🔻 پدرخواندگی و پدرماندگی
جهل، کینهورزی، فریب مخاطب و افسونتراشی در
#نقد_ادبی امروز ایران
نگاهی انتقادی به نیمپروندۀ «پدرخواندگان ادبی» در شمارۀ ۵۳ ماهنامۀ
#اندیشه_پویا👤 نوشتاری از
#حسام_جنانی🔖 ماهنامۀ اندیشه پویا در آخرین شماره خود، شماره ۵۳، در بخش «کارنامه» مجله، نیمپروندهای را تحت عنوان «پدرخواندگان ادبی» به چهار تن از مشاهیر ادبیات معاصر ایران،
#صادق_هدایت،
#هوشنگ_گلشیری،
#جلال_آل_احمد و
#رضا_براهنی، اختصاص داده است. قصد، گویا بررسی پدیدهای است در ادبیات معاصر ایران که به «پدرخواندگی» تعبیر شده است. یعنی، حاکمیت ادواری چند تن، اگر نه بر کل فضای ادبی ایران، بلکه بر عمده جریانات فکری دورههایی خاص. حاکمیت فوق (اگر اصلاً بپذیریم که چنین حاکمیتی وجود داشت) گهگاه حالتی ملوکالطوایفی نیز به خود گرفته بود، مانند نمونه گلشیری و براهنی که دو پادشاه به صورت همزمان بر بخشهایی از یک اقلیم حکمرانی میکردند... «اندیشه پویا» این مأموریت خطیر را، به تناسب عدد پدرخواندگان، به چهار کَس محول کرده است:
#سایه_اقتصادی_نیا،
#ناصر_زراعتی،
#حورا_یاوری، و
#جلال_سرفراز...
🔺 متن کامل این نوشتار را در سایت ادبیات اقلیت بخوانید:
👇🏼🔺 https://goo.gl/xDQaZe🆔 @Aghalliat