Pazudharma

🖋 جستاری بر فعالیتِ کانالی به نام «حقوق حیوانات در ایران»!

▪️از سوی سرپرستِ کانالی به نام «حقوق حیوانات در ایران» که زیرمجموعه هایِ وابسته ای نیز دارد از جمله «خیریه حیوانات»(!)، و به تازگی خود را «کمپین حقوق حیوانات در ایران» معرفی می کند پیامی به دست ما رسیده است که با حفظ امانت داری آن را منتشر می کنیم و سپس به آن می پردازیم:

⬅️ «سلام
آگهی گمشده رایگان نیست. واگذاری رایگانه به شرط برگه سلامت
اما آگهی گمشده 20هزار تومانه هم توی کانال و پیج گذاشته میشه هم 90 تا گروه مرتبط با حیوانات.
مسوولیت واگذاری بر عهده خودتونه هر شرطی بخواین قید میشه
عرض کردم شرایط آگهی گمشده رو
خداروشکر ما هر آگهی گمشده میذاریم به دلیل تعداد بالای اعضا حیوون پیدا میشه👍 تفاوتمون با بقیه اینه
دوست محترم ما هم پیج اینستا رو داریم هم کانال تلگرام
هیچ مجموعه ای پر بازدیدتر از ما نیست. موفق باشید»

🔺فردی که حیوان خانگی خود را بنابه هر دلیلی، خواه بی مسوولیتی و خواه غفلت، خواه رعایت نکردنِ قانونِ قلاده و خواه سهل انگاری گم کرده است نیازمندِ هم دلی و هم دردی است. «شرطِ بیست هزار تومانی» شما برای اعلام آگهی «گمشده» نه تنها دردی از او دوا نمی کند که بر اضطراب و دغدغه ی او می افزاید.

🔺این مبلغ، طبق کدام قانون، ضابطه و/یا آئین نامه اخذ می شود؟! آن هم در شرایطی که بیشتر فعالیت های این حوزه داوطلبانه است؟!

🔺برگه سلامت در آگهی واگذاری با کدام استدلال درخواست می شود؟ با در نظر گرفتنِ این واقعیت که واگذاری فرآیندی زمان بر است، اگر فرض کنیم که بین زمانِ آگهی تا واگذاری یک حیوان دستِ کم سه ماه فاصله بیفتد، این برگه سلامت پس از سه ماه دارای چه ضمانتی است؟! آیا برگه سلامتی که سه ماه پیش صادر شده است می تواند معتبر باشد؟!

🔺تفاوت شما فقط در تعداد بالای اعضا است؟! فرهنگ سازی به معنای افزایش شماره اندازِ بالای صفحه است!؟! آیا تفاوت شما نباید در این باشد که از گم/دزدیده شدن حیوانات پیشگیری کنید؟!!؟ آیا به طور اساسی، معنای فرهنگ سازی این نیست؟!

🔺می توانیم در کنار چند موردِ اشاره شده در بالا درباره ی #بلوغ_فکری، #رسالت_روزنامه_نگاری، #اخلاق_محیط_زیستی و به طور کلی #اخلاقیات هم کمی بیاندیشیم...

سپاس از پیام شما

فلور خواجوی

https://t.center/pazudharma

‍ 🖋 همانندسازی با همتایان!

▪️«مفهوم همانندسازی كه از نظریه روانكاوی فروید نشأت گرفته است به فرآیندی اطلاق می‌شود كه به موجب آن كودك تلاش می‌كند خصوصیات شخص دیگری را درونی كند. در بعضی موارد كودكان احساس می‌كنند كه واقعاً همان كسی هستند كه با او همانندسازی می‌كنند. دختران ممكن است از طریق همانندسازی، نگرش‌ها، علائق، رفتار، نحوه لباس پوشیدن و الگوهای رفتاری مادر خود را انتخاب می‌كنند.»

▪️فرآیند #همانندسازی که نوعی #تقلید است و در زمان کودکی نقشِ بسیار مهمی در رشد و شکل گیری شخصیت در بزرگسالی ایفا می کند، اگر با #آگاهی و #بلوغ_فکری همراه نشود می تواند به چنین رفتارهایی منجر گردد: #شیردل_نوری خود را با «ادواردو سِریو» همانند کرده است؛ شخصی که ادعا می کند حیواناتی که در مکزیکو متولد و فروخته می شوند را از زندگی رقت باری که دارند نجات می دهد ولی این که پس از این نجات، آنها را چگونه نگهداری می کند خود موضوعی قابل بحث است...

▪️دوستداران حیات وحش در ایران نیز ادعایی دارند مبنی بر این که حیواناتِ تحت درمان «به هر حال» با نگهدارنده و تیمارگر خودشان رابطه ی «خوبی» برقرار می کنند و این قضیه «اجتناب ناپذیر» است؛ حال، پرسش این است که اگر داعیه ای بر رهاسازیِ حیوانِ تحت درمان در طبیعت وجود دارد، این «رابطه ی دوستانه» تاثیری بر ادامه زندگی مستقل او نمی گذارد؟! به طور کلی این رابطه چگونه مدیریت می شود؟

▪️آیا همچنان باید شاهدِ پِت کردن حیات وحشِ داخلی و خارجی در کشورمان توسط مسوولین و مالکان #باغ_وحش های دولتی و خصوصی باشیم یا سرانجام، این «تطور رفتاری» جایی به از طریق #قانون و #مدیریت به پایان می رسد؟

▪️چرخه ی ادعاهای بی اساس چطور؟ ادعاهایی مانند متولی گری حیات وحش توسط سازمان حفاظت محیط زیست و نابسامانی اسفِ بار زندگی آنها در عرصه های طبیعی و اسارت گاه ها؛ و/یا راه اندازی مرکز تیمار و درمان حیوانات آسیب دیده که بیشتر به کسب تجربه و میدانی برای آزمون و خطا و رقابت شبیه است تا آن چه باید باشد...

https://t.center/pazudharma