جایی که کتاب‌ها صحبت می‌کنن.

بچه‌ها اینجا چنل اول منه.
متن‌هایی که خودم می‌نویسم.🤍

نگاهش کرد و گفت:
زندگی همینطوری هم سخت بود عزیزِ من،
تو همه‌چیز را سخت‌تر از قبل کردی.

«پایانِ راهنمای مردن با گیاهان دارویی.»
-۱۱۷صفحه-

«و اگر خواهی که با من بیایی، سپس من بیا.»

-صفحه ۱۱۷-

کتاب سوخته را باز می‌کند. مادر چه‌قدر شبیه همین کتاب سوخته است. انگار صفحاتی درونش کنده شده یا آتش گرفته باشد.

-صفحه ۱۱۶-

پدر تنها کسی است که باید همه‌چیز را همان‌طور که هست بداند. باید همه‌چیز را با جزئیات به ‌یاد بیاورم. باید آن‌ها را همان‌طور که هست برای پدر بنویسم.

-صفحه ۱۱۶-

به جزئیات فکر می‌کنم که اهمیتی جاودانه دارند.

-صفحه ۱۱۴-

از درون پوکم. لوله‌ای توخالی‌ام که می‌توانی از یک‌طرفش فوت کنی و همزمان فوتِ خودت آن‌طرفش بخورد به صورتت. نمی‌توانم خودم را حس کنم. مادر را بغل می‌کنم و می‌خوابم. گاهی بیدار می‌شوم. خودم را نیشگون می‌گیرم و سه‌بار می‌گویم تو وجود داری.

-صفحه ۱۱۱-

بوعلی می‌گوید مرگ‌هایی هستند که آرام‌آرام اتفاق می‌افتند. روح می‌خواهد از بدن جدا شود و همین‌طور که به‌ آهستگی می‌رود، بدن ضعیف و ضعیف‌تر می‌شود تا جایی که انقطاع کاملِ روح از جسد رخ بدهد. در این شرایط نباید جسد را زمان زیادی روی زمین نگه داشت چرا که این ارواح خودشان تصمیم به رفتن گرفته‌اند. گویی چیزی می‌دانند که ما زندگان نمی‌دانیم. جسد باید هرچه زودتر خاک شود تا روح آرام بگیرد.

-صفحه ۱۱۱-