🔸 بوم‌اندیشی 🔸

چند روز پیش به مناسبت روز کتاب‌خوانی (۲۴ آبان) قرار بود جایی سخنرانی کنم، در سایت گنجور واژه کتاب را جستجو کردم که سخنم را با ابیاتی مناسب شروع کنم، جالب و مایه تاسف بود که اکثر بیت‌هایی که پیدا کردم مستقیما یا غیر مستقیم در نقد و رد کتاب و کتاب‌خوانی بود یا خنثی بود، بیت مناسبی نیافتم که برای تشویق کتاب و کتاب‌خوانی استفاده کنم.
آری، در ادبیات ما مدام تاکید می‌شود سعادت و تعالی و عزّت را در کتاب و کتاب‌خوانی جستجو نکنید!
بشوی اوراق اگر هم‌درس مایی / که علم عشق در دفتر نباشد


چنین ملّتی باید هم سرانه مطالعه کمی داشته باشد و از این بابت هم به خودش و عاشقی‌اش ببالد 🤷‍♂

@EbrahimKhodaee

"کتاب"

"یک"
همیشه حرف های تازه دارد
همیشه قند و چای تازه دارد
اگر در این هوا حالت گرفته
کتاب آب و هوای تازه دارد

"دو"
همیشه همزبان من کتاب است
همه جان و جهان من کتاب است
که می فهمد همه حرف دلم را؟
رفیق مهربان من کتاب است

"علی باجلان"
۱۴۰۳/۷/۱۹

@delseroo

معرفی، نقد و بررسی کتاب «ایران؛ بوم و توسعه»
✍ دکتر زهرا نجاتی مجد، سیمره

کتاب «ایران؛ بوم و توسعه» در چهار بخش به قلم دکتر ابراهیم خدائی نوشته‌‌شده‌است. نویسنده در بخش نخست کتاب، به تمرکزگرایی در ایران و دولت‌سالاری با اشاره به آموزش و پرورش و سپس دولت‌‌های ملی، محلی با یک مثال که شکل افراطی دولت‌های متمرکز است، پرداخته ...

متن کامل در لینک زیر 👇
https://avayeseymare.ir/?p=26072


بوم‌اندیشی @EbrahimKhodaee

🔊فایل صوتی


🔹دکتر محسن رنانی
هیئت علمی دانشگاه اصفهان:
در آمریکا فقر مطلق (محرومیت از حداقل‌ها) وجود ندارد، حتا کسانی که کنار خیابان می‌خوابند خودشان این شرایط را به گرم‌خانه‌هایی که حداقل‌های مسکن و خوراک را توزیع می‌کند ترجیح داده‌اند، فرضا اصرار دارند کنار سگ‌شان باشند یا حمام نروند، یا آزادانه مواد مصرف کنند ...




.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @EbrahimKhodaee بوم‌اندیشی

نقد خانم دکتر نجاتی بر کتاب ایران، بوم و توسعه در شماره ۷۴۴ نشریه سیمره

@EbrahimKhodaee

سیمره‌ی ۷۴۴ جاری شد…

هفت‌صدو‌چهل‌و چهارمین شماره‌ی هفته‌نامه‌ی منطقه‌ای سیمره، روز چهارشنبه 9 آبان‌ماه (1403) به صاحب‌امتیازی سودابه آزادگان و مدیرمسئولی کیانوش رستمی، چاپ شد و روی پیش‌خوان دکه‌های مطبوعاتی قرار گرفت.
به گزارش آوای سیمره، این شماره در بردارنده‌ی مطالب و مقالات متنوعی است از جمله:
 
*تیتریک:
– حذف هزينه‌ي چندهزار ميلياردي از سبد خانوارها با حذف فيلترينگ/ اينترنت مهم‌ترين رکن و ريشه‌‌ي اقتصاد کشورهاست/ گروه دریافت خبر و گزارش
 
