
دکتر نجم الدین گیلانی

سیمره به دلیل عوامل کلی به وجود آمدن تمدن (موقعیت جغرافیایی، خاک حاصلخیز، رودخانه های پرآب و...) در طول تاریخ از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است. به طوری که بنابر اسناد معتبر تاریخی پادشاهان و سرداران بزرگ ایران جذب جاذبه های طبیعی این منطقه شده و گاه و بی گاه، به این دیار آمده و به سیر و سیاحت و شکار می پرداختند. #دژهای موجود در دل تنگه های #شیخماخو و #بهرام_چوبین و زرانگوش و... یادگار کسانی هستند که روزی امپراطوران روم و ترک را کتف بسته به ایران می آوردند. آن جهانگیران، آن دشمن کوبان، آن شیرافکنان، آن شجاعانی که همچو #بهرام_چوبین می گفتند:
از آن پس به فرمان دشمن شویم/ که بی جان و بی توش و بی تن شویم..
باری، اگرچه بنابر عادت به ما یاد داده اند که آثار تاریخی و گردشگری هر منطقه ای را نام ببریم، ولی واقعیت آن است که سیمره (دره شهر) را نمی توان از این طریق معرفی کرد؛ چرا که ما اگر بگوئیم کجای این منطقه تاریخی و گردشگری نیست بهتر می توانیم به نتیجه برسیم! #به_راستی_کجای_سیمره_زیبا_و_تاریخی_نیست؟! مگر نه آنست که داخل تنگه های سیمره (دره شهر)، غارهای آن، بلندای کوههای آن، شهر ویران شده آن، دشت آن، شکاف کوه و دره آن، ساحل رود سیمره آن، تپه های آن، همه و همه آثار تاریخی و باستانی است و این غیر از جاذبه های طبیعی آن است! جاذبه های طبیعی که بنابر نظر کارشناسان عصر ساسانی جزء « #دلگشاترین_شهرها» معرفی شد! سیمره را را باید با برداشتن عینک عادت دید. آنوقت است که در آن سوی تصویرها و قله ها و بلندی های و جاذبه هایش احساس سرشار بودن از زندگی و سعادت را خواهی داشت. #شهری_که_بقول_هانری_کُربن_فرانسوی در نوک قله های آن « #زمین_و_آسمان_به_هم_می_پیوندند!».
گردشگری که در شبهای مهتابی بر بلندای کوَر(کوئر) قرار گیرد، نوای آهنگ «ماه بر کوهان» باربد نوازنده مشهور ساسانی را در اعماق وجود خود خواهد شنید. صدای قهقهه کبک در بلندی ها، رقص گل نرگس و لاله های واژگون، مزارع گسترده در دشت های سیمره، زنگوله رمه ها، نسیم صبح، آرایش خورشید در صبحگاهان همه و همه ما را همداستان با سیسرون می¬کند که گفت: «کاش ایشان نیز همچو ما روستایی شوند»!
سیمره (دره شهر) شهر #رامشگران و #نوازندگان، شهری که یکی از نام¬های باستانی آن ( #مهرگان_کدک)، در پیوند با جشن باستانی مهرگان و مهر و دوستی است. نامی که مونتسیکیو در کتاب روح القوانین، فلسفة وجودی آن را به رخ غربیان می کشاند. شهر چشمه¬ها و آب¬های سبک و گوارا که بنابر گفته #هرودوت پادشاهان و شاهنشاهان هخامنشی غیر از آب سیمره از هیچ آبی نمی¬نوشیدند. گوارایی و زلالی چشمه-هایش گردشگران و جغرافیدانان بزرگ جهان اسلام را نیز مجذوب خود کرده و در کتابهای خود به کرات به آنها اشاره کرده¬اند. چشمه¬ها و رودهای واقع در سیمره چنان زلال و درخشانند که گوئی از بلور گذشته¬اند؛ در نوشیدن این آبهای سبک و گوارا لذت های شگفتی آور هست: همچون هوا بیرنگ و در بیرنگی چنانند که گوئی نیستند. چشمه هایی که از دل سنگ رقص کنان و همراه با موزیک دلنواز آب بیرون می آیند، روح را به فراسوی آسمانها پیوند میزنند.

به سیمره (دره شهر) #شهر_غریب_نوازان و #مهمان_نوازان سفر کنید...
دکتر نجم الدین گیلانی
تاریخ و فرهنگ دره شهر
telegram.me/ceymarian