لیلی فرهادپور | Lily Farhadpour

آقای دادستان اعلام جرم کنید

✍ کامبیز نوروزی

♦در خودکشی #کیانوش_سنجری جرم #تحریک_و_دعوت_به_خودکشی آشکار است. بند ب مادۀ 15 قانون جرائم رایانه ای که مطابق با آن #تحریک یا #ترغیب یا #تهدید یا #دعوت به خودکشی از طریق سامانه های رایانه ای یا حاملهای داده جرم بوده و مستحق مجازات است.

♦#کیانوش_سنجری پیش از اقدام به خودکشی دست کم در دو توئیت در شبکۀ X   از قصد خود را مبنی بر #خودکشی اعلام می کند. متخصصان علوم اعصاب و روان معتقدند در چنین مواردی باید اظهارات فرد را باید حمل بر ارادۀ معطوف به عمل کرد و چنین فهمید که او واقعاً می خواهد خود را از بین ببرد و از هرگونه تحریک او خودداری باید شود. منطق عقلایی هم همین گزاره را تأئید می کند.

♦پس از انتشار توئیتهای سنجری مبنی بر قصد پایان دادن به زندگی خود، عده ای با اسامی معین و معلوم ذیل آنها نظر(کامنت) می گذارند.

♦بعضی از این کامنتها:
"عمراً انجام نمیدی. ولی اگر انجام دادی یک باکس نوشابۀ زمزم می خورم"
"ت...مشو نداری بی وجود"
"خیلی تأثیرگذار بود. نفر بعدی"
"بی ناموس عالمی اگه پایان ندی"

♦چنین عبارتهایی یک مبارزه طلبی و موجب اثر #روانی_ترغیبی و تحریک فرد و صریحاً از مصادیق بارز جرم موضوع بند ب مادۀ 15 یعنی تحریک و ترغیب و دعوت به خودکشی از طریق سامانه های الکترونیکی و مخابراتی و حاملهای داده است.

♦این جرم از جرائم #عمومی است و نیازمند شاکی خصوصی نیست.
همچنین جرم، جرم #مطلق است، یعنی مهم نیست که اثرگذاشته و نتیجه داده باشد یا نه.

♦از این رفتار غیرقانونی، غیراخلاقی و نفرت پراکن و نفرت انگیز نگذرید و با اعلام جرم فوری علیه نویسندگان این کامنتها #عدالت_کیفری علیه آنها را به اجرا بگذارید. / کانال نویسنده

هیچ‌چیز مهم‌تر از جان انسان نیست.
اگر به خودکشی فکر می‌کنید، برای کمک‌گرفتن با این شماره‌های ویژه تماس بگیرید:
اورژانس اجتماعی ۱۲۳، صدای مشاور ۱۴۸۰، یا اورژانس روان‌پزشکی تهران ۴۴۵۰۸۲۰۰