*سرمقاله:
–  مهاجرت: بي‌کاري، فقر و احساس حاشيه‌بودگي / دکتر مجتبا ترکارانی
 
*یادداشت‌ها:
– دومين استاندار بومي لرستان و چالش‌هاي پيش رو با کدام برنامه؟ / حاجیعلی شرفی
– هويت ايراني در شاه‌نامه/ دکتر مرتضا ادیب
-جنگ؛ زخمي بر جان وطن، آسيبي بر معيشت مردم/دکتر حسین‌سلاح‌ورزی
-کبوتران مهاجر به شهر خود برگرديد / دکتر عبدالرضا شهبازی
– موش‌ها و آدم‌کش‌ها / ماشا اکبری
-چهره‌سازان / ایرج احمدی
-روز کورش روزي براي ايران / امید جهان‌شاهی
– «بام شهر در سوگ مصطفا عبدالهي و درختان سوخته»/ جعفر ساکی
– جايگاه تفريح و سرگرمي در توسعه‌ي  اقتصاد/ وحید حاج‌سعیدی
-انديمشک در ميان سه سد / زمان شهاوند
-خون مردم ايران در شيشه‌ي «دلالان حرام‌لقمه فيلترينگ و استارلينک» ديگر بس است/ جعفر محمدی
 
*مقاله:
-از دغدغه‌ي نوشتن تا سوداي صدارت؛ لرستان همه‌چيز او بود/ حميد ايزدپناه، شاعر، تاريخ‌پژوه و باستان‌شناس(بخش سیزدهم) / محمدکاظم علی‌پور
 
*طنز:
-‌کارتون سیمره: یاسر دلفان
 
*شعر پارسی:
دکتر نصرت‌الله مسعودی/ روح‌الله رویین/ زانا کردستانی
 
*شعر بومی:
–  سارا سعادتمند
 
*لرستان‌پژوهی:
-مستندنگاري ماجراهاي من و سياست/ فصل دوم/ بخش ۶۲ انتخابات مجلس ششم / ترهان ۶/ علی‌گودرزیان
-اولين کتاب فروشي‌هاي شهر خرم‌آباد / سعادت خودگو
 
*نقد و نگاه:
-معرفي، نقد و بررسي کتاب «ايران؛ بوم و توسعه»  نوشته‌ي دکتر ابراهيم خدايي/ دکتر زهرا نجاتی
 
*پیش‌خوان سیمره:
–  «اعترافات» نه‌به‌ز گوران منتشر شد!
 
*اخبار:
-امام‌جمعه‌ي خرم‌آباد در معارفه‌ي استاندار: لرستان نيازمند اقدام عملي است/ نبايد عرصه براي افراد متملق و چاپلوس فراهم شود
– مديرکل تعزيرات حکومتي: بيش‌ترين آمار خودروهاي شوتي متعلق به لرستان است
-عمليات اجرايي فيبر نوري «هفت‌چشمه» دلفان آغاز شد
-۹۱۰ ميليارد ريال عوارض ارزش افزوده بين شهرداري‌هاي لرستان توزيع شد
-رييس سازمان مديريت و برنامه‌ريزي لرستان: لرستان مهاجرفرست‌ترين استان کشور است
– ۴۰ دوربين مراقبتي در محوطه‌ي آثار تاريخي لرستان نصب شد
-رييس‌کل دادگستري لرستان:۱۱ قاضي و ۲ شعبه به محاکم تجديدنظر لرستان اضافه شد
-هيئت داوران سي‌ و ششمين جشنواره تئاتر لرستان معرفي شدند
-مديرکل راهداري و حمل ونقل جاده‌اي استان:
بيش از ۱۰ ميليون تردد در جاده‌هاي لرستان  ثبت شد
-جشنواره‌ي سراسري «هميار گاز» در لرستان برگزار مي‌شود
-شهردار خرم‌آباد مطرح کرد؛ کمبود تجهيزات آتش‌نشاني در شمال و جنوب شهر خرم‌آباد
-لرستان؛ استان پيشتاز در بهره‌برداري طرح‌هاي بهداشتي و درماني است
-استاندار لرستان:  لرستان نيازمند روش جديد مديريت است/  آمده‌ام روش اداره‌ي استان را تغيير بدهم
-مديرکل آموزش فني‌وحرفه‌اي استان لرستان: گام اول براي ارتقاي سلامت اداري صيانت از سرمايه‌ي انساني است
-فريده اولادقباد سرپرست معاونت تعاون و امور اجتماعي بنياد شهيد شد
-مديرعامل موسسه هنرهاي نمايشي لرستان:۳۵ نمايش در لرستان اجرا مي‌شود
-برگزيدگان جشنواره‌ي قصه‌گويي خلاق در خرم‌آباد معرفي شدند

