زندگی به سبک شهدا
#مرد_من
Channel
643
subscribers
32.4K
photos
32.4K
videos
2.4K
links
کانال زندگی به سبک شهدا
آیدی کانال:
@shohada72_313
ارتباط بامدیرکانال:
@Ahmadgholamii
ادمین تبادلات:
@faramarzaghaei
کانال مادرسروش:
http://sapp.ir/shohada72_313
کانال مادر ایتا:
eitaa.com/shohada72_313
زندگی به سبک شهدا
"رمان 📚 #از_روزی_که_رفتی🍃🍃 ✍ #قسمت9⃣5⃣ _چی شده #رها...؟! صدرا..! #صدرا به سمت #رها رفت و #مهدی را از #آغوشش_گرفت: _چی شدی تو...؟ #حالت_خوبه...؟ رها: بریم... #بریم_خونه_صدرا..! "چطور میشود #وقتی اینگونه #صدایم میزنی و #نامم را بر #زبان میرانی…
"رمان 📚
#از_روزی_که_رفتی🍃🍃
✍ #قسمت0⃣6⃣
"یادت هست که وقتی #دلشکسته بودی، وقتی #ناراحت و #عصبانی بودی، میگفتی تمام #آرامش دنیا را لبخندم به #قلبت سرازیر میکند...!
#یادت هست که تمام #سختیها را پشت سر #میگذاشتیم و دست هم را #میگرفتیم وفراموش میکردیم #دنیا چقدر سخت میگیرد...؟ حالا #رها یاد گرفته که آرامش #مردش باشد...!"
َ به #عکس روبه #رویش خیره شد
"نمیدانی #چقدر جایت #خالیه
#مرد من #جایت کنارم خالیست
َ #چقدر_زود_پر_کشیدی...!
به #دخترکت سخت #میگذرد...! چه کنم که #توان زندگی کردن #ندارم...؟
چه کنم که #گاهی سر نقطه ی #صفر می ایستم...؟
روزهای #آیه بعد از #رفتنت خوب نیست...!
روزهای #دخترکت بعد از رفتنت #خوب نیست...
#راستی_موهایم_را_دیده ای
که یک شبه #سپید شده اند...؟
دیده ای که #خرمایی خرمن #موهایم را #خاکسترپاش کرده و رفته ای...؟
دیده ای که همیشه #روسری بر سر دارم که کسی نبیند #آیه یک شبه #پیر شده است...؟
دیدهای #پوستم از سپیدی درآمده و #زردی بیماری را به #خود گرفته...؟
دیدهای #ناتوان گشته‌ام....؟ دیده ای #شانه های #خم شدهام را...؟
چگونه #کودکت را به #دندان_کشم وقتی تو رفته ای...؟
از #روزی که رفتی #آیه هم رفت....! #روزمرگی میکنم #دنیا را تا به تو برسم...
#دنیایم تو بودی..! دنیایم را #گرفتی و بردی..! چه #ساده فراموش کردی و گفتی #فراموشت کنم...!
چطور مرا #شناختی که با حرفهای #آخرت مرا شکستی...؟
اصلا من #کجای زندگی ات بودم که رفتی...؟
#دلت_آمد...؟
#از_نامردی_دنیا_نمیترسیدی...؟"
َ #دلش اندکی خواب و #بی‌خبری میخواست #مردش را میخواست...
#وهواخواه شده بود. #دلش لبخند از ته #دل_آیه رامیخواست،
نگاه مشتاق #صدرا به #رها را میخواست، دلش کمی #عقل برای #رامین میخواست،
#شادی زهرا خانم و محبوبه خانم را میخواست،اینها #آرزوهای بزرگ #آیه بود... آیه ای که این #روزها زیادی #زیاده‌خواه شده بود.
#نفس_گرفت "
چه کنم در #شهری که قدم به قدم پر است از #خاطراتت...! چه کنم که همه ی شهر #رنگ تو را گرفته است...؟
چگونه #یاد بگیرم #بی‌تو زندگی کردن را....؟ مگر میشود تو #بروی و من #زندگی کنم...؟
تو #نبض این شهر بودی...!
#حالاکه رفتی، این شهر، #شهرِمردگان است...!