melimazhabi.com
✅@mellimazzhabi

چند کلمه درباره‌ی فساد و فحشا و ابتذال و کیک محبوب من

جایی زندگی می‌کنیم که در آن ما را به سمت فهم واژگونه‌ی معنای مفاهیم و کلمات هل می‌دهند. به سمت جابه‌جایی اولویت‌ها و شرمگین بودن از مطالبه‌ی آن‌چه جزو حقوق طبیعی انسان‌هاست. حقوق بدیهی را جرم‌انگاری می‌کنند و از کنار جرایم بسیار سنگین، آرام می‌گذرند.
چرا اولویت‌های قانونی، شرعی، عرفی و اخلاقی تا این حد جابه‌جا شده؟ چرا بزرگترین جرایم که در همه‌ی دنیا مجازات‌های سنگین دارد، قبح‌شان در این سرزمین تا این حد ریخته؟ چرا برای جرایم بسیار کوچک، به‌سرعت تصمیم گیری می‌شود و حکم صادر می‌شود ولی برای دادرسی ابَر جنایت‌ها سال‌ها زمان لازم است و آخرش هم معلوم نیست چه می‌شود؟
چرا دوربین‌های تیزبین، موهای خانم‌ها را از پشت شیشه‌ی اتومبیل مثل عقاب می‌بیند ولی هزاران دزدی و کیف قاپی و جنایت فاحش و علنی را نمی‌بیند؟
چگونه است که اگر فیلمی مثل "کیک محبوب من" ساخته شود که -فارغ از ارزش‌های هنری و سینمایی- بخشی از حقیقتِ زندگی آدم‌های اینجایی را نمایش دهد مبتذل دانسته می‌شود و سازندگانش فراخوانده می‌شوند؟ اگر زندگی روزمره‌ی مردم معمولی، سالهاست دوگانه شده و درون و بیرون زندگی‌شان متفاوت است، به فیلمساز چه مربوط؟
آقایان زعمای قوم! برای کشف ریشه‌های این پدیده و سایر پدیده‌های آسیب‌زای موجود در مملکت، به عملکرد خودتان نگاهی کنید. اگر میزان مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی در این کشور به حداکثر رسیده و دسترسی به آنها آسان شده، مشکل مردم است؟ اگر مشکلات اقتصادی و جنسی و روانی مردم اوج گرفته، تقصیر مردم است؟ اگر سطح امنیت روانی مردم به حداقل رسیده، تقصیر خودشان است؟ پس شما که بر مسند نشسته‌اید چه می‌کنید؟ وظیفه‌ی شما چیست؟ مگر همه‌تان وزیر و وکیل و رییس جمهور و اینها نیستید؟ پس چرا هیچ چیز سرجای خودش نیست؟ پس چرا همه از همه چیز ناراضی‌اند، حتی خودتان؟ چرا اوضاع همه‌چیز، اینقدر ویران و مبتذل شده است؟
اصلا از کی معنای ابتذال عوض شده؟ اگر فیلمی خالی از اندیشه باشد، قبح عمل خیانت را بریزد و انواع شوخی‌های جنسی را که در تمام دنیا محدودیت سنی دارد، آزادانه به خوردِ بچه‌های مردم دهد، نه تنها کاری به کارش نداریم، حمایتش هم می‌کنیم و سازندگانش را بر صدر می‌نشانیم ولی تا کسی فیلمی بسازد که حقیقت زندگی مردم را نشان بدهد، از عشق بگوید، از تنهایی آدم‌ها، از عواطف و احساسات انسانی، اگر شما خوشتان نیاید، پرونده‌سازی و اتهام و احضار و دادگاه؟ چرا آنها که با همین سینما و تلویزیون دارند انواع زباله را در ذهن آدم‌ها و جوانان و کودکان می‌ریزند هرگز مورد سوال قرار نمی‌گیرند؟ چرا یک سری فیلمساز مستقل و صاحب فکر، دائم باید با هول و هراس و نگرانی و با درنظر گرفتن احتمال احضار و گرفتاری کار کنند؟
آقایان مسئول! فیلمی ساخته شده که در خلال داستانش، علاوه بر خلق شخصیت‌هایی آشنا و واقعی و نزدیک شدن به حقیقتِ زندگیِ بخشی از یک طبقه اجتماعی، به آسیب‌هایی هم اشاره می‌کند که توجه به آنها از سوی کسانی که مصدر امورند، ضروری است، آن وقت بی‌توجه به باطن اثر، به سازندگانش، اتهام ترویج فساد می‌زنید؟ کدام ترویجِ فساد؟ ترویجِ کدام فساد؟ اگر برایتان مهم است، فساد و فحشا را در جاهای دیگر، جاهای نزدیکِ دیگر می‌توانید بسیار آشکار و با جلوه‌گری علنی پیدا کنید. خودتان هم می‌دانید.
راستی! آیا سریال‌هایی مثل ۲۴ و خانه پوشالی و بلک لیست را دیده‌اید؟ می‌دانید اینها را چه کسی با دخترش می‌دید و دوست داشت و دنبال می‌کرد؟ شماها نمی‌خواهید استانداردهای دوگانه و چندگانه‌تان را رها کنید؟ نمی‌خواهید ببینید دنیای امروز چطوری است؟ نمی‌خواهید باور کنید دنیای جدید چه مقتضیاتی دارد؟ نمی‌خواهید درک کنید که در دنیای جدید نمی‌شود چیزی را توقیف کرد، محدود کرد، ممنوع کرد، فیلتر کرد؟ بالاخره درک می‌کنید. حتی اگر دیر. مگر نه؟

کیوان کثیریان
@kasirian

طغیان بنیادی است مشترک که هر انسانی نخستین ارزش‌های خود را بر آن بنا می‌کند. من طغیان می‌کنم، پس ما وجود داریم.

انسان طاغی
آلبر کامو

@gadaboutmitsl

از سر شب خیلی از دوستانم جملاتی شبیه این نوشته‌اند. که بارها بعد از گرفتن تذکر حجاب دلشان خواسته کل لباسشان را بکَنند و به زمین بکوبند.
اصلا فرض کنیم روایت شما درست است و برخوردی از طرف حراست در کار نبوده. این حجم از خشم و حس تحقیر قطعا دوباره روی سرتان خراب خواهد شد.
.