@seymareweekly

ایران؛ بوم و توسعه
چاپ دوم
به قلم ابراهیم خدائی

سفارش تلگرامی از طریق آی دی @Iranboom1403

پشت جلد ۹۵ هزار تومان، مبلغ قابل پرداخت با احتساب هزینه پست: ۱۳۵ هزار تومان
شماره شتاب:
6037-7015-2629-2229

کانال بوم‌اندیشی در تلگرام؛
@EbrahimKhodaee

🔊فایل صوتی

🎙 توسعه به سبک عالیخانی

▫️تاریخ توسعه در ایران چه درسی برای ما دارد؟

▫️برخی ناظران دهه ۴۰ اقتصاد ایران را دهه طلایی می‌دانند چرا که توانسته بود به نرخ تورم تک رقمی به همراه رشد اقتصادی مطلوب دست یابد. دوره‌ای که می‌گویند علینقی عالیخانی، وزیر اقتصاد معمارش بوده است. اما تعادل‌های سیاسی در آن زمان چگونه رقم خورده بود که هم قدرت جامعه و هم حکومت را افزایش داده بود؟

▫️چراز در این قسمت بررسی می‌کند.

#چراز

.
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @eco_voice

بوم‌اندیشی ی @Ebrahimkhodaee

هرچه گذشته را بهتر بفهمیم از سایه‌ی سنگین آن آزادتریم. جی. اچ. پلام

آری هدف از مطالعه تاریخ ماندن در گذشته نیست، بلکه کنترل کردن تاثیرات آن بر جامعه معاصر و رهایی از محدودیت‌های آن است.
این درست برعکس رویکرد بیشترِ باستان‌گرایان و تاریخ‌پرستان ایرانی و مخصوصا لر است.
@EbrahimKhodaee

زباله هایِ تاریخ را دم در بگذاریم..
---------------------------------------------
تاریخ داستانی برای سرگرمی و کُـری خوانی هایِ مجازی نیست..بلکه تاریخ نیرویی است که در لحظه ی اکنون ما حاضر است و بی تردید در آینده ی ما نقشِ مهمی بازی خواهد کرد..

اینکه تاریخ را مجموعه ای از نامها بدانیم که برایمان تبدیل به اسطوره می شوند هیچ دستاوردی نخواهد داشت و هیچ شناختی از جهان و پدیده هایِ سازنده ی آن نصیبمان نمی کند..
تاریخی که نتواند مواجهه و تلاقیِ نیروهایی که در بسترِ تاریخ تبدیل به قدرت سیاسی و یا اقتصادی و فرهنگی شده اند را برای ما توضیح دهد به کارِ امروزِ ما نمی آید..

تاریخی که از "اتابکان لُـرِ بزرگ و کوچک" تنها به نامِ "بلندِ شجاع الدینِ خورشید" و "اتابک افراسیاب" می رسد..دستاوردی به جز تباهی برای ما به ارمغان نخواهد آورد..

در حالیکه سوال امروز ما از تاریخِ "اتابکان" باید این باشد که "اتابکان" چه کارکردی در جهانِ "انسانِ لـر" داشته و دارند..؟و چه پیوندهایی با قدرت هایِ پیرامون سرزمینشان برقرار می کردند و چگونه منافعِ سیاسی و اقتصادیِ مردمانشان را تامین می کردند؟

چه نسبتی میانِ واقعیتِ امروزِ جغرافیایِ "انسانِ لر" و تاریخِ "اتابکان" برقرار هست؟
"اتابکانِ لر" چه نسبتی با مردمان "لر" داشته اند و مواجهه و همگرایی کدام نیروها در این سرزمین به برآمدن طولانی ترین و شاید کارآمد ترین حکومتِ محلی در ایرانِ "پسا اسلام" منجر شده است؟

"طایفه" که امروز برای ما لرها تبدیل به یک فحش ناموسی شده، چه نقشی در برآمدن "اتابکان" داشته است؟

آیا از دست دادن قدرتِ سیاسی لرها در ایران هیچ نسبتی با افولِ نقشِ "طائفه" در جغرافیایِ مردمانِ "لر" دارد؟
تاریخِ سیاسی باید تلاش کند تفاوتِ اندیشه های آدمهای تاثیرگذار در تاریخِ سرزمینش را بشناسد ..و توضیح بدهد چه تفاوتی میانِ نگاهِ کسانی چون "محمدتقی چهارلنگ" و "حسین قلی خان ایلخانی" با "سردار اسعد بختیاری" وجود دارد..

