Pazudharma

🖊محیط بان- نقد یا توهین؟!

◽️هم از #نقد بسیار گفتیم و به آن عمل کردیم و هم از #محیط_بان و محیط بانی
ولی گویا هنوز ناگفته ها بسیارند.

◽️در اوایل قرن بیستم #محققان به دنبال روش های جدیدی برای بالا بردن بازدهی و کیفیت تولید می گشتند. تلاش های آنها منجر به شکوفایی پدیده ای به نام #مدیریت_علمی شد.

◽️در عین حال، با وجود ظهور و بروز برنامه های مدیریتی رنگارنگ که قول می دهند تمام نقایص سازمانی را برطرف کنند، فقط تعداد کمی از سازمان ها فرآیندهای اساسی و #تغییرات_ساختاری مورد نیاز برای تحول حقیقی سازمان را اجرایی می کنند.

◽️#سازمان_حفاظت_محیط_زیست و آن تعداد از آن کارمندانش که «محیط بان» نام می گیرند از این موضوع مستثنی نیستند. سازمانی که هدف اصلی آن حفاظت از محیط زیست است(یعنی باید باشد!) و محیط بانانی که در خط اول این هدف قرار دارند.

◽️از طیف وسیع مشکلاتی که به #جبر و بنابر #ساختار_حکومتی نظام و #تشکیلات_اداری بر سازمان حفاظت محیط زیست وارد می شود نه به راحتی می توان گذشت و نه می توان آنها را نادیده گرفت ولی، در عین حال این پرسش اساسی را هم مطرح می شود که چگونه است که در این شرایط مساوی و برابر، برخی #مسوولانه و #دلسوزانه و #صادقانه به وظایف خود می رسند و برخی نه؟!

◽️در تمام جوامع، یکی از ملاک های قضاوت عمومی درباره مشاغل مختلف، به همان تصویری برمی گردد که افراد شاغل در آن شغل بازتاب می دهند. به طور مثال اگر خلبانی در برخی جوامع از «پایگاه اجتماعی» بالایی برخوردار است، قسمتی از این به منش و عملکردی بستگی دارد که خلبانان در آن جامعه از خودشان بروز می دهند. اگر شغلی مانند بنگاه معاملات ملکی در جامعه ای به انواع و اقسام القاب دست می یابد، بخشی از آن به دلیل فرهنگ رفتاری و منش افراد فعال در همین شغل است و الی آخر.

◽️محیط بانی نیز به همین گونه است. اگر در جامعه ی ما محیط بانان به دلسوز و صادق و غیر از آن تقسیم بندی می شوند، به طور مستقیم به عملکرد خود آنها برمی گردد و نه خصومت شخصی یا باورهای عامیانه! تحلیل های آسیب شناسانه به دنبال مشخص کردن همین موارد است.

◽️اگر نقدی علمی و استدلال محور بر فرآیند «جایزه یحیی» نوشته شد و اگر همواره محیط بانان صادق و دلسوز مورد تمجید و تمایز از بقیه همکاران خود قرار می گیرند، به دلیل انگیزه های غرض ورزانه نیست بلکه، تلاش برای اصلاح نظامی که نیازمند تغییر اساسی است تا بتواند به اهدافی که تعیین شده و طبق قانون موظف و مکلف به انجام آن است جامه عمل بپوشاند. فکر می کنیم چرا در این مشارکت مدنی و مردمی ما نیز سهم خود را نداشته باشیم. مگر نه این است که حتی به یک برگ خشک شده هم باید دونفری نگاه شود تا دو زاویه دید به وجود آید!

❌بنابراین، «جوزده نشویم!!!»

❌ از هر تحلیل و نقدی که تازگی دارد و برای #آگاهی رسانی و دریافت نظرات و بازخوردها در کانال مطرح می شوند، در جهت انگیزه های شخصی و برای #تخریب سوءاستفاده نکنیم. این فرهنگ فعالیت های حرفه ای و مشارکت های مدنی نیست. که اگر اینگونه هستیم تغییر را از خودمان شروع کنیم! وضعیت توهین و تحقیر با نقدهای استدلال محور مشخص و جداست.

✅ما #مسوول آن چیزی هستیم که می نویسیم و شما مسوول برداشت های خودتان. برای پاسخگویی هم، همیشه در خدمت هستیم و بسیار استقبال می کنیم.

