#علم🔻 در تقسیم انسانها، تقسیمبندیهای گوناگون و متفاوتی امکان دارد که به حیثیّتها، زاویهها و دیدگاههای مختلف بستگی دارد؛
🔸 مثلاً انسان، یا مذکّر است یا مؤنّث، یا سفید است یا سیاه و تقسیمهای دیگر. در تقسیم علوم هم همینطور است.
🔹 یک زاویه این است که لُبّ قضایای مربوط به پرداختن به علوم، این اقتضا را دارد که چشمانداز و تصوّری صحیح از آن داشته باشی. علوم از جهتی، به دو بخش تقسیم میشود:
🔸 بخش اول، با مبادی و مبانی خودش، به یک نظر منتهی میشود و صرفاً نظری است. در این بخش، مثلاً اگر بزرگترین پروفسور عالم در زمینهی فیزیک فضا باشد، وقتی که با ما صحبت میکند، به خوبی طبق معادلات و محاسبات دقیق، از ادراکاتش گزارش میدهد و واقعاً هم دقیق و صحیح است و حرفی برای گفتن دارد؛
🔹 ولی این شخص، الزاماً باید به محتوا، معنا، مفهوم، ایمان، غیب و عالم دیگر پی ببرد؟ نه؛ ممکن است اینگونه نباشد و نسبتش با باور، امکان دارد که از کانال دیگری ارتباط برقرار کرده باشد و امکان هم دارد که همهی این قضایا، او را به باور، ایمان و غیب نرساند.
🔸 بخش دیگری از علوم، اینگونه نیست و نسبت و جایگاه دیگری دارد و چینشِ چیدمانش، در راستای ادب، آداب، تربیت، باور، ایمان و ادراک حواسِ ماورای ادراکات حواس ظاهری است. این
علم، [علمی] است که به آن، سفارش شده است.
🔹 هر دو بخش از
علم، آنقدر نسبتهایش تا بینهایت طبقه بندی شده ارائه میشود! هر کسی هم ممکن است که در این فضای لا یتناهی، حظّ و بهرهی خودش را ببرد و حتی انبیا هم در معرض تربیت الهی باشند. [تعبیر] «اَدَّبَنی ربّی» (پروردگارم مرا تأدیب کرد) را برای همین فرمود.
🔸 ما دانشی را جستجو میکنیم که یک نیشتری به هویّت متحجّر ما بزند و روح سخت ما را سیّال و فعّال کند و در مدار تربیت الهی قرار بدهد. ما دانشی را جستجو میکنیم که از آن، باور تولید شود. ما دانشی را جستجو میکنیم که به ادراکات و حواس ظاهری ما در تعاملات روزانه، اکتفا نشود.
کد ۲۳۹۳۹
┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄
🔺 کانال رسمی حجتالاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری:
👉🏻 @nasery_ir