Pazudharma

◾️«محیط طبیعی» در مورد همه سیماهای مربوط به خود، که انسان در خلق آن نقشی نداشته و ثمره ي کار آدمی نیست، به کار می رود. این سیماهای محیط طبیعی شامل پستی و بلندی، #زمین، #آب_و_هوا، #شرایط_اقلیمی، #منابع_معدنی، #قوه_جاذبه، نفوذ نیروهای کیهانی، توزیع طبیعی زندگی گیاهان، حیوانات و همه چیزهایی می شود که انسان در ساخت و پرداخت آن دخالتی نداشته است.

◾️ محیط طبیعی را اغلب محیط #جغرافیایی یا محیط #فیزیکی هم می نامند. انسان نیز مانند دیگر موجودات زنده به محیط طبیعی وابسته است. از نیازهای اولیه گرفته تا منابع طبیعی که انسان با تغییر و دگرگونی آنها به #فن_آوری دست می یابد.

◾️اما تفاوتی که میان انسان و دیگر موجودات وجود دارد این است که انسان #ظرفیت_فرهنگی دارد. انسان می تواند محیط طبیعی را بر اساس نیازهای خود تغییر دهد. از این رو، انسان موجودی منحصر به فرد است(مانند بقیه موجودات!) که می تواند جهان را به سوی بهتر یا بدتر شدن تغییر دهد.

◾️ افراط گرايي موجود براي مداخله در محيط طبيعي همچون طرح هاي #انتقال_آب، #سدسازي، #نابودي_جنگل ها، #تراريخته ها و دهها ناهنجاري ديگر از جمله رفتارهايي است كه جهان را بيشتر از پيش به سوي بدتر شدن سوق مي دهد.

◾️ نظريه پردازان #تضاد، كه ديدگاه #ماركسيستي جامعه را پذيرفته اند، بر اين باورند كه سيستم #اقتصاد_سرمايه_داري تهديدي براي محيط طبيعي به شمار مي آيد.

◾️منطق سرمايه داري دسترسي به #سود بيشتر است و چنين خواسته اي نيازمند رشد اقتصادي هر چه بيشتر است. به عقيده ي آنها، آنچه براي سرمايه داران سودآور است ضرورتا براي جامعه و محيط طبيعي سودآور نيست.

◾️ دومين مسئله اي كه نظريه پردازان تضاد به آن توجه مي كنند، #نابرابري است. به اين معنا كه درصد بسيار پاييني از جمعيت #مصرف_كننده ي بيشترين #انرژي موجود هستند. يكي از سيماهاي مهم اين نابرابري نگراني در مورد رشد نژادپرستي محيطي است. اين مفهوم به معناي الگويي است كه توسط آن خطرات محيطي بيشتر در مجاورت و در ارتباط با مردم فقير، به ويژه اقليت ها درك مي شود. كارخانجاتي كه بيشترين آلودگي را توليد مي كنند در مناطقي بنا شده اند كه #مردم_فقير و اقليت هاي نژادي زندگي مي كنند. معمولا #كارگران اصلي اين كارخانجات همين مردم اند.

◾️ اين نابرابري در مورد ساير جانداران نيز صادق است...