نمی توان و نمی شود بدونِ فهمِ دگرگونیهای عمیقِ اندیشه ی سیاسی این افراد، غارتِ منابعِ این سرزمین را توضیح داد..
نمی توان به "مشروطه" تنها به عنوانِ یک سندِ افتخار نگاه کرد..بی آنکه به این پرسش پاسخ داد که آیا نسبتی میانِ "مشروطه" و از دست رفتنِ قدرت سیاسیِ لرهای بختیاری وجود دارد یا نه..؟

اگر نگاهمان را به تاریخ تغییر ندهیم و از تاریخ خوانی و تاریخ پژوهی تنها به دنبالِ "اسطوره سازی" باشیم بسیاری از امکان های ما نابود خواهد شد..
تاریخی که به کارِ امروز ما نیاید تفاوتی با زباله هایی که شب باید دمِ در گذاشت ندارد..
--------------------------------------------
آرش صبا
#تاریخ
#اتابکان
#محمدتقیخانچهارلنگ
#حسینقلیخانایلخانی
#سردار اسعد

https://t.center/chaykhanehLALI

به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید
"من با درسی که می‌دهم باید بچه‌های مردم را از زمین ببُرّم، بکَنم. درس‌های ما، در بی‌اعتباری این زمین است. در این است که مرکز عالم خلقت سال‌هاست که از این جا نقل مکان کرده. آن هم برای که؟ برای بچه هایی که هنوز «نظر قُربانی» می‌بندند".

جلال آل احمد، نفرین زمین

بوم‌اندیشی @EbrahimKhodaee

بازنشر به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید 👆

از بوم تا بام
دکتر محسن رنانی
(مقدمه دکتر محسن رنانی بر کتاب «بوم، توسعه و آموزش؛ جامعه‌شناسیِ تاریخیِ آموزش و پرورش ایران» (نویسنده: دکتر ابراهیم خدائی، ناشر: نور علم 1402)

نسخه صوتی:
https://t.center/ebrahimkhodaee/774

بخش اول:
از منظر جغرافیایی، ایران سرزمینی است با چهار اقلیم و چهار فصل که از ترکیب آن‌ها زیست‌بوم‌های متنوع و بوم‌سازگان (اکوسیستم‌های) گوناگونی شکل گرفته است که فرصت‌ها و جذابیت‌های فراوانی را برای این کشور فراهم آورده است. همین تنوع جغرافیایی را در حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی نیز شاهدیم. گروه‌های قومی، مذهبی و زبانی متنوع با همگونی‌های بسیار و ناهمگونی‌های بسیارتر، سرزمینی و ملتی به نام ایران را تشکیل داده‌اند که گرچه همه به شدت نسبت به آن پیوستگی و همبستگی دارند اما هر یک به شیوه خود می‌خواهد و می‌تواند به اعتلای این سرزمین و رشدو توسعه آن یاری برساند. اکنون در بستری چنین متنوع و فراخ چگونه می‌خواهیم یک برنامه آموزشی، یک محتوای درسی، یک الگوی تربیتی و یک شیوه فکری و رفتاری یگانه را بر همه نوباوگان آن اعمال کنیم؟