🌷نویسنده: #سنیه_منصوری
#ادامه_دارد....
👇👇
#نشرمطالب_صدقه_جاریه_است
📡 @shohada72_313
#از_روزی_که_رفتی🍃🍃
✍ #قسمت0⃣6⃣
"یادت هست که وقتی #دلشکسته بودی، وقتی #ناراحت و #عصبانی بودی، میگفتی تمام #آرامش دنیا را لبخندم به #قلبت سرازیر میکند...!
#یادت هست که تمام #سختیها را پشت سر #میگذاشتیم و دست هم را #میگرفتیم وفراموش میکردیم #دنیا چقدر سخت میگیرد...؟ حالا #رها یاد گرفته که آرامش #مردش باشد...!"
َ به #عکس روبه #رویش خیره شد
"نمیدانی #چقدر جایت #خالیه
#مرد من #جایت کنارم خالیست
َ #چقدر_زود_پر_کشیدی...!
به #دخترکت سخت #میگذرد...! چه کنم که #توان زندگی کردن #ندارم...؟
چه کنم که #گاهی سر نقطه ی #صفر می ایستم...؟
روزهای #آیه بعد از #رفتنت خوب نیست...!
روزهای #دخترکت بعد از رفتنت #خوب نیست...
#راستی_موهایم_را_دیده ای
که یک شبه #سپید شده اند...؟
دیده ای که #خرمایی خرمن #موهایم را #خاکسترپاش کرده و رفته ای...؟
دیده ای که همیشه #روسری بر سر دارم که کسی نبیند #آیه یک شبه #پیر شده است...؟
دیدهای #پوستم از سپیدی درآمده و #زردی بیماری را به #خود گرفته...؟
دیدهای #ناتوان گشته‌ام....؟ دیده ای #شانه های #خم شدهام را...؟
چگونه #کودکت را به #دندان_کشم وقتی تو رفته ای...؟
از #روزی که رفتی #آیه هم رفت....! #روزمرگی میکنم #دنیا را تا به تو برسم...
#دنیایم تو بودی..! دنیایم را #گرفتی و بردی..! چه #ساده فراموش کردی و گفتی #فراموشت کنم...!
چطور مرا #شناختی که با حرفهای #آخرت مرا شکستی...؟
اصلا من #کجای زندگی ات بودم که رفتی...؟
#دلت_آمد...؟
#از_نامردی_دنیا_نمیترسیدی...؟"
َ #دلش اندکی خواب و #بی‌خبری میخواست #مردش را میخواست...
#وهواخواه شده بود. #دلش لبخند از ته #دل_آیه رامیخواست،
نگاه مشتاق #صدرا به #رها را میخواست، دلش کمی #عقل برای #رامین میخواست،
#شادی زهرا خانم و محبوبه خانم را میخواست،اینها #آرزوهای بزرگ #آیه بود... آیه ای که این #روزها زیادی #زیاده‌خواه شده بود.
#نفس_گرفت "
چه کنم در #شهری که قدم به قدم پر است از #خاطراتت...! چه کنم که همه ی شهر #رنگ تو را گرفته است...؟
چگونه #یاد بگیرم #بی‌تو زندگی کردن را....؟ مگر میشود تو #بروی و من #زندگی کنم...؟
تو #نبض این شهر بودی...!
#حالاکه رفتی، این شهر، #شهرِمردگان است...!
🌷نویسنده: #سنیه_منصوری
#ادامه_دارد....
👇👇
#نشرمطالب_صدقه_جاریه_است
📡 @shohada72_313
زندگی به سبک شهدا
"رمان📚 #از_روزی_که_رفتی🍃🍃 ✍ #قسمت1⃣4⃣ #منظورتون چی ما #قراردات داریم..!؟ _همسرم #دوست نداره حالا که #همسرتون_فوت کردن #اینجا_باشید، اگه #امکانش هست در اسرع وقت خونه رو خالی کنید...! #آیه_محکم و جدی گفت: _با اینکه #حق این کار رو نداری و حق با منه…
"رمان📚
#از_روزی_که_رفتی🍃🍃
✍ #قسمت2⃣4⃣
آیه : #قبوله؛ فقط #پول پیش و #اجاره را به #توافق برسیم من #مشکلی ندارم...!
