ادب‌سار

📜 آگهیِ درگذشتی که خودِ درگذشته با بیشترین واژه‌های پارسی آن را نوشت و چه زیبا هم نوشت! 👏👏👏

فرستنده #ناصر_کرامت
#ترحیم #تسلیت #تشکر
@AdabSar

🔅 پیام شما
برای واژه‌ی بيگانه‌ی «نوستالژی» برابر پارسی در‌ جایی ندیدم. پیشنهاد من جایگزینی واژه‌ی پارسی «خوش كهن‌یاد» است.
فرستنده: #ناصر_کرامت


دوستان گرامی شما هم پیشنهادهای خود را برای جایگزینی واژه‌ی #نوستالژی برای ما بفرستید تا در ادب‌سار هم‌رسانی کنیم.

@New_View
@MajidDorri

🔷💠🔹🔹
@AdabSar

به نام خدایی که بخشنده است
و بر بندگان مهرورزنده است

سپاس و ستایش خدا را بود
که پروردگار جهان‌ها بود

همو کوست بخشنده و مهربان
تو دارنده روز آیین‌دان

تو را می‌پرستیم تنها و بس
نجوییم یاری بجز تو ز کس

بباش رهنمامان به راهی درست
ره آنان كه روزی بدادی نخست

نه آنان كه خشمت بر آنان رواست
نه آنان كه گشتند گمره ز راست

به نام خدایی که بخشنده است
و بر بندگان مهرورزنده است

بگو او خدایی‌ست یکتا و بس
نبود و نباشد نيازش به کس

نزاد و نزاييده گشته ز کس
نبودست همتای او هیچ‌کس

سراینده و فرستنده: #ناصر_کرامت
#چکامه_پارسی

@AdabSar
🔷💠🔹🔹

🔷💠🔹🔹
@AdabSar
🔅پیام شما


با درود و سپاس از مهرورزی‌تان؛

به باور من هر کیش و آیینی اگر بخواهد پایدار بماند و گسترش یابد، باید باورپذیر و کارکردی باشد و دستاوردهای سودمندی داشته باشد. برای این فردید، چنین کیش و آیینی باید سه ویژگی داشته باشد:
١. خردمندی: جهان‌بینی آن باید بر پایه گزاره‌های خردپذیر و فرنودهای فرزانی استوار باشد و آشکارا با دانش روز ناسازگاری نداشته باشد و از کژباوری‌ها(خرافات)به دور باشد.
٢. دادگری: نگاه آن به مردم و جهان و دستورها و فرمان‌های آن باید دادگرانه و هوده‌خواهانه(حق‌طلبانه) باشد واز بیداد و ستم به‌دور باشد.
٣. مهرورزی: نگاه آن به مردم و جهان، دوستانه، مهرورزانه و آشتی‌جویانه باشد و از پرخاشگری و دشمنی و جنگ تا جایی که می‌شود دوری نماید.

اگر کیش و آیینی شالوده و بنیادش بر این سه پایه استوار باشد، بی‌گمان روزبه‌روز فراگیرتر می‌شود و بر شمار پیروانش افزوده می‌شود و جز این باشد سرانجامی جز ناکامی و پَس‌رَوی و نابودی نخواهد داشت.

فرستنده #ناصر_کرامت
نوشته‌شده به پارسی پاک
@AdabSar
🔷💠🔹🔹

💠🔷🔹🔹
@AdabSar
🔅پیام شما


با درود و سپاس
کیش و آیین چیزی نیست جز بَرماندها و نوشتارهای کهن‌نگاری برجامانده از گذشته و برداشت‌های کهن‌نگاران، کیش‌شناسان، زبان‌شناسان و خردمندان و اندیشمندان از آنها!
ما باید خردمندانه‌ترین و سودمندترين و کاربردی‌ترين برداشت‌ها را که برای مردم روزگار ما پذیرفتنی بوده و مایه آرامش و شادابی مردم و پیشرفت و بالندگی کشور و گسترش خویهای پسندیده می‌شود برگزینیم و کژباوریهایی را که با خرد و مهر و داد ناسازگارند وانَهیم، تا به خوشبختی و رستگاری دست یازیم.

