اندیشیدن تنها راه نجات

#برخورد کهکشانی ، یک مثلث فضایی را در تصویر جدید #هابل نشان می‌دهد.

این زوج کهکشان در حال تعامل که آرپ 143 نام دارد، شامل کهکشان مارپیچی ستاره‌زای تغییر شکل یافته NGC 2445 در سمت راست، و همدم کم‌نورتر آن، NGC 2444 در سمت چپ است. ستاره‌شناسان فکر می‌کنند که هر دو کهکشان از یکدیگر عبور کرده و طوفان آتشین مثلثی شکل منحصر به فردی از تولد ستاره‌ها را می‌افروزند.



⚛ @AndisheKonim

«خطای دید در چشم‌اندازی کیهانی»
---------------------------------

برخی از خیره کننده‌ترین نماهایی که در کیهان می‌بینیم زیبایی خود را وامدار خطای دید ما یا به عبارتی ترفند چشم‌انداز خودشان هستند، مانند چیزی که در این تصویر تلسکوپ فضایی هابل می‌بینیم.

کهکشان‌های بالا و پایین این تصویر به ترتیب پی‌سی‌جی ۳۷۶۳۹ و پی‌سی‌جی ۱۰۱۳۷۴ نام دارند. گرچه شاید به نظر برسد که این دو کهکشان با جریان آبی‌فامی که میانشان است به هم پیوند خورده و درگیر یک "طناب کشی" کیهانی شده‌اند، ولی واقعیت اینست که کهکشان بالایی تا اندازه‌ای به زمین نزدیک‌تر از پایینی است و هیچ پیوند فیزیکی با هم ندارند.

یک ترفند دیداری دیگر در این عکس اینست که اینجا اصولا نه دو کهکشان، بلکه دستکم چهار کهکشان وجود دارد. توده‌ی بالا، سمت چپ در واقع از دو کهکشان برخوردی تشکیل شده که در نخستین گام‌های پیوستن به یکدیگر هستند. مرکزهای درخشان آن دو را هنوز هم می‌شود به طور جدا از هم دید که در میان گردابی از گاز و غبار پرتو می‌افشانند.

در سمت راست این دو کهکشانِ برخوردی نیز یک کهکشان مارپیچی کوچک و به نسبت دست نخورده به نام اس‌دی‌اس‌اس‌سی‌جی‌بی ۱۹.۴ را می‌بینیم. این سه کهکشان با هم یک گروه کهکشانی به نام آرپ ۱۹۴ یا یو‌جی‌سی ۶۹۴۵ را در فاصله‌ی ۶۰۰ میلیون سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی قیفاووس ساخته‌اند.

به باور دانشمندان، جریان آبی فام مرکز تصویر از برهم کنش‌های گرانشی آشفته‌ای سرچشمه گرفته که در بالای تصویر، میان همان دو کهکشان بالا، سمت چپ دارد رخ می‌دهد- بالاترین توده‌ی کهکشانی، گردابیست که از برخورد ساختارهایی پدید آمده که روزگاری بازوهای مارپیچی بوده‌اند. این جریان آبی‌فام حدود ۱۰۰ هزار سال نوری درازا دارد و از گاز، غبار، و چندین میلیون ستاره‌ی نوزاد تشکیل شده. این ستارگان که با هم خوشه‌های ستاره‌ای را ساخته اند و از گرد آمدن خوشه‌هایشان هم ابرخوشه‌های ستاره‌ای درست شده، همگی با هم سرچشمه‌ی تابش آبی‌فام خیره‌کننده‌ای هستند که در تصویر دیده می‌شود. بیشتر این ستارگان جوان، داغ و پرجرمند و همین سه ویژگی باعث شده این نور آبی را بگسیلند.

تا حدود یک میلیارد سال دیگر آن سه کهکشان بالایی با هم یکی شده و یک تک‌کهکشان غول‌پیکر را خواهند ساخت.

#برخورد_کهکشانی #apod

---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/03/ap190325.html
---------------------------------------------------
⚛ @AndisheKonim

«نمایی ثابت از نبرد دو کهکشان»
-------------------------------

کهکشان ان‌جی‌سی ۶۰۵۲ که با فاصله‌ی حدود ۲۳۰ میلیون سال نوری از زمین، در صورت فلکی زانوزَده (هرکول) دیده می‌شود در حقیقت نه یک تک‌کهکشان، بلکه یک جفت کهکشان برخوردی است. این زوج نخستین بار در سال ۱۷۸۴ میلادی توسط ویلیام هرشل یافته شده و به عنوان یک کهکشان نامنظم رده‌بندی شدند، ولی اکنون می‌دانیم که ان‌جی‌سی ۶۰۵۲ در واقع از دو کهکشان برخوردی تشکیل شده و ما داریم نمایی ثابت از نبرد آنها را می‌بینیم. این عکس را تلسکوپ فضایی هابل با بهره از دوربین میدان‌گسترده‌ی شماره ۳ی خود گرفته.

در گذشته‌های دور، نیروی گرانش میان این دو کهکشان آنها را وارد وضعیت پرآشوبی که امروزه می‌بینیم کرد. پس از آغاز برخورد، ستارگان هر دو کهکشان در اثر فرآیندهای گرانشیِ تازه دچار تغییر مسیر شدند، ولی به ندرت برخوردی میانشان رخ می‌داد زیرا ستارگان نسبت به فاصله‌ی میان آنها بسیار کوچکند (بیشتر یک کهکشان را فضای خالی تشکیل می‌دهد). این دو کهکشان سرانجام به هم پیوسته و کهکشانی یگانه و پایدار را پدید خواهند آورد.

کهکشان خودمان، راه شیری، هم در آینده چنین برخوردی را با نزدیک‌ترین کهکشان بزرگ انجام خواهد داد- کهکشان زن در زنجیر یا آندرومدا. البته هنوز جای نگرانی نیست؛ این برخورد چیزی حدود ۴ میلیارد سال دیگر انجام خواهد شد.
#برخورد_کهکشانی
---------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2019/03/NGC6052.html
---------------------------------------------------

⚛ @AndisheKonim