‼️پی نوشت اول و آخر: #توهین و #تحقیر و #بی_احترامی و #تخریب در منشور اخلاقی ما نیست. لطفن برای تخریب ما از روش های دیگری بهره ببرید. سپاس

https://t.center/pazudharma

#حيواني را مي كُشيم تا #آزمايشي انجام دهيم كه يقين داريم در نتيجه ي آن موجود زنده ي ديگري از دنيا مي رود!
آيا هدفي كه اين #محققان به دنبال اثبات آن هستند با روشي غير از #قتل به دست نمي آيد؟!
در یک ازمایش #دانشمندان #چینی سر يك #موش کوچک را به یک موش بزرگ تر پیوند زدند بدون اینکه #مغز موش در اثر عدم خون رسانی آسیب ببیند. این تکنیک می تواند برای پیوند سر انسان نیز مناسب باشد.
به گزارش انجمن ممکن است که هر روز درباره ی پیوند سر چیزی نشنوید ولی دانشمندان از سده ی 1900 میلادی تا بحال در تلاش برای انجام این نوع پیوند بودند. اکنون دانشمندانی از چین موفق به پیوند زدند سر سر یک ارگانیزم زنده به ارگانیزم زنده ی دیگری شدند. برای این ازمایش آنها سر یک موش کوچک تر جدا کردند و آن را به یک موش بزگتر(بدون قطع سر او) پیوند زدند، و در نتیجه یک موش دو سر به وجود آوردند.
قابل ذکر است که این موش مدت زیادی را دوام نیاورد ولی هدف ازمایش چیز دیگری بود. تیم آزمایشی می دانستند که موش طول عمر زیادی را پس از عمل سپری نخواهد کرد چرا که هنوز مشکلات تکنیکی و علمی زیادی بر سر راه وجود دارد که باید حل شود تا اینکه بتوان پیوند سر را انجام داد و موجود نیز بتواند برای مدت طولانی زندگی کند. موفقیت و اهمیت پیوند در این بود که دانشمندان توانستند در حین جداسازی مغز و پیوند زدن آن به موش دوم، مغز را از آسیب دیدن بر اثر کم خونی محفوظ نگه دارند.
هدف این عمل مشخص بود: دانشمندان به دنبال آن بودند که آیا می شود مغز را در حین پیوند از اسیب دیدن در اثر عدم خون رسانی محفوظ نگه دارند یا خیر؟ که جواب مثبت بود. برای انجام این کار باید جریان خون موش را جاری نگه می داشتند. این کار به کمک پیوند زدن رگ های خونی موش اول به موش دوم عملی شد.
به نقل از مقاله: ما برای اینکار ابتدا مدلی دوسر از این پیوند را طراحی کردیم که زوایای مختلف آن را بررسی کنیم".
این ازمایشات میتواند برای مطالعه پیوند سر در انسان نیز مفید باشد. مثلا افرادی که بیماری های اعصاب و یا عضله ای رنج میبرند و یا کسی که از از یک نوع سرطان کشنده زنج میبرد میتوانند سر خود را به بدنی سالم پیوند بزنند.
البته هنوز مشکلات زیادی بر سر راه ما وجود دارد. به عنوان مثال: علاوه بر سالم نگه داشتن مغز در حین پیوند باید دید که ایا بدن فرد مقابل این سر را پس میزند یا خیر؟ با اینکه این ازمایش قدمی بزرگ در راه پیوند سر بود ولی شماری از متخصصان نگران این هستند که مشکلات این عمل در انسان از بعد علمی و تکنیکی آن فراتر میرود و باید نگران ابعاد روانی آن در انسان نیز بود. ارتور کپلان مدیر بخش اخلاقیات پزکشی دانشکده نیویورک در این مورد می گوید: در این نوع عمل فرد میتواند دچار دیوانگی و جنون بی سابقه بشود که ممکن است در اثر سیگنال های ناشناخته ای است که مغز از بدن "گیرنده عضو" دریافت میکند.
در هر صورت اگر در آینده تصمیم به انجام چنین پیوندی بر روی انسان داشته باشیم، این ازمایش تکه ی مهمی از پازل ما براي پیوند سر بدون اسیب دیدن مغز در اثر کمبود خون رسانی خواهد بود که میتواند در مدل های طولانی مدت نیز اعمال شود.
‏https://futurism.com/scientists-transplanted-one-rats-head-onto-another-hoping-to-replicate-it-in-humans/