#انسان شناسی
#ایمان🔻 تولد اوليه ما از مادر، تولد جسمی ما بوده است. تولّد دومي که باید بکنیم تولد روح ايمان است و ارتقاء ايمان و رشد دادن آن روح و به حد استواء رساندن آن.
🔸 اگر اين تولد حاصل شد آن روح ایمان خودش راه ملکوت را بلد است و به ما هم ياد ميدهد.
🔹 مشکل عمده ما (که شايد بعضي از ما هم ندانيم) اين است که ما در مراحل اوليه تولد روح ايماني هستيم و آن روح غالباً در سنين کودکي به سر ميبرد و غالباً کاري دست خودش ميدهد که منافات با رشد دارد و آن قدر پيش نرفته که رشد پيدا بکند.
🔸 رشد روح ایمان سالها زمان ميبرد تا به حدّ استواء در بيايد و مرد بشود. فعلا قواي عقلاني و روحي و ايماني ما در سنين کودکي است. بعضي از اوقات يک کارهاي خلاف مراقبه ميکنيم که درنتیجه روح ایمان مريض ميشود؛ ميافتد و ميميرد؛ بعد [با توبه و استغفار و انجام اعمال صالح] دوباره متولد ميشود؛ بعضيها در فاصله تولد دوباره روح ایمان همواره دارند زندگي ميکنند.
🔹 گاهی ممکن است ده سال، پانزده سال، در همين فاصله تولد دوباره روح ملکوتي و ايماني شخص زندگي عادی خود را بکند و زمان و فرصت را از دست بدهد.
🔸 انسان ابزار مؤيد روح ایمان را نميشناسد؛ نمیداند چگونه از روح حيواني موجود در بدن، براي کمک به روح ايماني کمک بگيرد. همزمان آنچه که زير مجموعه روح حيواني هست در نشيب و فراز هستند و دارند زندگي ميکنند؛ مثلا قوت و ضعف اعصاب و خشونتها و مشکلاتي که گاهی هستند و زير مجموعه روح حيواني می باشند، نشيب و فرازهايي دارند که در آن روح ملکوتي بيتأثير نيست. همزمان انسان بايد آنها را شناخت داشته باشد و آنها را براي رشد راه بيندازد.
🔹 اين جايگاه در قرآن در ضمن مثالهاي فراوان خوب تبيين شده است. تازه هر کسي نسبت به تولد روح ايمانياش با ديگري فرق ميکند.
کد ۲۱۵
┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄
🔺 کانال رسمی حجتالاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری:
🔘 @nasery_ir