«وصله ی جان» یعنی: مرمت کننده ی روح، متعلق به آخرین رگ قلب، چسبیده به آخرین جانِ آدمی، بنا کننده ی غم های زیبا، ریشه ی احساسات عمیق، عضو جدایی ناپذیر قلب... اگه کسی رو داری که انقدر برات عزیزِ «وصله ی جان»صداش کن..
قدیما نمیدونم دل ما خوش بود یا قدیما بیشتر خوش میگذشت! نمیدونم سلامتی بیشتر بود یا ما مریض نبودیم! نمیدونم ما بی‌نیاز بودیم یا توقع ها پایین بود! نمیدونم همه‌چی داشتیم یا چشم و هم‌چشمی نداشتیم! نمیدونم اون موقع‌ها حوصله داشتیم یا همین حالا وقت نداریم! نمیدونم چی داشتیم چی نداشتیم ولی روزای خوبی داشتیم . .
مشتاق باشه ... نه محتاج ! دلبسته باشه ... نه وابسته ! شخصیتت رشد کنه، نه اینکه تخریبت کنه ! خوشحالت کنه، نه اینکه باعث ناراحتیت بشه ! بهت آرامش بده نه اینکه آرامشتو بگیره ...!
عشق ورزیدن یه هنره تنها راه اثباتش عمله نه شعار و دروغ ...!