خبر ابلاغ حکم پنج سال حبس نیلوفر حامدی و الهه محمدی، دو تن از اعضای انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران، باعث نگرانی روزنامه‌نگاران و اهالی رسانه شد و در پی آن پویش‌های گوناگونی برای پیشگیری از اجرای حکم به راه افتاد.

انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران ضمن اعلام نگرانی خود از اجرای احتمالی این حکم، به اطلاع اعضای خود می‌رساند برای پیشگیری از وقوع این اتفاق، از دو مسیر موضوع را به اطلاع ریاست محترم جمهوری و ریاست محترم قوهٔ قضاییه رساند و مجدانه از آنها درخواست کرد برای توقف اجرای حکم به ماجرا ورود پیدا کرده و همهٔ تلاش خود را در این زمینه به کار ببندند.

از آنجا که این دو روزنامه‌نگار از اتهام اصلی‌شان که ارتباط با دولت‌های متخاصم بود تبرئه شده‌اند و منطقا مشمول عفو سراسری اعلام شده بوده‌اند، بازگشت آنها به زندان قابل دفاع نیست.

انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران مصرانه از رییس قوهٔ قضاییه می‌خواهد از اختیارات خود برای تعلیق حکم این دو روزنامه‌نگار استفاده کند.

@tehran_association_journalists

🔴 درخواست جمعی از فعالین زن برای پایان دادن به جنگ و خشونت در فلسطین و منطقه

📌 جمعی از فعالین زن با انتشار نامه‌ای سرگشاده، خواستار پایان فوری جنگ و خشونت در منطقه و توقف حملات به مردم بی‌گناه فلسطین و کشورهای همسایه شدند. این زنان با تأکید بر ضرورت صلح و عدالت، از حکومت‌ها و نهادهای بین‌المللی خواستند تا با استفاده از دیپلماسی و همکاری جهانی، به جنایات جنگی و تجاوزات پایان دهند. در ادامه متن کامل نامه و اسامی امضاکنندگان این درخواست قابل مشاهده است.

✍🏻 متن کامل


👉🏻 @Bashgahezanan 👈🏻

دو جایزه بین‌المللی دیگر برای «کیک محبوب من»
حضور در جشنواره‌های زوریخ، بوسان و گنت

فیلم «کیک محبوب من» ساخته مشترک مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها برنده جایزه بهترین فیلم بخش مسابقه  از سی و ششمین جشنواره بین‌المللی سینه‌فست سادبری کانادا شد.
این فیلم همچنین برنده جایزه بهترین فیلم تماشاگران از دوازدهمین جشنواده مانتروی فرانسه شده است. این هشتمین جایزه بین‌المللی فیلم «کیک محبوب من» است.
این فیلم که غلامرضا موسوی تهیه کنندگی آنرا به عهده دارد به زودی در دو جشنواره مهم اروپایی زوریخ سوئیس و گنت بلژیک و نیز جشنواره بوسان کره جنوبی(مهمترین جشنواره آسیا) و همچنین چندین جشنواره بین‌المللی دیگر به روی پرده خواهد رفت.
 
«کیک محبوب من» در نخستین نمایش جهانی خود در بخش مسابقه هفتاد و چهارمین جشنواره فیلم برلین به روی پرده رفت و نامزد دریافت خرس طلایی شد. این فیلم همچنین برنده جایزه فیپرشی (بهترین فیلم انجمن بین‌المللی منتقدین) و اکومنیکال از این جشنواره معتبر گردید.
این فیلم تاکنون در سی و هشت جشنواره‌ بین‌المللی به نمایش در آمده است.  لیلی فرهادپور و اسماعیل محرابی بازیگران نقش‌های اصلی این فیلم هستند.