قبل از #مستقل شدنتون هم به من بگید که بتونم به موقع خونه را #خالی کنم..
#حاج_علی هم این گونه #راضی_تر بود... شهر #غریب و تنهایی #دخترکش ؛ دلش را #می_لرزاند،
حالا دلش #آرام بود #مردی هست #رهایی هست.!
صدرا: خب حالا دیگه #ناراحت نباشید..! کی بیائیم برای #اسباب_کشی..!؟
رها: #آیه که هنوز خونه را ندیده..!
صدرا: #لبخندی زد؛
_این حرفها #فرمالیته ست..! #بخاطر_تو هم شده میان..!
#لبخند بر لب #چهار نفر نشست.. #صدرا:تلفنش را درآورد و گفت:
_به #آرمیا و دوستانش زنگ بزنم که لباس #کارگری هاشونو در بیارن..!
#حاج_علی: باهاش در ارتباطی..؟
آره #پسرخوبیه.؛ #رفاقت بلده..!
#حاج_علی واقعاپسر خوببه. اون روز که #ارتشیه تعجب کردم..!
فکرش و نمی کردم..
صدرا: آره خب من هم تعجب کردم..
روز #اسباب_کشی فرا رسید؛ سایه و رها نگذاشتند #آیه به چیزی دست بزند. همه ی #کارها را انجام دادند
آخر شب بود که #تقریبا چیدن خانه ی #آیه تمام شد..!
خانه ی #خوبی اما نسبت به خانه ی قبلی کمی #کوچکتر بود....
حالاکه #مردش در دو متر #خاک_خفته است.. چه اهمیت دارد
#متراژ_خانه..!
#آرمیا دلش آرام گرفته بود.. نگران تنهایی این زن بود،
کار #دنیا به کجا رسیده که #غریبه_ها برایش #دل می سوزاندن..؟ کار دنیا دردش را #نامحرمان هم می دادنند..!
#قاب عکس #مردش را روی #دیوار نصب کرده بودند... نمی دانست چه #کسی این کار کرده است ولی #سپاسگذارش بود.
اصلا چه #اهمیت دارد که بداند؛ #آرمیا با چه #عشقی آن #قاب_عکس را کنار #قاب_عکس_رهبر کرده است؛
اصلا چه #اهمیت دارد که بداند؛ #آرمیا نگاهش به #دنیای_آیه عوض شده است؟؟!!
#آیه مقابل #مردش ایستاد"
#خانه_ی_جدیدمون را دوست داری..؟
#کوچکتر از #قبلیست نه...؟ اما #راحتتر تمیز میشود...!
#الان که دیگر کسی #سراغم نمیآید، تو که #بودی همه #بودند، تو که #رفتی، همه #رفتند...
این است #زندگی_من، از #روزی که رفتی... از #روزی که رفتی همه چیز #عوض شده....!
همه ی #دنیا زیر و رو شده است، راستی َ#مرد_من... یادت هست آن
#لباسها را #کجا گذاشتی...؟
یادت هست که روز اولی که #دانستی_پدر شده‌ای
چقدر #لباس_خریدی...؟ یادت هست آنها را کجا #گذاشتیم...؟"
#صدای_زنگ_در_آمد ...
#رها بود و #صدرا با سینی بزرگ غذا...
آیه کنار رفت وارد شدند:
_راحتید #آیه_خانم..؟
_بله ممنون، خیلی بهتون #زحمت دادم.
#حاج_علی از اتاق بیرون آمد:
_چرا زحمت کشیدید...؟
صدرا: کاری نکردیم، با #مادرم صحبت کردم وقتایی که شما اینجا نیستید،
#رها بیاد بالا که #آیه خانم تنها نباشن...!
#رها به گفتگوی #دقایق_قبلش اندیشید...
#صدرا: با #مادرم صحبت کردم. وقتی #حاجی رفت، شبها برو بالا،
به #کارای
خونه برس و #حواست به #مادرم باشه...!
وقتی هم #معصومه برگشت، زیاد #دورو برش نباش...!
#باشه...؟
#رها همانطور که به #کارهایش میرسید به حرف های #صدرا گوش میداد.