#ناصر_کرامت
#پیام_پارسی
@AdabSar
💠🔷🔹🔹

🔷💠🔹🔹
@AdabSar
🔶برگردان سروده‌ی حافظ به پارسی پاک:

🔸به فارسی:
چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست
سخن‌شناس نه‌ای جان من، خطا اینجاست
سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید
تبارک‌الله از این فتنه‌ها که در سر ماست

در اندرون من خسته‌دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست
دلم ز پرده برون شد، کجایی ای مطرب ؟
بنال هان که از این پرده کار ما به نواست

مرا به کار جهان هرگز التفات نبود
رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست
نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من
خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست؟

چنین که صومعه آلوده شد ز خون دلم
گرم به باده بشویید حق به دست شماست
از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند
که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

چه ساز بود که در پرده می‌زد آن مطرب
که رفت عمر و هنوزم دماغ پر ز هواست
ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند
فضای سینه‌ی حافظ هنوز پر ز صداست
#حافط

🔸به پارسی:
چو بشنوی سخن خوش‌دلان، مگو نارواست
سخن‌شناس نه‌ای جان من، لغزش اینجاست
سرم به این سرای و آن سرای فرو نمی‌آید
همایون یزدان، زین شورها که در سر ماست

در اندرون من خسته‌دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست
دلم ز پرده برون شد کجایی رامشگر؟
بنال هان که از این پرده کار ما به نواست

مرا به کار جهان هرگزم نگاه نبود
رخ تو در نگر من چنین خوشش آراست
نخفته‌ام ز پنداری که می‌پزد دل من
ناوان سدشبه دارم، میخانه گو کجاست؟

چنین که خانگاه آلوده شد ز خون دلم
گرم به باده بشویید کار به دست شماست
از آن به آتشگاهم گرامی همی‌دارند
که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

چه ساز بود که در پرده می‌زد آن رامشگر
که رفت زندگانی و هنوزم بینی پر زهواست
نوای شیدایی‌ات دیشب در اندرون دادند
فراخ سینه‌ی حافظ هنوز پر ز آواست

برگردان #ناصر_کرامت
#برگردان_به_پارسی
@AdabSar
🔷💠🔹🔹

🔷💠🔹🔹
@AdabSar
🔶 برگردان سرود‌ه‌ی «بس‌کن ‌ای شیخ» به پارسی پاک

🔸 به فارسی:
بس کن ای شیخ، مرا منع زِ میخانه مکن
زهر مار این دوسه‌تا ساغر و پیمانه مکن

مده هشدار تو از قعر جهنم، بس کن
خود خرابیم، شرر بر دل دیوانه مکن

کم بگو از عسل و جنت و فردوس برین
کم فریبم بده و وعده‌ی رندانه مکن

حوریِ نقد در این شهر فراوان شده است
وعده‌ی نسیه تو بر جاهل و فرزانه مکن

رفته از دست من ای شیخ نگارم، تو دگر
منع از ساقی و از ساغر مستانه مکن

برو ای شیخ بگو نزدِ رقیب از قولم
لطف کن زلفِ دلارای مرا شانه مکن
سراینده #ناشناس

🔸 به پارسی پاک:
بس کن ای پیر مرا مرکم میخانه مکن
زهر مار این دو سه تا ساغرو پیمانه مکن

مده هشدار تو از ژرفای دوزخ بس کن
خود تباهیم، اخگر بر دل دیوانه مکن

کم بگو از انگبین و باغ و پردیس برین
کم فریبم بده و مژده‌ی رندانه مکن

بین پری‌روی در این شهر فراوان شده است
مژده پسدست تو بر نادان و فرزانه مکن

رفته از دست من ای پیر نگارم، تو دگر
مرکم از مِی‌دِه و از ساغر مستانه مکن

برو ای پیر بگو نزد هماورد از من
مهر وَرز موی دلارای مرا شانه مکن

✍پی‌نوشت ادبسار:
ویرایش دیگری از این سروده را اینجا ببینید: t.me/AdabSar/8468

برگردان #ناصر_کرامت
#برگردان_به_پارسی
@AdabSar
🔷💠🔹🔹

🔷💠🔹🔹
@AdabSar
🔷 برگردان سروده‌ی حافظ به پارسی پاک


🔹به فارسی:
ساقی به نور باده برافروز جام ما
مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما

ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم
ای بی‌خبر ز لذت شرب مدام ما

هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

چندان بود کرشمه و ناز سهی قدان
کاید به جلوه سرو صنوبرخرام ما

ای باد اگر به گلشن احباب بگذری
زنهار عرضه ده بر جانان پیام ما

گو نام ما ز یاد به عمدا چه می‌بری
خود آید آن که یاد نیاری ز نام ما

مستی به چشم شاهد دلبند ما خوش است
زان رو سپرده‌اند به مستی زمام ما

ترسم که صرفه‌ای نبرد روز بازخواست
نان حلال شیخ ز آب حرام ما

حافظ ز دیده دانه اشکی همی‌فشان
باشد که مرغ وصل کند قصد دام ما

دریای اخضر فلک و کشتی هلال
هستند غرق نعمت حاجی قوام ما
#حافط


🔹 به پارسی:
چمانی به شید باده برافروز جام ما
رامشگرا بگو که کار جهان شد به کام ما

ما در پیاله رُخشِ رُخ یار دیده‌ایم
ای ناآگه ز خوشی نوشِ مانای ما

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به شیدایی
بنوشته بر نگاشته‌ی گیتی برجای ما

چندان بود کرشمه و ناز سهی‌اندام
کاید نمایان سرو سنابر خرام ما

ای باد اگر به گلشن دوستان بگذری
زنهار بنمایان بر جانان پیام ما

گو نام ما به خواست چه می‌بری
خود آید آن که یاد نیاری ز نام ما

مستی به چشم دلبر دلبند ما خوش است
زان رو سپرده‌اند به مستی لگام ما

ترسم که بهره‌ای نبرد روز بازخواست
نان روای پیر ز آب ناروای ما

حافظ ز دیده دانه‌ی اشکی همی‌فشان
باشد که مرغ پیوند کند آهنگ دام ما

دریای سرخ سپهر و کشتی ماه نو
فروشده‌اند در روزی حاجی قوام ما

برگردان #ناصر_کرامت
#برگردان_به_پارسی
@AdabSar
🔷💠🔹🔹

🔷💠🔹🔹
@AdabSar
🔷 برگردان سروده‌ی حافظ به پارسی پاک:

🔹 به فارسی:
دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما؟

ما مریدان روی سوی قبله چون آریم، چون؟
روی سوی خانه‌ی خمار دارد پیر ما

در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم
کاین‌چنین رفته‌ست در عهد ازل تقدیر ما

عقل اگر داند که دل در بند زلفش چون خوش است
عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد
زان زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما

با دل سنگینت آیا هیچ درگیرد شبی
آه آتشناک و سوز سینه‌ی شبگیر ما؟

تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش
رحم کن بر جان خود، پرهیز کن از تیر ما
#حافظ

🔹 به پارسی:
دوش از مَزگَت سوی میخانه آمد پیر ما
چیست ای یاران راه، زین پس همی راهکار ما؟

ما رهروان رو به مهراب چون آریم، چون؟
روی سوی خانه‌ی مِیخواره دارد پیر ما

در نیایشگاه راه، ما با هم همخانه شویم
کاین‌چنین رفته‌ست در دیرین سربنوشت ما

گر خرد داند که دل در بند مویش چون خوش است
بِخردان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

روی خوبت چون نشان از مهر بر ما برنمود
زان زمان جز مهر و خوبی نيست در پندار ما

با دل سنگینت آیا هیچ درگیرد شبی
آه آتشناک و سوز سینه‌ی شبگیر ما؟

تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش
مهر کن بر جان خود، پرهیز کن از تیر ما

