Pazudharma

‍ 🖋 امید زندگی یا متوسط عمر (life expectancy)

▪️از آغاز قرن بیستم، در مقایسه با قرون پیشین، میانگین سال های زندگی افراد در کشورهایِ صنعتیِ پیشرفته 28 سال و در کشورهایِ فقیر 20 سال بالا رفته است. این افزایشِ امید به زندگی از نظرِ هولگر استاب، دستِ کم چهار تغییر در ترکیبِ زندگیِ خانوادگی به وجود آورده است: تعداد افرادی که به سنین بالا می رسند افزایشِ چشمگیری پیدا کرده است؛ امکانِ طولانی شدنِ زمانِ ازدواجِ همسران بیشتر شده است؛ مردم امروز فرصت بیشتری برای انتخاب همسر آینده، شغل، ادامه ی تحصیل و مانند اینها دارند و احتمال این که کودکان، پیش از رسیدن به سنِ شانزده سالگی، پدر و/یا مادر را از دست بدهند به شدت کاهش یافته است.

▪️#امید_به_زندگی برای حیوانات، گویا، روندی معکوس در پیش گرفته است و این پدیده به طور مستقیم و/یا نامستقیم به رویکرد و عملکردِ نوع بشر نسبت به آنها بستگی دارد.

▪️اگر به رویکرد و عملکردِ انسان- به ویژه در قرن بیستم- #تبعیض هم اضافه شود، عمقِ فاجعه بهتر و شفاف تر دیده می شود! تبعیضی که حتی از سوی متولیانِ حوزه ی محیط زیست به طور آشکار اِعمال می شود!!! به راستی، پرورشِ میلیون ها ماهی زینتی یا صیدِ برخی گونه های آنها که در نهایت به قتل عام و برگرداندنِ جسدِ آنها به #محیط_زیست می انجامد، هیچ پیامدِ محیط زیستی ندارد؟! بینِ ماهی و #سمندر چه تفاوت های اساسی وجود دارد که فروشِ یکی «قاچاق» محسوب می شود و فروشِ فله ای آن یک، امری «عادی» و «پسندیده» است؟! چند صدمیلیون ماهی باید در کفه ی ترازو قرار گیرند که با جانِ یک سمندر #برابری کنند!؟!

🔺#آموزشِ مردم و آگاهی بخشی نسبت به محیط زیست وظیفه ی کدام نهاد دولتی و غیردولتی است!؟ سازمان های مردمِ نهاد چه عملکردِ مشخص و قابلِ ارزیابی در این زمینه داشته اند؟ خوب می دانیم که #ارزشیابی_عملکرد در چنین مواردی مانندِ #جمع_آوری زباله و #فیلتر_سیگار نیست که با شمارش تعداد آنها به میزانِ فعالیتِ یک سمن پی برد!!!

▪️به نظر می رسد ما سالیانِ طولانی با این نگرش که زندگیِ موجوداتِ زنده(از جمله انسان) دارایِ ارزشی برابر است، فاصله داریم. این فاصله، زمانی که به شیوه ی تفکر و فعالیتِ مغرضانه، متعصبانه، خشن و نامهربانِ برخی #فعالان_محیط_زیست نگاهی سطحی می اندازیم، دورتر هم می شود...

فلور خواجوی

https://t.center/pazudharma