کودکان ما باید در بستر صدها و بلکه هزاران خرده‌فرهنگ و جامعه محلی ببالند، رشد کنند و آموزش ببینند و همراه با آن میلیون‌ها خانواده نیز هر کدام با ساختار، نظام ارزشی و پیشینه فکری و فرهنگی متفاوت این کودکان را حمایت، تأمین، پایش و آمایش کنند. اکنون چگونه نظام آموزش تمرکزگرا می‌خواهد بر بستری بااین‌همه تنوع، با قالب‌هایی استاندارد، یک‌دست و یکسان کودکان ما را آموزش بدهد و بلکه تربیت کند؟ چنین شیوه‌ای جز با اجبار به پیش نخواهد رفت و حاصل آن نیز یک‌پارچه شدن مکانیکی همه چیز و از بین رفتن رابطه اندام‌وار (ارگانیک) کودکان با محیط زندگی‌شان خواهد بود. و چنین می‌شود که بیشتر کودکان ما پس از تحصیل در هر سطحی، می‌خواهند از پیرامون فرار کنند و به مرکز بروند و از مرکز فرار کنند و به بیرون بروند. چون آنچه ما به آنان می‌آموزیم و برای آن آماده‌شان می کنیم همانا به درد نه همان زیست‌بوم طبیعی و فرهنگی که در آن بالیده‌اند بلکه به درد زیست بوم مرکز و بیرون می‌خورد.

راستی وقتی درس یک کودک در هر سطحی (دبستان یا دبیرستان) تمام می‌شود آیا او آینده خود را بیشتر در ماندن و فعالیت و خلاقیت در محیط زاد و بوم خویش می‌جوید یا در رفتن به هرجایی غیر از زیست‌بوم خویش؟ اگر پاسخ، دومی است کافی است تا ما بپذیریم که شیوه آموزش‌مان خطاست و نظام تمرکزگرا و دولت‌سالار آموزشی ما کودکان ما را از یک سو از زیست بوم طبیعی و فرهنگی خویش جدا می کند و از سوی دیگر هیچ پیوند عقلانی و اندام‌وار مستحکمی بین او و ساختارهای بیرونی برقرار نمی‌کند و این آغازی است بر دوره بلندی از سرگردانی برای یک جوان که می خواهد زندگی خود را شکل دهد و تثبیت کند.

در واقع شایسته است که نظام آموزش ضمن داشتن سازوکاری برای تاکید و تقویت مولفه‌های هویت ملی، برای ارتباط کودک با مولفه زیست‌بوم خویش نیز برنامه و تدبیری داشته باشد. درواقع شایسته است همان‌طور که در برنامه پیشنهادی در بخش واپسین این کتاب پیشنهاد شده است؛ در دوره دبستان (ابتدایی) بر ایجاد شناخت و ارتباط عاطفی و ذهنی با فرهنگ بومی و مولفه‌های زیست‌بوم اجتماعی تاکید شود؛ و در دوره دبیرستان (متوسطه) بخشی از محتوای دروس در همه رشته‌ها، به زیست‌بوم طبیعی و اجتماعی و فرهنگی دانش آموزان معطوف شود؛ به‌گونه‌ای که بعد از گرفتن دیپلم تمایل داشته باشند در محیط زندگی خود بمانند و شاغل شوند و احساس کنند می‌توانند در زیست‌بوم طبیعی و اجتماعی خود زندگی شرافتمندانه‌ای سامان دهند؛ و انگیزه و توان داشته باشند که خلاقیت خود را در بستر همین جامعه بومی شکوفا کنند. روشن است که به‌گونه‌ای طبیعی بخشی از نظام آموزشی نیز بسترساز آشنایی دانش‌آموزان با دنیای پیرامون ایشان خواهد بود و از میان آن‌ها کسانی نیز خلاقیّت‌ها و توانمندی‌های خویش را در محیطی بیرون از زیست‌بوم خویش پی‌گیری خواهند کرد.

لینک بخش دوم:
https://t.center/ebrahimkhodaee/763

لینک بخش سوم (پایانی):
https://t.center/ebrahimkhodaee/764


تهیه نسخه چاپی:
https://idebook.ir/product/p-300638

نسخه الکترونیکی کتاب در طاقچه:
https://taaghche.com/book/191518


کانال بوم‌اندیشی در تلگرام
@EbrahimKhodaee

باید از خودتان شروع می‌کردید، اما قدرت شیرین و صندلی عزیز است، بگذریم... حالا هم بعید است توصیه‌تان خیلی جدّی باشد، اما توصیه درستی است و امیدوارم در گزینش استانداران، مدیرکل‌ها و مدیران میانی و خُرد به آن عمل کنید.

