Pazudharma

قانون #علت_و_معلول را شاید بتوان معادل #کنش_و_واکنش در بین افراد دانست. به این شکل که هر فردی در کنش و واکنش با دیگری، ابتدا کاری که دیگری انجام می دهد را #ارزیابی می کند و بعد، سعی می کند رفتار یا واکنش خود را براساس ارزیابی خودش از کنش دیگران مشخص نماید. به این ترتیب است که کنش های دیگران به عنوان عامل موثر در شکل دادن واکنش به شمار می رود. بخش بزرگی از این کنش ها و واکنش ها به #اشیاء جهان انسانی برمی گردد. پروفسور #هربرت_بلومر معتقد است افراد انسانی همه در مقابل اشیاء و موضوعات براساس #معنایی که آن اشیاء برای آنها دارند، واکنش نشان می دهند. از نظر او این اشیاء به سه دسته کلی تقسیم بندی می شوند: اشیاء فیزیکی مانند #درخت و صندلی- اشیاء اجتماعی مانند رئیس اداره، مادر، همکاران و ... و اشیاء مطلق و #انتزاعی مثل اصول اخلاقی، مکتب های فلسفی، عدالت و غیره.
با این توضیح، معنای تمام اشیای اطراف ما در شیوه #نگرش و نحوه واکنش در برابر آن نهفته است تا حدی که یک شیء واحد برای افراد مختلف، معانی متفاوتی می تواند داشته باشد. طبق مثال بلومر، یک درخت از دید #گیاه_شناس، فرد عادی، #شاعر و یا #باغبان معانی متفاوتی دارد. اما در کنار این، معنای دیگری هم وجود دارد و آن به #رفتاری برمی گردد که همه ما نسبت به یک شی انجام می دهیم.
به نظر می رسد قسمت مهمی از اهمیت نداشتن اشیاء فیزیکی مانند #جنگل، #تالاب، #رودخانه، #دریا، #کویر،... و نیز اشیاء اجتماعی مثل سایر انسان ها، #حیوانات، ... هم به نگرش اشتباهی بستگی دارد که ما نسبت به آنها داریم(يا القاء شده است) و هم به رفتاری که در نتیجه این نگرش شکل می گیرد.
این کنش و واکنش زمانی تقویت می شود و شامل طیف وسیعی از جامعه می گردد که اکثریت قریب به اتفاق جامعه و برخی از اشیاء اجتماعی مثل #مسوولان، #والدین، #معلمان و سایرین نیز نه معنای واقعی اشیاء را درک می کنند و نه رفتار #مسوولانه ای نسبت به آنها اتخاذ می کنند...
https://t.center/pazudharma