‏https://telegram.me/Pazudharma

« اینطور که امپریالیسم مدرنِ معاصر دارد با سرعتی روزافزون سوخت های #فسیلی و سایر منابع کانیِ غیرقابل جایگزینی را به مصرف می رساند باید نتیجه گرفت که بخش وسیعی از این منابع تا پایان قرن حاضر به کلی از بین خواهند رفت. البته مواد و منابع علی البدل مصنوعی ممکن است تا حدودی قابل دسترسی باشند ولی مشكل بتوان اینها را بدانگونه که دارودسته ی رو به زوال خوشبین ها گمان می کنند، منابعی تمام نشدنی و دایمن حاضر و آماده به حساب آورد. اگر انقلابات زراعیِ زمان ما معرف بازیگران نوظهوری است که دارند صحنه را به قبضه ی خود در مي آورند، در این صورت ظهور چشم انداز #اکولوژیکی(جنبش طرفداران زیست محیطی) را باید این طور معنی کرد که خودِ صحنه هم ناگهان تغییر شکل داده و جای اصلِ نمایشنامه را گرفته است. بیشتر اکولوژیست ها به طریق قوم مدارانه تمام توجه خود را بر جهان توسعه یافته متمرکز کرده اند و مصرانه مدعی شده اند که دنیای صنعتی ناگزیر خوهد بود "رشدزدایی" را تجربه کند. نظری که الزامن در مورد کشورهای توسعه نیافته عنوان می شود این است که اینها هرگز به سطح زندگی ممالکی که اکنون پیشرفته محسوب می شوند نخواهند رسید، به دو دلیل:

اول اینکه آنقدر #منابع_معدنی وجود ندارد که اجازه دهد سراسر جهان دارای چنین سطح زندگی بالایی باشد و دوم، اگر هم منابعش وجود داشته باشد، مصرف سوختِ مورد نیاز به قدری سنگین خواهد بود که فاجعه ای اقلیمی بوجود خواهد آورد.

ملکلم کالدول شاید تنها #مارکسیستی است که تاکنون راجع به همه ی این مسایل فکر کرده است. و احتجاج می کند که بن بست کنونیِ سرنوشت بشر را باید نه در عدم رشد به شیوه ی سرمایه داری بلکه در جامعه صنعتی به معنای بدون اطلاق آن مشاهده کرد. او سپس نتیجه می گیرد که رشد اجتماعیِ وافرتر در آینده از مرحله ای حاصل خواهد شد که بسی عقب تر از مرحله ی کنونی قرار خواهد داشت. این طریقِ صورت بندیِ قضیه با وجود طنین مرتدانه ای که دارد، مسلمن پیدایش خلاقانه ی افکاری را در باب عدم هماهنگی و ترکیبی بودن مراحل رشد معرفی می کند که هم اصیل و هم لازم است. چون آنهایی که از اثرات فاجعه بار #بحران_محیط_زیست مصون مانده اند، بطور بدیهی عبارتند از دهقانان و به خصوص جوامع دهقانی نظیر چین که رشد خود را از نقطه نظر کشاورزی به تصور درمی آورند.

با این حال جایی برای انکار تضاد و چالش عصر حاضر وجود ندارد...»

جامعه شناسی مدرن.

https://t.center/pazudharma

«محیط طبیعی» در مورد همه سیماهای مربوط به خود، که انسان در خلق آن نقشی نداشته و ثمرهء کار آدمی نیست، به کار می رود. این سیماهای محیط طبیعی شامل پستی و بلندی، #زمین، #آب_و_هوا، #شرایط_اقلیمی، #منابع_معدنی، #قوه_جاذبه، نفوذ نیروهای کیهانی، توزیع طبیعی زندگی گیاهان و حیوانات، و همه چیزهایی می شود که انسان در ساخت و پرداخت آن دخالتی نداشته است. #محیط_طبیعی را اغلب محیط #جغرافیایی یا محیط #فیزیکی هم می نامند. انسان نیز مانند دیگر موجودات زنده به محیط طبیعی وابسته است. از نیازهای اولیه گرفته تا منابع طبیعی که انسان با تغییر و دگرگونی آنها به #فن_آوری دست می یابد. اما تفاوتی که میان انسان و دیگر موجودات وجود دارد این است که انسان #ظرفیت_فرهنگی دارد. انسان می تواند محیط طبیعی را بر اساس نیازهای خود تغییر دهد. از این رو، انسان موجودی منحصر به فرد است(مانند بقیه موجودات!) که می تواند جهان را به سوی بهتر یا بدتر شدن تغییر دهد...
https://telegram.me/Pazudharma