@EbrahimKhodaee

همکاری سه سطح محلی، ملی و جهانی در فرایند ثبت جهانی دره‌ی خرم‌آباد

✍️ دکتر مجتبا ترکارانی

در جوامعی چون لرستان که دارای سابقه‌ی تاریخی بلند و فرهنگ باستانی غنی هستند، معمولاً این پرسش جدی مطرح می‌شود که نسبت این میراث فرهنگی، تاریخی با توسعه‌ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی امروز چیست؟

البته در ادبیات توسعه به این پرسشِ مهم پاسخ‌های متفاوتی داده شده است: گروهی معتقدند فرهنگ‌های سنتی مانع توسعه هستند و باید آن‌ها را برای رسیدن به توسعه کنار گذاشت. دسته‌ای دیگر نیز برآنند این فرهنگ سنتی نه تنها مانع توسعه نیست بلکه محرک و مشوق توسعه است. در میانه‌ی این نظرات هم دیدگاه‌هایی وجود دارد که معتقد است، می‌توان با برقراری یک توازن بین دیروز و امروز رابطه‌ی مثبتی بین فرهنگ باستانی دیروز و توسعه‌ی امروزین برقرار کرد
در این یادداشت سعی کرده‌ام با توجه به موضوع ثبت جهانی دره‌ی خرم‌آباد و از منظر دیدگاه سوم به پرسش بالا، پاسخ دهم.

در نظریات توسعه، دیدگاهی به نام مکتب وابستگی و زیر مجموعه‌ی آن نظریه‌ی توسعه‌ی وابسته وجود دارد که معتقد است رابطه‌ی کشورهای پیرامون با کشورهای مرکز و حتا نهادهای بین‌المللی لزوماً رابطه‌ی استثماری نیست و این رابطه می‌تواند درصورتی که توازن و تعادل بین سه ضلع مثلث: جامعه‌ی محلی، دولت ملی و سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی برقرار باشد به نوعی توسعه‌ی کارآمد در کشورهای در حال توسعه و برد برد با نظام جهانی منتج شود.

در فرایند ثبت دره‌ی خرم‌آباد توسط یونسکو نیز چنین مثلثی وجود دارد. از یک‌طرف سازمانی بین‌المللی مانند یونسکو وجود دارد که رسالت خود را شناسایی و حفظ میراث فرهنگی جوامع و ارتباط بین آن‌ها می‌داند؛ این نهاد از یک‌سو، نهادی شناسایی‌گر و رسمیت‌بخش است و از سوی دیگر با تأمین اعتبار و سرمایه‌ی مالی بر روندِ فنی و مدیریتی نگهداری میراث فرهنگی نظارت می‌‌کند.

ضلع دیگر این مثلث، دولت‌ها هستند؛ دولت‌ها سعی می‌کنند با ارتباطاتی که با این نهادهای بین‌المللی دارند و بر حسب سهمیه‌های سالانه به معرفی مکان‌ها و فضاهای فرهنگی کشور خود در چارچوب‌های مورد نظر یونسکو، اقدام کنند.

ضلع سوم، نیز جامعه‌ی مدنی محلی است که تلاش می‌کند نه تنها ظرفیت‌های فرهنگی محلی خود را شناسایی و معرفی ‌کنند بلکه دولت‌ها را نسبت به انجام کار کارشناسی لازم برای ثبت این آثار در سازمان‌های بین‌المللی مجاب نموده و به نهادهای بین‌المللی چون یونسکو نیز پیام می‌دهند که جامعه‌ی محلی مشتاقانه و فعالانه آماده‌ی ورود به فرایند معرفی و ثبت آثار تاریخی و محلی خود است.

بنابراین در جامعه‌ای چون لرستان که به عقیده‌ی صاحب‌نظران توسعه، اولویت راه‌بردی توسعه‌ای آن بر مبنای گردشگری و میراث فرهنگی قرار دارد، نقطه‌ی آغاز توسعه را باید در تلاقی این سه سطح محلی، ملی و جهانی جست‌وجو کرد.

خوش‌بختانه مشاهده شده که در این پروژه‌ی مشترک «ثبت جهانی دره‌ی خرم‌آ‌باد» سه سطح محلی، ملی و جهانی در کنار هم قرار گرفته و امید می‌رود که برآیند تعامل و ارتباط این سه سطح، آغاز نقطه‌ی تازه‌ای برای توسعه‌ی لرستان باشد.

