#انسان شناسی #ایمان 🔻 تولد اوليه ما از مادر، تولد جسمی ما بوده است. تولّد دومي که باید بکنیم تولد روح ايمان است و ارتقاء ايمان و رشد دادن آن روح و به حد استواء رساندن آن. 🔸 اگر اين تولد حاصل شد آن روح ایمان خودش راه ملکوت را بلد است و به ما هم ياد مي‏دهد. 🔹 مشکل عمده ما (که شايد بعضي از ما هم ندانيم) اين است که ما در مراحل اوليه تولد روح ايماني هستيم و آن روح غالباً در سنين کودکي به سر مي‏برد و غالباً کاري دست خودش مي‏دهد که منافات با رشد دارد و آن قدر پيش نرفته که رشد پيدا بکند. 🔸 رشد روح ایمان سال‌ها زمان مي‏برد تا به حدّ استواء در بيايد و مرد بشود. فعلا قواي عقلاني و روحي و ايماني ما در سنين کودکي است. بعضي از اوقات يک کارهاي خلاف مراقبه مي‏کنيم که درنتیجه روح ایمان مريض مي‏شود؛ مي‏افتد و مي‏ميرد؛ بعد [با توبه و استغفار و انجام اعمال صالح] دوباره متولد مي‏شود؛ بعضي‏ها در فاصله تولد دوباره روح ایمان همواره دارند زندگي مي‏کنند. 🔹 گاهی ممکن است ده سال، پانزده سال، در همين فاصله تولد دوباره روح ملکوتي و ايماني شخص زندگي عادی خود را بکند و زمان و فرصت را از دست بدهد. 🔸 انسان ابزار مؤيد روح ایمان را نمي‏شناسد؛ نمی‌داند چگونه از روح حيواني موجود در بدن، براي کمک به روح ايماني کمک بگيرد. همزمان آنچه که زير مجموعه روح حيواني هست در نشيب و فراز هستند و دارند زندگي مي‏کنند؛ مثلا قوت و ضعف اعصاب و خشونت‏ها و مشکلاتي که گاهی هستند و زير مجموعه روح حيواني می باشند، نشيب و فرازهايي دارند که در آن روح ملکوتي بي‏تأثير نيست. همزمان انسان بايد آنها را شناخت داشته باشد و آنها را براي رشد راه بيندازد. 🔹 اين جايگاه در قرآن در ضمن مثال‏هاي فراوان خوب تبيين شده است. تازه هر کسي نسبت به تولد روح ايماني‏اش با ديگري فرق مي‏کند. کد ۲۱۵ ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