الشرق الأوسط / خاورمیانه!
کاری از هنرمند بلژیکی: 
Luc Descheemaeker

«کیک محبوب من» برنده جایزه بهترین فیلم جشنواره‌ کلگری کانادا شد


فیلم «کیک محبوب من» ساخته مشترک مریم مقدم و بهتاش صناعی‌ها برنده جایزه بزرگ داوران برای بهترین فیلم در بخش مسابقه بین‌الملل بیست و پنجمین جشنواره کلگری کانادا شد.
در بیانیه هیئت داوران ذکر شده که آنها تحت تأثیر کارگردانی ماهرانه و هنرمندانه  و نیز بازی درخشان لیلی فرهادپور، جایزه‌ی بزرگ خود را به این فیلم اهدا کرده‌اند.
این ششمین جایزه بین‌المللی فیلم «کیک محبوب من» است که غلامرضا موسوی تهیه‌کنندگی آنرا بر عهده دارد.
این فیلم در نخستین نمایش جهانی خود در بخش مسابقه هفتاد و چهارمین جشنواره فیلم برلین به روی پرده رفت و برنده جایزه فیپرشی (بهترین فیلم فدراسیون بین‌المللی منتقدین) از این جشنواره معتبر گردید.
این فیلم تاکنون در سی و سه جشنواره‌ بین‌المللی به نمایش در آمده است.  لیلی فرهادپور و اسماعیل محرابی بازیگران نقش‌های اصلی این فیلم هستند.

📌اولین گفت‌وگو با لیلی‌فرهادپور پس از بازی در «کیک محبوب من»
📌تا قبل از «کیک محبوب من» سینما برایم یک شوخی بود! (۲)

⭕️ یادم می‌آید در سریال آکتور در صحنه‌ای می‌بایست سالاد می‌‌‌خوردم و قرار بود نمای اینسرت از دست من گرفته شود. نیما جاویدی گفت که یک چنگال برای من بیاورند اما من گفتم این شخصیت با چنگال غذا نمی‌‎‌خورد و با قاشق سالاد می‌خورد. جاویدی از این حرف من خیلی خوشش آمد.
یک‌بار رضا بهبودی به من گفت که من مثل یک توریست در سینما می‌مانم. گفت: انگار آمدی یک جایی را تماشا کنی. عین آدمی که از یک جایی آمده است که خیلی بالاتر از سینماست، به ما به عنوان توریست و از بالا نگاه می‌کنی.

⭕️ من در سینما یک مشاهده‌گر هستم. خیلی از موقعیت‌ها برایم ناراحت‌کننده است. مخصوصا رفتار با هنروران. در سریال سرزمین کهن که در محله خاوران فیلم‌برداری می‌شد، اهالی برای عکس گرفتن می‌آمدند من هر بار می‌گفتم که هنرور هستم تا عکس نگیرم. بعد یکی از هنرورها به من گفت شما چه کاری کردید که به شما دیالوگ دادند؟ وقتی این را گفت واقعا از ناراحتی داشتم می‌مردم. واقعا نمی‌دانستم در جوابش چه بگویم.


⭕️ سر سریال آخری که کار کردم بعداز گرفتن یک پلان کارگردان به من گفت که زودتر از بقیه برای صرف ناهار بروم. من به سالنی رفتم که ناهار سرو می‌شد گفتم کارگردان گفته است که زودتر از بقیه ناهار بخورم. افراد آنجا هی به همدیگر نگاه می‌کردند و پچ پچ می‌کردند. بعد از من پرسیدند: شما برای کدام گروهی؟ و من گفتم: بازیگر هستم. فوری شروع کردند به معذرت خواهی و بعد یک غذای دیگر برای من آوردند که مخصوص بازیگرها بود و با غذای گروه‌های دیگر فرق داشت. من داشتم از ناراحتی می‌مردم. به کارگردان گفتم و گفت برخورد می‌کند و حتی کارگردان هم باورش نمی‌شد. گفتم: شماها خبر ندارید آن پایین چه می‌گذرد! و متاسفانه اصولا بازیگرها هم این چیزها را اصلا نمی‌بینند.


⭕️ در حال حاضر مشغول نوشتن کتابی هستم با موضوع نوشتن خلاق که فکر می‌کنم کار خوبی شود. چون از تجریبات خودم در زمینه نویسندگی استفاده کردم. یک سالی نگارش این کتاب طول خواهد کشید. و همچنین قرار است یک‌سری نشست‌هایی با عنوان سینما- ادبیات که متفاوت از سینما و اقتباس است برگزار کنیم.


⭕️ من هیچ وقت به عنوان بازیگر زیر بار مصاحبه نرفته‌ام. الان هم شما من را در مراسم رونمایی کتابی که ترجمه کردم گیر آوردی! دلم می‌خواست یک روز کتاب‌هایم به چنین موقعیتی برسند.