این بودن #آیه برایش خوب بود، برای #ِدلش خوب بود..!
_مزاحم #زندگی شما شدم.
#رها_اعتراض_کرد:
_آیه..!
#حاج_علی: ما #واقعا شرمنده ی #شماییم، هم شما هم #خانواده؛
واقعا پیدا کردن جای #مطمئنی که #میوه_ی دلمو اونجا بذارم کار #سختیه.
#صدرا: این حرفا رو نزنید #حاج_آقا...! ما دیگه #رفع زحمت میکنیم، شما هم
#شامتون رو میل کنید،
#نوش_جونتون...!
#صدرا که به سمت در رفت، #رها به دنبالش روان شد. از #پله ها پایین میرفتند که در #ساختمان باز شد و
#رویا_وارد_شد....
🌷نویسنده: #سنیه_منصوری
#ادامه_دارد....
👇👇
#نشرمطالب_صدقه_جاریه_است
📡 @shohada72_313
#از_روزی_که_رفتی🍃🍃
✍ #قسمت2⃣4⃣
آیه : #قبوله؛ فقط #پول پیش و #اجاره را به #توافق برسیم من #مشکلی ندارم...!
قبل از #مستقل شدنتون هم به من بگید که بتونم به موقع خونه را #خالی کنم..
#حاج_علی هم این گونه #راضی_تر بود... شهر #غریب و تنهایی #دخترکش ؛ دلش را #می_لرزاند،
حالا دلش #آرام بود #مردی هست #رهایی هست.!
صدرا: خب حالا دیگه #ناراحت نباشید..! کی بیائیم برای #اسباب_کشی..!؟
رها: #آیه که هنوز خونه را ندیده..!
صدرا: #لبخندی زد؛
_این حرفها #فرمالیته ست..! #بخاطر_تو هم شده میان..!
#لبخند بر لب #چهار نفر نشست.. #صدرا:تلفنش را درآورد و گفت:
_به #آرمیا و دوستانش زنگ بزنم که لباس #کارگری هاشونو در بیارن..!
#حاج_علی: باهاش در ارتباطی..؟
آره #پسرخوبیه.؛ #رفاقت بلده..!
#حاج_علی واقعاپسر خوببه. اون روز که #ارتشیه تعجب کردم..!
فکرش و نمی کردم..
صدرا: آره خب من هم تعجب کردم..
روز #اسباب_کشی فرا رسید؛ سایه و رها نگذاشتند #آیه به چیزی دست بزند. همه ی #کارها را انجام دادند
آخر شب بود که #تقریبا چیدن خانه ی #آیه تمام شد..!
خانه ی #خوبی اما نسبت به خانه ی قبلی کمی #کوچکتر بود....
حالاکه #مردش در دو متر #خاک_خفته است.. چه اهمیت دارد
#متراژ_خانه..!
#آرمیا دلش آرام گرفته بود.. نگران تنهایی این زن بود،
کار #دنیا به کجا رسیده که #غریبه_ها برایش #دل می سوزاندن..؟ کار دنیا دردش را #نامحرمان هم می دادنند..!
#قاب عکس #مردش را روی #دیوار نصب کرده بودند... نمی دانست چه #کسی این کار کرده است ولی #سپاسگذارش بود.
اصلا چه #اهمیت دارد که بداند؛ #آرمیا با چه #عشقی آن #قاب_عکس را کنار #قاب_عکس_رهبر کرده است؛
اصلا چه #اهمیت دارد که بداند؛ #آرمیا نگاهش به #دنیای_آیه عوض شده است؟؟!!
#آیه مقابل #مردش ایستاد"
#خانه_ی_جدیدمون را دوست داری..؟
#کوچکتر از #قبلیست نه...؟ اما #راحتتر تمیز میشود...!
#الان که دیگر کسی #سراغم نمیآید، تو که #بودی همه #بودند، تو که #رفتی، همه #رفتند...
این است #زندگی_من، از #روزی که رفتی... از #روزی که رفتی همه چیز #عوض شده....!
همه ی #دنیا زیر و رو شده است، راستی َ#مرد_من... یادت هست آن
#لباسها را #کجا گذاشتی...؟
یادت هست که روز اولی که #دانستی_پدر شده‌ای
چقدر #لباس_خریدی...؟ یادت هست آنها را کجا #گذاشتیم...؟"
#صدای_زنگ_در_آمد ...
