قلم بیداری

♻️هزینه‌ی زیباکلام برای فایده‌ی کلام زیبا

✍️رضارضائی ۱۴۰۳/۲/۲۴

اول: عده‌ی کثیری از کسانی که در زندان هستند یا حکم زندان را در جیب دارند و منتظر هستند، در زمره‌ی زیبا کلامانی هستند که هزینه می‌شوند تا زنگار از کلام زیبای آزادی بزدایند و آن را در رگ‌های جامعه جاری سازند.
دوم: شاید به جایی رسیده‌ایم که دیگر مهم نیست چند #زیباکلام یا چند #تاجزاده یا چند آزاده‌ی زن و مرد در زندان هستند، مهم آن است که فایده‌ی در زندان بودن یا آزاد بودن آنها برای جامعه چقدر است.
سوم: ظاهراً دیگر تفاوت نمی‌کند که کدام فرد یا کدام بخش یا کدام قوه یا کدام نهاد یا کدام سیاست یا کدام قانون و از طرف چه کسی (از تاجزاده تا زیباکلام، از نصیری و حائری تا قمیشی و دانشفر، از زن تا مرد، از جامعه‌شناس تا ایثارگر، از حقوق‌دان تا دانشجو و...) مورد اعتراض و نقد و مخالفت قرار بگیرد، چرا که تیر به هر سمتی پرتاب شود، به هدف می‌نشیند.
چهارم: به نظر این کنشگر اجتماعی، وضعیت نابسامان کنونی به جایی رسیده که اقامت در زندان به‌عنوان #زندانی_سیاسی، برای #معترضان و #آزادی‌خواهان به‌مثابه‌ی شیرینی شهد عسل شهادت در راه آرمان‌های متعالی ملک و ملت شده است و فواید آن برای #بیداری_ملت در این است که حرف‌ها و دیدگاه‌های آنها بهتر شنیده شده و آن‌قدر بازخوانی و تکرار و تحلیل می‌شود که به گامی در جهت روشنگری و عدالت‌خواهی تبدیل می‌شود. براین‌اساس حتی با وجود مخالفتم با ایده‌ی جناب آقای نصیری (از تاجزاده تا شاهزاده)، دوست دارم که ایشان از سفر برگردد و به زندان برود و این‌قدر ایده‌اش چکش‌کاری بشود تا از دل نقدها و تعریف‌ها، حرفی برای اتحاد ملت حاصل شود (با این توضیح که این دوست‌داشتن از باب استعاره برای تأکید بر موضوع است و نه خواست قلبی که خواست قلبیم رهایی و آزادی همه‌ی زندانیان است و نه افزودن بر آنها).
پنجم: بی شک تبدیل معترض و منتقد به مخالف، هنر نیست و یک خطای بزرگ است که به دنبال آن، تبدیل‌شدن هنجارها به ناهنجاری‌ها، ارزش‌ها به ضدارزش‌ها، امیدها به ناامیدی و اعتماد به بی‌اعتمادی را مشاهده خواهیم کرد و در این رهگذر می‌توان تسریع در خود ویرانگری و خود براندازی حاکمیت را پیش‌بینی نمود.
به امید آنکه شاهد دعای فردی و یا جمعی برای زندان رفتن هیچ مبارز و آزادی‌خواه و کنشگر سیاسی و مدنی و محیط زیستی نباشیم که شروع این موج، طوفان و سیلی را در پی خواهد داشت که نه از تاک‌نشان ماند و نه از تاک‌نشان.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد
https://t.center/darvishane49

♻️سلسله گفتارهای هشتاددرصدی‌ها ۷
جنبش بی سر یا غیبت رهبری هشتاد درصدی‌ها

✍رضارضائی. ۱۴۰۲/۱۲/۲۲

آیا امکان به ثمر نشستن جنبش‌های مردمی بدون رهبر وجود دارد؟
از نظر عمده ی جامعه‌شناسان و تحلیل‌گران، در جنبش‌ها و نهضت‌های مردمی حتماً باید عنصر رهبری، راهبری و هدایت توده‌ها وجود داشته باشد تا هم بتواند مردم را راهنمایی کند و هم در بزنگاه‌ها، رفتار و فعالیت‌های خاص اجتماعی را سازماندهی و ساماندهی کند.
آن ها با پای فشردن بر نظر خود هر گونه پیروزی مردمی بدون وجود رهبر کاریزما و یا حتی رهبر معمولی، ولی پنهان را منکر می‌شوند یا آن را موسمی یا هیجانی می‌دانند.
از سوی دیگر، هم اینک گفتمان های جدید در علوم اجتماعی به ویژه ناظر به جنبش‌های عصر دیجیتال، به وجود شبکه‌های درهم‌تنیده‌ی رهبری و رهبری تفکیک شده و حتی فراتر از آن، رهبری موقعیتی یا اقتضایی  باور پیدا کرده اند.
اندیشمندان این حوزه ی گفتمانی، ضمن رد رهبران اجتماعی و فکری سنتی، پدیده‌ی رهبری مدرن در میان همسانان، هم‌سنان یا هم‌کیشان را عامل به‌وجودآمدن و پیروزی جنبش مهسا و اکثریت هشتاددرصدی می‌دانند.
این گروه بر عنصر اشتراکات آرمانی، فکری و از این قبیل تأکیدی نداشته و بیشتر بر اشتراکات واقعی و ملموس مثل وضعیت اقتصادی، الزام به مبارزه‌ی منفی، سقوط و نزول جایگاه اجتماعی، بسترسازی برای توسعه، پیشرفت و رفاه، تأکید می‌ورزند.
این استدلال‌ها نه‌تنها با گفتمان جنبش #مهسا دایر بر #مبارزه‌ی_منفی و مبارزه در مقابل تهدید و تخفیف جایگاه #زنان هم خوانی دارد، که با رویکرد و پارادیم هشتاد درصدی های پیروز "انتخابات" ۰۲ که بر #اعتراض به وضعیت اقتصادی و #حکمرانی از یک سو و احساس تهدید آینده و سرنوشت نسل آتی تکیه داشت، مطابقت می کند.
با توجه به مراتب پیشگفته، زین‌پس شاهد جنبش‌های مردمی بدون رهبر بیشتری خواهیم بود که به اقتضا و با توجه به موضوعات و مسائل مختلف و گستردگی آن در کشور به وقوع خواهد پیوست و مقوله ی جنبش بی سر یا غیبت رهبری هشتاد درصدی‌ها را بی‌معنا خواهد کرد‌. بدیهی است که این خروجی ناشی از تغییر و تحول به وجود آمده در امر ارتباطات و هم چنین عهد و پیمان‌های نانوشته و غیرقابل‌پیش‌بینی است.
به نظر نگارنده، در مجموع امید و شور و نشاط هم دارای شکل و شمایل دیگری شده و ناامیدی از حاکمیت به امیدواری برای عبور، تغییر و اصلاح بیشتر شده و حتی دیگر نیاز به سازماندهی و ایجاد تشکیلات برای جنبش‌ها موجود نیست و هر وضعیت مخل #آزادی و #معیشت مردم، خود خالق سازماندهی و ایجاد تشکیلات #معترضان خواهد شد.