⭕️ در نهایت می‌‌خواهم بگویم کیک محبوب من فارغ از اینکه من در آن بازی کرده‌ام واقعا فیلم خوبی است و امیدوارم همه آن را ببینند.
https://t.center/LilyFChannel

📌اولین گفت‌وگو با لیلی‌فرهادپور پس از بازی در «کیک محبوب من»
📌تا قبل از «کیک محبوب من» سینما برایم یک شوخی بود! (۱)


⭕️ در برلین، وقتی روی فرش قرمز راه می‌رفتم به این فکر می‌کردم که بازیگران بسیاری هستند که فقط آرزویشان و رویایشان این است که به چنین موقعیتی برسند. اما در آن لحظه فرش قرمز مهم اصلا برایم نبود. فقط خود واقعی‌ام بودم، لیلی فرهادپور(یک کنشگر و روزنامه‌نگار)! و تنها به این فکر می‌کردم نماینده بهتاش و مریم هستم. چون همانطور که می‌دانید آنها ممنوع الخروج بودند و هستند. فقط این برایم مهم بود که من نماینده آنها هستم و به جای آنها چه باید بگویم و چطور باید رفتار کنم.

⭕️ در این فیلم، بخشی از جامعه حذف‌شده نشان داده می‌شود. من شخصا هیچ‌وقت نمی‌‌توانستم خود لی‌لی فرهادپور را در سینمای ایران پیدا کنم. اما در «کیک محبوب من» آن را یافتم. با اینکه مهین با من فرق دارد اما باز شکلش شبیه من است. یا حداقل دوستان مهین در آن مهمانی شبیه دوست‌های خودم هستند.


⭕️ ما همان نسلی هستیم که انقلاب کرد. این را نباید فراموش کنیم. می‌خواهم بگویم ما بچه‌های انقلاب هستیم و انقلاب را برای دنیایی بهترمی‌خواستیم، بنابراین نمی‌‌توانیم نسلی سنتی باشیم. سینمای ما مامان‌های 50-60 ساله الان را نمی‌بیند. نمی‌‌خواهد ببیند. درواقع این نسل حذف شده‌است. نمی‌گویم آنچه سینمای ایران از زن و مادر بازنمایی کرده اصلا وجود ندارد. چرا آن هم وجود دارد اما همه‌اش نیست. یک عده مثل ماها، مثل مهین، حذف شده است.


⭕️ بعد از بازی در این فیلم، و حتی قبل از اینکه فیلم اکران شود، من تمام پیشنهادات بازی را رد کردم. چون این فیلم را نقطه پایان بازیگری خودم لحاظ کرده‌ام. درواقع خودم را سنگین نگه داشتم تا منتظر ممنوع‌الکاری نمانم.

⭕️ در «کیک محبوب من» تعامل بسیار زیادی با هر دو کارگردان داشتم. به خصوص از نظر بازیگری با مریم مقدم. به نظر من مریم در کسوت کارگردانی بازیگردان هم بود. بهتاش ایرادات را مطرح می‌کرد و مریم به من راه‌حل پیشنهاد می‌داد.


⭕️ در «کیک محبوب من» منشی صحنه با موقعیت کاملا متفاوتی روبرو شده بود. دیگر نباید به بیرون بودن غبغب و مچ دست و آرنج کار می‌داشت. وقتی شخصیت در خیابان حضور داشت منشی صحنه کارش با قبل خیلی متفاوت نبود. اما در خانه نمی‌دانستند چه کار کنند. منشی صحنه درگیر این بود که این طره‌ی مو در صحنه قبل چطور بود و حالا باید چطور باشد. نه گریمور می‌دانست با راکورد مو چکار کند و نه منشی صحنه. و مریم به دادشان رسید. گفت در سینمای خارج چنین حساسیتی وجود ندارد. مو است و دارد تکان می‌خورد و می‌‌تواند تکان بخورد. این برای من خیلی جالب بود.

⭕️ من همیشه بازیگر تک برداشتی بودم. خب معمولا نقش‌های مکمل بازی می‌کردم و همیشه کارگردان‌ها زود تحت تاثیر بازی‌ام قرار می‌گرفتند..بعد به بهتاش صناعی‌ها و مریم مقدم رسیدم که در کارشان 20 برداشت کمتر امکان نداشت. در تمام فیلم «کیک محبوب من»، که همه سکانس پلان بود، امکان نداشت زیر 20 برداشت بگیرد. بهتاش مرتب می‌گفت لی‌لی نشو مهین باش! خیلی سخت بود اما تجربه خوبی بود.