اول این‌که در سطح دولت، وزارت میراث فرهنگی و گردشگری با همکاری مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری لرستان پرونده‌ی ثبت این دره را در دستور کار خود نهاده، با تلاش‌های شبانه‌روزی مدیرکل و کارشناسان این سازمان در لرستان، مقدمات کار فراهم شده و دیگر نهادهای دولتی استان نیز گرچه دیرهنگام ولی پای کار آمده‌اند و درحال تلاش هستند.

در سطح محلی نیز جامعه‌ی مدنی محلی شامل انجمن‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد و اصناف و افراد سرشناس و مؤثر فرهنگی و ورزشی و رسانه‌ای و شبکه‌های اجتماعی در این کار مشارکت دارند. این اقشار در چند ماهه‌ی اخیر با مطالبه‌گری و ظرفیت‌سازی فرهنگی و برگزاری کارزار، نه فقط اذهان جامعه را نسبت به این موضوع مهم حساس نموده بلکه سعی کرده‌اند با همکاری با نهادهای دولتی اداره‌کل میراث فرهنگی و گردشگری لرستان نسبت به شناسایی پیش‌نیازهای لازم اقدام و طی نشست‌ها و مکاتباتی این خواسته‌ها را به اطلاع نهادهای دولتی مرتبط برسانند و سپس با انجام دیده‌بانی لازم بر روند پیش‌رفت کار نیز نظارت مناسب را داشته باشند و تاکنون توانسته‌اند جامعه و دولت را پشت یک دستور کار مهم بسیج نمایند.

در سطح جهانی نیز انتظار می‌رود که سازمان بین‌المللی یونسکو نیز نه فقط با در نظر گرفتن معیارهای فنی و مدیریتی، فرآیند ثبت این ذخیره‌ی فرهنگ بشری را تسهیل نماید، بلکه به این نکته هم توجه داشته باشد که دولت و مردم محلی نیز مشتاق ثبت میراث فرهنگی خود هستند و این ثبت می‌تواند نقطه‌ی آغازی برای توسعه‌ی اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در این مناطق توسعه‌نیافته باشد.

🌐متن کامل:
https://avayeseymare.ir/?p=25211

کانال بوم‌اندیشی 👇
@EbrahimKhodaee

🔆 بلاگردانی اقوام، قوم‌مداری و نژادپرستی در ایران

🔗 بوم اندیشی:
@EbrahimKhodaee

نسخه الکترونیکی کتاب «لرستان فرهنگ بومی و توسعه»

مقالاتی از خدایی، میرزاپور، یوسفوند، بیرانوند، بهرامی، موگویی و ...

کانال بوم اندیشی 👇
@ebrahimkhodaee

🔸 اهمیت مفهوم «بوم» در علوم اجتماعی جدید

✍ ابراهیم خدائی

اهمیت مفهوم بوم (=community اجتماع محلّی، جماعت، محلّه) در فرصتی است که برای نقادی نظریه های رایج توسعه در قرن بیستم ایجاد می کند، این نظریات غالبا دولت محور، فردگرا، اقتصادمحور و فن سالار بودند و توسعه را به ابعاد فیزیکی و رشد محدود می کردند، در این نظریات (مثل نوسازی و وابستگی) به گونه ای از «دولت»، «کشور» یا «جامعه ملّی» از یک سوی و «فرد» از سوی دیگر صحبت می شد و گویا بین فرد و کشور مقیاس و موجودیت قابل ملاحظه دیگری وجود نداشت.

نظریه پردازان اولیه علوم اجتماعی مثل ماکس وبر (در تمثیل قفس عقلانیت)، دورکیم (در تمثیل جامعه مکانیکی و ارگانیکی و در آثاری چون تقسیم کار اجتماعی و خودکشی) و زیمل (در نظریه تراژدی فرهنگ) بینش های مفیدی ارائه داده اند  که می‌تواند به درک آن چه ما امروزه از مفهوم «بوم» برداشت می کنیم کمک کند، اما هیچکدام به شفافیت دو مفهوم گماینشافت  و گزلشافت  فردینان تونیس در اینجا به کار نمی‌آید.

