قلم بیداری

♻️اول گندزدایی، بعد اصلاح!

✍رضا رضائی. ۱۴۰۴/۵/۱۱

آیا فقط باید محیط و اجسام غیرزنده را گندزدایی کرد؟
مقدمه:
به نظر می‌رسد که حوزه شمول تعریف متعارف گندزداها (Disinfectant، موادی برای نابودکردن ارگانیسم‌های موجود در محیط و اجسام غیرزنده) را گسترش داد تا  افرادی که رکورد گندزنی را جابه‌جا کرده اند یا افرادی که حتی گندزداها را از رو برده اند را هم دربرگیرد.
یکم: نقد خودی به معنی گل به خودی نیست؛
دوم: آنهایی که بیشترین گند را به سیستم‌ها، روابط و منابع زده اند، بیشترین مخالفت با گندزدایی را دارند؛
سوم: با فرض آنکه دشمنی دشمن و دشمن‌تراشی ما باعث تحریم و عدم ورود کالاهای واسطه ای و سرمایه ای موردنیاز زیر ساخت‌ها شده باشد، آیا مهارت‌آموزی، متخصص پروری، کارشناس گزینی و شایسته سالاری هم مشمول حال تحریم بوده است؟ اگر پاسخ منفی است، که البته منفی هم هست، نباید بگوییم که در امر خرج کرد و کارسازی بودجه تخصیصی برای موارد برشمرده شده گند زده ایم؟
چهارم: وقتی با تعویض دولت‌ها، اتوبوس، اتوبوس آدم جدید و ناشی را به سازمان‌ها وارد کردند و این تازه واردین نیز به کل سازمان گند زدند، الان می‌توان بدون گندزدایی به اصلاح سیستمی، ساختاری و فرهنگ سازمانی پرداخت؟
پنجم: انتظار از سازمان‌های پیر و فرتوت با روسای پیر و خسته برای انجام تحول، افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه، دور از واقعیت است؛
ششم: نشان ندادن اقبال به جوان‌گرایی و مسدود کردن عملی راه ورود جوانان خلاق و ایده‌پرداز به سازمان ها و دستگاه های حاکمیتی و اداری، معضلی است که مانع گندزدایی از بالابه‌پایین نظام حکمرانی می‌شود؛
هفتم: بی شک، #جنگ‌طلبان و #کاسبان_تحریم، از عوامل اصلی گندزدن به #روابط_بین‌الملل، #حسن_هم‌جواری و #تعامل_سازنده با جهان و منطقه هستند. شاهد مدعا آن که در پی ترور مهمان مان در خاک سرزمین مان (که یکی از شنیع‌ترین، وقیح‌ترین، جنایت‌کارانه‌ترین، وحشیانه ترین اقدامات تروریسم دولتی بوده و نزد تمامی مردم جهان و مراجع حقوقی و قانونی و بین‌المللی و وجدان آزادگان جهان محکوم است)، بازهم به دنبال گندزدن به برنامه‌های #تنش‌زدایی در غالب احساسی و غیرتی کردن مردم هستند؛
هشتم: وقتی عده‌ای گند زن، مانع رسیدگی به ماجرای هک‌شدن سیستم‌های اطلاعاتی سازمان‌ها و نهادها شدند، زمینه‌ی عدم آسیب‌شناسی و پر کردن خلأها و چاله های امنیتی را فراهم ساختند و موجب سوءاستفاده‌ی دشمنان از اطلاعات به سرقت رفته شدند. آیا نمی توان سقوط هلی‌کوپتر رئیس‌جمهور رییسی و ترور میهمان جشن تحلیف و تنفیذ رئیس جمهور جدید در دل پایتخت مان را بی ارتباط با موارد پیشگفته دانست؟.
نهم: فراوانی تفکرات، بینش‌ها و اعتقاداتی که موجب گندزدن به زندگی مردم طی ۴۵ سال گذشته شده، خیلی بیشتر از آمار افراد، پست‌ها، منصب‌ها و جایگاه‌های غیر پاسخگو بوده است.