⭕️ برای من سینما شوخی بود. روزنامه‌نگار بودم. به خودم می‌گفتم نقشی بازی می‌کنی و پولی می‌گیری و بعد در پشت صحنه، سر به سر دیگران می‌گذاری. با آدم‌هایی پشت صحنه رودرو آشنا می‌شوی. بعد فیلمشان را می‌بینی و درباره‌شان نقد می‌نویسی و با آنها گه‌گاه مصاحبه می‌کنی. روند تولید فیلم و سریال را می‌شناسی و می‌توانی درباره همه آنها بهتر بنویسی. سینما برایم این بود و خیلی هم خوب بود. ولی وقتی یک نقش اول و مهم بازی می‌کنی می‌بینی دیگر جدی وارد سینما شده‌ای!

⭕️ ورودم به سینما به ۱۵ سال قبل برمی‌گردد. سال ۸۸ بود. در میان تب و تاب آن‌سال، محسن عبدالوهاب مرا در جایی دید. همان شب پسرم با من تماس گرفت و پرسید: مامان فیلم بازی می‌کنی؟ من جواب دادم: فقط همین کار را تا حالا نکرده‌ام! و او گفت: یعنی بازی نمی‌کنی؟ که من گفتم: چرا بازی می‌کنم. و این جوری بود که وارد سینما شدم.


⭕️ من فکر می‌کنم دو چیز اصلی برای بازیگری لازم است. اول اینکه جلوی مخاطب توانایی اجرا داشته باشی؛ هر نوع پرفورمنسی. من سابقه سخنرانی و میزگرد داشتم و به این خاطر اصلا مشکل مواجهه با مخاطب را نداشتم. مسئله دوم این است که من نویسنده‌ام و چون شخصیت‌پردازی می‌دانم، وقتی که قرار است نقشی را بازی کنم مثل این است که دارم این نقش را دوباره می‌نویسم.
https://t.center/LilyFChannel

https://salamcinama.ir/news/73735/%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D9%84%DB%8C-%D9%84%DB%8C-%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AF%D9%BE%D9%88%D8%B1-%D9%85%D9%85%D9%86%D9%88%D8%B9-%D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D9%88%D8%AF%D8%9F

اولین گفت‌وگو با لیلی‌فرهادپور پس از بازی در «کیک محبوب من» با سایت سلام سینما
تا قبل از «کیک محبوب من» سینما برایم یک شوخی بود!
https://t.center/LilyFChannel

آکادمی بین‌المللی علم

می‌نویسم پس هستم
کارگاه #نویسندگی_خلاق (تکمیلی) آنلاین و آفلاین
با #لیلی_فرهادپور
سه‌شنبه‌ها از ۱۸ تا ۲۰
شروع دوره از ۸ آبان به مدت ده جلسه

با همراهی استاد در گروه اختصاصی و امکان ثبت‌نام دوره پایه به صورت ضبط شده با پشتیبانی

شهریه: ۲/۶۰۰/۰۰۰
ثبت‌نام با تخفیف برای شرکت‌کنندگانی کر در دوره پایه شرکت کرده‌اند:
۲/۲۰۰/۰۰۰
ثبت‌نام گروه ۳ نفره:
هر نفر ۲/۰۰۰/۰۰۰
تخفیف‌هایی فوق تا ۱۳ مهر معتبر می‌باشند

با امکان درخواست گواهی قابل استعلام ملی و بین‌المللی

از ایده تا اجرا
داستان، جستار، رمان، مجموعه، زندگینامه، گزارش‌نویسی داستانی روایی 

🔸طرح درس دوره تکمیلی:
جلسه اول: ایده 
جلسه دوم: زمان و مکان نوشتن / فیش‌ برداری / تحقیق
جلسه سوم: فرم و محتوا
جلسه چهارم: گزارش نویسی داستانی روایی
جلسه پنجم: تلمیح و استعاره و مجاز
جلسه ششم: ژانر/ داستان/ رمان
جلسه هفتم: زندگی‌نامه 
جلسه هشتم: رنگ و داستان
جلسه نهم: جستار 
جلسه دهم: جمع‌بندی

ظرفیت بسیار محدود
ثبت‌نام و اطلاعات بیشتر:
تماس/تلگرام/واتس‌اپ
09352000012

@LilyFChannel
@Elm_Academy

معدن همچون موجود زنده ایست که گوشت و خون کارگران را می مکد و زغال بالا می آورد..
خدایواره سیری که آنجا کمین کرده بود و ده هزار نفر گرسنگی زده بی آنکه او را ببینند گوشت تن خود را نثارش می کردند
ژرمینال/ امیل زولا
معدن طبس🖤