به باور تونیس در گمینشافت (که در متون انگلیسی به کِمیونیتی و در متون  فارسی به اجتماع، اجتماعِ محلّی یا جماعت ترجمه شده است و ما آن را «بوم» ترجمه می کنیم) پیوندهای نزدیک و صمیمانه و علایق شخصی، روابط اعضاء را مشخص می کند و افراد به سلامت، رفاه و اعتماد متقابل و همکاری با یکدیگر توجه خاص دارند، اما در گزل‌شافت (که در متون انگلیسی به سوسایتی  و در متون فارسی به جامعه ترجمه شده است) بر رقابت، دنبال کردن منافع شخصی، کارایی فردی، پیشرفت و تخصص گرایی تأکید می شود. پیش بینی تونیس این بود که شهرنشینی و مدرنیته همزمان با رشد جامعه (گزل‌شافت) و افول اجتماع محلی (گمین‌شافت) خواهد بود. 

این مفاهیم تلاش می کرد فرایند گذار از «جهانِ خویشاوند محور» و «پایگاه محور» به «جهان مبادله محورِ انجمن‌های ساخته شده» و «قراردادمحور» را توضیح دهد. فردینان تونیس، ماکس وبر و رابرت نیزبت از جمله جامعه‌شناسانی بودند که زوال نهادها و اصناف و تعاونی‌های قرون وسطایی، تجاری شدن کشاورزی در نتیجه‌ی ظهور کاپیتالیسم و زوال خودمختاری شهرها در پی عروج دولتِ متمرکزِ مدرن را نشانه قطعِ امید از جماعت می دانستند.

اما در دهه های پایانی قرن بیستم و در قرن بیست و یکم، رویکرد توسعه بوم‌گرا درباره اشتباه جامعه‌شناسان اولیه در دست کم گرفتن بوم هشدار می دهد و نه فقط قبول ندارد که بوم‌ها (اجتماعات محلّی) آن گونه که پیش بینی می شد از بین بروند بلکه برعکس، بر اهمیت آن‌ها در جامعه امروز و از این گذشته لزوم محوریت دادن به آن‌ها در برنامه‌ریزی‌های توسعه تأکید دارد. بوم ها در جهان امروز وجود دارند و در کنار دولت‌ها، افراد و شرکت های کوچک، بزرگ و چند ملیتی، از جمله بازیگران توسعه هستند، فقط دولت ها، افراد و قراردادهای آن ها نیستند که می توانند مبنا و محوری برای برنامه ریزی توسعه باشند، بلکه توسعه می‌تواند رقابتی میان این بوم ها باشد.

امروزه بوم‌ها مبتنی بر قومیت، مذهب، طبقه یا سیاست وجود دارند، مبنای همبستگی آن ها ممکن است محکم یا سست، باشد، ممکن است سنّتی، مدرن یا حتی پست مدرن، ارتجاعی یا مترقی باشند، اما در هر حال بر خلاف پیش بینی جامعه شناسان کلاسیک از بین نرفته اند، برعکس، به نظر می‌رسد جستجوی ریشه‌ها، هویت و آرزوی تعلق از ویژگی‌های عصر جدید باشد.

بوم‌ها در نظریات نوین علوم اجتماعی منبع انواع سرمایه اجتماعی، سرمایه نمادین، سرمایه سیاسی و ... هستند که برای دست یافتن به توسعه ضروری و محوری هستند.

🔸 منابع:

:: خدائی، ابراهیم (۱۴۰۳). ایران، بوم و توسعه. تهران: نور علم

:: مدنی قهفرخی، سعید (1389). جماعت گرایی و برنامه های جماعت محور. تهران: شرکت بین المللی پژوهش و نشر یادآوران. چاپ اول

:: معمار، ثریا (1394). توسعه پایدار محله ای. تهران: جامعه شناسان، چاپ اول.

:: باسره، محمد (1394). تدوین برنامه توسعه محلّی اجتماع محور (مطالعه موردی روستای سیاه گاو). پایان نامه کارشناسی ارشد توسعه اجتماعی روستایی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، به راهنمایی: حسین ایمانی جاجرمی


کانال بوم اندیشی 👇

https://t.center/EbrahimKhodaee