برگردان #ناصر_کرامت
#برگردان_به_پارسی
@AdabSar
🔷💠🔹🔹

🔷💠🔹🔹
@AdabSar
🔷برگردان سروده‌ی "حافظ" به پارسی پاک

🔹به فارسی:
سحر با باد می‌گفتم حدیث آرزومندی
خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی

دعای صبح و آه شب کلید گنج مقصود است
بدین راه و روش می‌رو که با دلدار پیوندی

قلم را آن زبان نبود که سر عشق گوید باز
ورای حد تقریر است شرح آرزومندی

الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را بازپرس آخر کجا شد مهر فرزندی

جهان پیر رعنا را ترحم در جبلت نیست
ز مهر او چه می‌پرسی در او همت چه می‌بندی

همایی چون تو عالی قدر حرص استخوان تا کی
دریغ آن سایه همت که بر نااهل افکندی

در این بازار اگر سودیست با درویش خرسند است
خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

به شعر حافظ شیراز می‌رقصند و می‌نازند
سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی
#حافظ

🔹به پارسی:
پگه با باد می گفتم سخن از آرزومندی
سروش آمد که برجا شو، به مهران خداوندی

نیایش بام و آه شب، کلید گنج آماج است
بدین راه و روش می رو، که با دلدار پیوندی

به خامه آن زبان نبود، که راز شور گوید باز
فراسوی نوشتار است، بگفتن آرزومندی

هان ای یوسف مسری، که کردت شاهی ات پرباد
پدر را بازپرس فرجام، کجا شد مهر فرزندی؟

جهان پیر زیبا را، به دلسوزی سرشتش نیست
ز مهر او چه می پرسی، در او کوشش چه می بندی؟

همایی چون تو والا ارج، به آز استخوان تا کی؟
دریغ آن سایه ی کوشش، که بر ناکس بیفکندی

در این بازار اگر سودیست، با درویش خرسند است
خدایا روزی ام گردان، به درویشی و خرسندی

به چامه حافظ شیراز، پایکوبند و می نازند
سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرغندی

فرستنده و برگرداننده به پارسی پاک: #ناصر_کرامت
@AdabSar
🔷💠🔹🔹

🔷💠🔹🔹
@AdabSar
🔅پیام شما


با درود و سپاس از مهرورزی‌تان؛

به باور من هر کیش و آیینی اگر بخواهد پایدار بماند و گسترش یابد، باید باورپذیر و کارکردی باشد و دستاوردهای سودمندی داشته باشد. برای این فردید، چنین کیش و آیینی باید سه ویژگی داشته باشد:
١. خردمندی: جهان‌بینی آن باید بر پایه گزاره‌های خردپذیر و فرنودهای فرزانی استوار باشد و آشکارا با دانش روز ناسازگاری نداشته باشد و از کژباوری‌ها(خرافات)به دور باشد.
٢. دادگری: نگاه آن به مردم و جهان و دستورها و فرمان‌های آن باید دادگرانه و هوده‌خواهانه(حق‌طلبانه) باشد واز بیداد و ستم به‌دور باشد.
٣. مهرورزی: نگاه آن به مردم و جهان، دوستانه، مهرورزانه و آشتی‌جویانه باشد و از پرخاشگری و دشمنی و جنگ تا جایی که می‌شود دوری نماید.

اگر کیش و آیینی شالوده و بنیادش بر این سه پایه استوار باشد، بی‌گمان روزبه‌روز فراگیرتر می‌شود و بر شمار پیروانش افزوده می‌شود و جز این باشد سرانجامی جز ناکامی و پَس‌رَوی و نابودی نخواهد داشت.

فرستنده #ناصر_کرامت
نوشته‌شده به پارسی پاک
@AdabSar
🔷💠🔹🔹

📜 آگهیِ درگذشتی که خودِ درگذشته آن را نوشت... و چه زیبا هم نوشت! 👏👏👏

فرستنده #ناصر_کرامت
@AdabSar