به امید پیروزی امید بر ناامیدی.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️هزینه سازی یا هزینه‌ی بازی

رضا رضائی . ۱۴۰۲/۱۲/۹

آیا دست‌کاری و #مهندسی نتایج #نظرسنجی‌ها، نتایج #انتخابات و یا آمار تحریم‌کنندگان انتخابات چیزی جز هزینه سازی است؟
باتوجه‌به اتفاقات مختلف در انتخابات گذشته، به نظر می‌رسد که برخی عناصر تندرو در حاکمیت معتقدند که برای  برگزاری انتخابات بخصوص در نوع نمایشی و فرمایشی آن باید هزینه‌ کرد و برایشان فرق نمی‌کند که این هزینه از جیب ملت یا آبروی حاکمیت یا حتی جایگاه بین‌المللی ایران باشد.
بدون آنکه بخواهیم قضاوتی در مورد مهندسی یا تقلب در انتخابات ۸۸ یا انتخابات بعد از آن داشته باشیم، فقط کافی است که به آثار فاجعه بار ورود این دو واژه (تقلب و مهندسی انتخابات) به سپهر ادبیات سیاسی کشور نظری داشته باشیم تا در یابیم که چگونه به رابطه ی دولت – ملت ضربه زد، اعتماد عمومی را کاهش داد، دلسوزان ملک و ملت را مأیوس و دلشکسته کرد، تیغ تحریم ها را تیز تر و دشمنان داخلی و خارجی را حریص تر کرد، کاسبان تحریم را پولدارتر و مردم را فقیر تر کرد، آمار مهاجرت را صعودی کرد و حضور ناکارآمدان را در سه قوه افزایش داد.
در واقع هزینه‌ی انتخابات، هزینه سازی برای مردم و حاکمیت و خروجی آن اسف‌بار و زیان‌بار بود و بزرگ‌ترین درسی که به‌عنوان تجربه کسب شد این بود که رهبران و ناظران بر مراقبت و صیانت از آرای مردم و حتی آمار تحریم‌کنندگان نکوشیدند و کشور، پذیرای هزینه‌های مازاد در دوران سخت تورم و گرانی و فقر و فلاکت مردم شد و حتی  امکان اصلاحات را کاهش داد و در مجموع این هزینه‌ها باعث کاهش تاب‌آوری مردم و سیستم‌ها شده و همه زیر بار فشار ناشی از آن اعمال غیردموکراتیک له شدند و مسئولیت مستقیم آن با افرادی بود که برایشان انتخابات سرد و بی روح، ریزش تتمه آبرو و اعتبار حاکمیت، کاهش تاب آوری مردم و دعواها های جدید انتخاباتي مهم نبود.
از سوی دیگر باید بپذیریم که هزینه سازی انتخابات و کاهش حمایت‌های مردمی از سیستم حکومتی مستقر در کشور، آثار سوء دیگری نیز در برداشت که دامن‌گیر ایده‌های حکومت دینی و امت‌سازی از یک سو، و از سوی دیگر عالمان و مبلغان دینی شد.
به نظر می‌رسد این هشدار لازم است که اتاق‌های فکر برگزاری انتخابات، نباید کاری کنند که تجربیات تلخ گذشته تکرار شود و از سوی دیگر نیز مردم و شوراهای مردمی به‌عنوان رکن چهارم قانون اساسی و مطبوعات آزاد به‌عنوان رکن چهارم دموکراسی، وظیفه‌ی نظارتی خود برای کاهش هزینه سازی های دست‌کاری آرا، بیش شماری آراء مأخوذه و اعلام نتایج نهایی براساس داده های بادکرده را ایفا کرده و ناظر بر ناظر و مجری انتخابات باشند که حتی اگر افرادی معتقد به #تحریم نبودند و خواستند که به #معترضان وضعیت موجود رای دهند، سلامت آنها و رای آنها حفظ شود و در شمارش آرا لحاظ و در نتایج انتخابات نیز اعلام گردد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49