به عقیده‌ی این کنشگر مدنی:
۱- گندزدایی از بالابه‌پایین را باید در اولویت مطالبات مردمی برای رسیدن به محیط سالم و پاک و انجام اصلاحات دانست؛
۲- خواندن فرازهایی از نهج‌البلاغه نباید تبدیل به قصه‌های هزار و یک شب شود بلکه  برای توجه دادن به فراز های خاص، بخصوص موارد توصیه به کارگزاران حکومتی استفاده شود؛
۳- گندزدایی را باید به جوانان خلاق، مبتکر، متعهد و امین سپرد، نه غیر آنها زیرا که سپردن این مهم به آنها که خودشان اصلی‌ترین عامل گندزدن به مملکت بودند و باعث ابر بحران‌های کنونی هستند، یک خطای استراتژیکی است؛
۴- گندزدایی را باید از افکار حاکمان و تصمیمات آنها شروع کرد و آن را به کارگزاران ذیل سلسله مراتب تعمیم داد؛
۵- تأخیر در گندزدایی حتی در حد یک روز نیز می‌تواند فجایع جبران‌ناپذیری را به ملک و ملت تحمیل کند.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️شروع، پایان و نتیجه‌ی نمایش

رضارضائی. ۱۴۰۲/۱۲/۴

هر تماشاگربرای دیدن یک نمایش، با هیجان زیادی منتظر شروع است و در حین نمایش نیز، بی‌صبرانه منتظر پایان است تا بتواند بر اساس یافته‌های خود، از نمایش نتیجه بگیرد و چنانچه
فرض را بر شروع یک انتخابات سالم و#دموکراتیک بگذاریم، قاعدتاً برای مردم می‌بایست همان هیجان و بی‌صبری و شوق برداشت از نتیجه‌ی آن را نیز تصور کنیم؛ اما چنانچه مخاطب و بیننده‌ی نمایش از قبل نتیجه را بداند، پس عجله و هیجانی برای دیدن آن ندارد و حتی تبلیغات و بروشور و مناظره و یا حتی دیدن صف افراد شناسنامه به دست نیز برایش جالب وبرانگیزاننده نیست.
حال فرض کنیم که چندین انتخابات گذشته، مردم کشور را به بی‌ثمری انتخابات در زندگی
روزمره، اقتصاد، فقر، فلاکت، دزدی، فساد، رانت، و حتی تداوم و استمرار دروغ و دغل‌کاری
رسانده باشد، پس عکس‌العمل مردم در خصوص انتخابات آتی قابل‌پیش‌بینی است.
بی شک با فرض‌های بالا، نتیجه، #ناامیدی از صندوق آراء که تبلور دموکراسی است خواهد بود واحتمالاً خانه‌نشینی و قهر و یا به قولی #مبارزه‌ی_منفی و #مقاومت_مدنی.
در این میان، حامیان ایده‌های #عبور، #گذار، #اصلاح، #روزنه گشایی، #تعامل، #تکلیف، حفظ نظام و تبلور مسلمانی، اول باید جواب تاول پاهایی که ۴۵ سال این مسیر را آمده بدهند و اسم مردم پسندی برای هزینه های سوخت شده از منابع مملکت را بیابند و بعد یک جفت کفش مطمئن به هر ایرانی بدهند و سپس بگویند: بفرمایید در انتخابات شرکت کنید یا قهر کنید و شرکت نکنید.
چرا که نه‌تنها دعوت به مشارکت در انتخابات باید دلیل قانع‌کننده‌ی عینی داشته باشد، بلکه
قهر مدنی نیز باید اقناع‌کننده و تبیین‌کننده‌ی فردای پس از انتخابات باشد و در واقع افقی روشن پیش روی مطالبه‌گران، کنشگران مدنی و بخصوص جوانان و زنان به‌عنوان رهبران جنبش مردمی کنونی قرار دهد.
به عبارت ساده‌تر قابل‌پیش‌بینی بود که با نزدیک‌شدن به انتخابات ۱۱ اسفند، مردم با
حجم انبوده تبلیغات از یک سو، و بیانیه و اطلاعیه ی کم مخاطب از سوی دیگر مواجه
خواهند شد و بازهم تصمیمات مردم، تابعی از سرقت افکار عمومی خواهد بود و اگر جریان
های سیاسی و روشنفکری تا دقیقه ی نود، فکری نکنند و فرد مورد وثوقی را به صحنه نیاورند و گل آخر را نزنند، نتیجه ی بازی مثل بازی های قبل رقم خواهد خورد و #نهضت_بیداری، #خیزش_خردورزی و #جنبش_مردمی صدمات جبران ناپذیری خواهد دید مگر آنکه مردم به رهبری خودشان و با بصیرت خویش افزای خود، کاری کنند کارستان.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49