♦️جوابیهی جناب زیدآبادی به توییت قبلیام در مورد «عارف» و پاسخ بنده
🔹آقای زیدآبادی در مطلبی با عنوان «پاسخی به دوست» نوشتهاند:
🔹دوست نادیده جناب آقای مصطفی فقیهی در پاسخ به دفاعم از معاونت اولی محمدرضا
#عارف خطاب به من نوشته است: "چرا آن ایام که جهرمی و
ظریف، در صف اول تبلیغات انتخاباتی یکهتازی میکردند، نگرانِ «زودرنجی
ظریف» و «زیادی جوان بودن جهرمی» نبودید؟!"
در پاسخ به این دوست عزیز عرض میکنم که:
🔹اولاً، من نه نگران زودرنجی جناب دکتر ظریفم و نه نگران زیاد جوان بودن جناب جهرمی. فقط گفتم که این دو ویژگی برای هر یک از آنها میتوانست در مملکتی با این مختصات در مقام معاون اولی دردسرساز باشد.
🔹ثانیاً، جناب
ظریف و جهرمی به امر من در صف اول تبلیغات انتخابات یکه تازی نکردند! قطعاً خودشان چنین تشخیص داده بودند.
🔹ثالثاً، حکم معاون اولی آقای عارف را من صادر نکردهام. آقای پزشکیان صادر کرده و من هم در تمام عمرم حتی برای یک لحظه او را ندیدهام.
🔹رابعاً، گمان نمیکنم پست و مقام بخصوص معاون اولی در این مملکت چندان فضیلت بزرگی باشد که مناسب دانستن یک فرد برای تصدی آن، بر شأنش بیفزاید و نامناسب دانستن دیگری، از شأنش بکاهد.
خامساً، نوع حمایت جنابعالی از دکتر
ظریف و جناب جهرمی، گمان نمیکنم مورد رضایت آنان باشد. در واقع به گونهای نیش قلم را به حرکت درآوردهاید که گویی آن دو برای تصدی مقام معاونت اولی، در صف اول تبلیغات انتخاباتی یکهتازی کردهاند، حال آنکه من انگیزۀ آنان را واقعاً خالصتر از این میدانم.
🔹سادساً، اصلِ ریاست جمهوری در این کشور به که وفا کرده که معاون اولیاش بکند تا نیاز به این همه حرص و جوش باشد!
سابعاً، از زحمتی که برای سایت انتخاب میکشید، صمیمانه متشکرم. یکی از سایتهای مورد مراجعۀ دائمی من است.
♦️پاسخم به جناب زیدآبادی
🔹برادر بزرگتر و نادیدهام
جناب زیدآبادیِ عزیز
🔹اول: حتماً این فرمایش حضرتعالی را تأیید میکنم که «پُست و جایگاه در این کشور، جایی برای حرص و جوش شخصی ندارد»؛ بحث من اما، کاملاً ملیست. و عرضِ من، توجه به مطالباتِ عمومی.
🔹مثلاً اگر شخصیتی از «جبههی انقلاب»، معاوناول دولت پزشکیان را عهدهدار میشد، اعتراض احتمالی شما، قطعاً به پای حرص و جوشِ پُست و مقام، نوشته نمیشد. بلکه نگاه ملیِ ناظر بر مطالبهی افکار عمومی و نگرانی از آیندهی کشور، جنابعالی را به چنین واکنشی واداشته است.
🔹دوم: بنده نیز برای رضایت
#ظریف و
#جهرمی و نه کس دیگری از آنان دفاع نکردهام که رضایت آنها برایم شرط باشد. و مجدداً تاکید میکنم که نگاهِ من، ملیست و نه شخصی؛ که تقلیل «اَمرِ ملی» به «پسندِ شخصی» را نیز در راستای «نگاهِ جناحی» میدانم.
🔹چندانکه با همین تفسیر شما از توییتِ بنده، میتوان حمایتتان از دکتر
#عارف و دیگران را محصولِ «رضایت آنان» دانست که با شناختی که از شما دارم، مطمئنم چنین نیست و چنان مدلِ انتقادی را با معیارهای حرفهای-اخلاقی، فرسنگها فاصلهدار میدانید.
🔹سوم: جنابعالی به عنوان یکی از شخصیتهای اثرگذار که افکارعمومی را به خوبی میشناسید، طبعاً تایید میکنید که پاسخی در خور برای انتقادات به انتصاب دکتر عارف و اساساً نوعِ سیاستورزی ایشان، نیاز است.
🔹دفاعِ صرف از ایشان و پسزدنِ گزینههای موجود یا عدم بررسیِ چراییِ انصراف دقیقهی نودیِ دکتر
#طیبنیا، قطعاً به نارضایتی بدنهی رأیدهنده منجر خواهد شد.
🔹چهارم: ضمن تشکر از پاسخ و لطف حضرتعالی؛ بنده نیز از زحماتِ بیوقفهی جنابعالی در چند دههی اخیر و همچنین ماجرای فیلترینگ ظالمانهی
#سایت_انتخاب توسط دولت قبل (گفتوگو با روزنامهی هممیهن)، تشکر و قدردانی میکنم.
🔹آزادگیِ حضرتعالی در بیان صریح و شجاعانه و عدم نگرانی از بازخوردهای منفی -برخلاف برخی همکاران رسانهای- همواره به عنوان خصلت نیکِ یک روزنامهنگارِ مُصلح و حامی مردم، شایستهی تقدیر است.
@mostafafaghihi