#رها بود و #صدرا با سینی بزرگ غذا...
آیه کنار رفت وارد شدند:
_راحتید #آیه_خانم..؟
_بله ممنون، خیلی بهتون #زحمت دادم.
#حاج_علی از اتاق بیرون آمد:
_چرا زحمت کشیدید...؟
صدرا: کاری نکردیم، با #مادرم صحبت کردم وقتایی که شما اینجا نیستید،
#رها بیاد بالا که #آیه خانم تنها نباشن...!
#رها به گفتگوی #دقایق_قبلش اندیشید...
#صدرا: با #مادرم صحبت کردم. وقتی #حاجی رفت، شبها برو بالا،
به #کارای
خونه برس و #حواست به #مادرم باشه...!
وقتی هم #معصومه برگشت، زیاد #دورو برش نباش...!
#باشه...؟
#رها همانطور که به #کارهایش میرسید به حرف های #صدرا گوش میداد.
این بودن #آیه برایش خوب بود، برای #ِدلش خوب بود..!
_مزاحم #زندگی شما شدم.
#رها_اعتراض_کرد:
_آیه..!
#حاج_علی: ما #واقعا شرمنده ی #شماییم، هم شما هم #خانواده؛
واقعا پیدا کردن جای #مطمئنی که #میوه_ی دلمو اونجا بذارم کار #سختیه.
#صدرا: این حرفا رو نزنید #حاج_آقا...! ما دیگه #رفع زحمت میکنیم، شما هم
#شامتون رو میل کنید،
#نوش_جونتون...!
#صدرا که به سمت در رفت، #رها به دنبالش روان شد. از #پله ها پایین میرفتند که در #ساختمان باز شد و
#رویا_وارد_شد....
🌷نویسنده: #سنیه_منصوری
#ادامه_دارد....
👇👇
#نشرمطالب_صدقه_جاریه_است
📡 @shohada72_313
زندگی به سبک شهدا
"رمان 📚 #از_روزی_که_رفتی🍃🍃 ✍ #قسمت6⃣3⃣ در #ذهن_صدرا_و_رها نام #آیه نقش بست. #آیه که همه جا #دنبال_خاطره ای از #مردش بود و این #خاطرات_آرامش میکردند...! #صدرا بلند شد و #بشقابی برای #رها روی میز گذاشت. #صندلی برایش #عقب کشید و منتظر #نشستنش_شد.. …
"رمان 📚
#از_روزی_که_رفتی🍃🍃
✍ #قسمت7⃣3⃣
#ارمیا روزها بود که #کلافه بود؛ روزها بود که گمشده داشت؛ #خوابهایش_کابوس بود. تمام خوابهایش #آیه بود و #کودکش...
#سیدمهدی بود و #لبخندش...
وقتی داستان آن #عملیات را شنید، خدایا... چطور توانست دانسته برود...؟!
امروز قرار بود مراسم در #ستاد_فرماندهی برای #شهدای عملیات گرفته شود.
از #خانواده‌ی_شهدا دعوت به عمل آمده بود؛ مقابل جایگاه ایستاده بودند. همه با لباسهای یک دست...
گروه موزیک
مینواخت و صدای #سرود_جمهوری_اسلامی در فضا پیچید و پس از آن نوای زیبایی به گوشها رسید: #شهید... #شهید... #شهید... ای تجلی ایمان...
#شهید... #شهید...
شعرخوانده میشد و #ارمیا نگاهش به #حاج_علی بود. آیه درمیان زنان بود...
#زنان_سیاهپوش..! نمیدانست کدامشان است اما حضور #سیدمهدی را حس میکرد.
#سیدمهدی انگار همه جا با #آیه‌اش بود. همه جوان بودند...بچه های کوچکی دورشان را #احاطه کرده بودند.
تا جایی که میدانست همه شان دو سه بچه داشتند، بچه هایی که تا همیشه #محروم از #پدر شدند...
مراسم برگزار شد و #لوحهای_تقدیر بزرگی که آماده شده بود را به دست #فرزند و یا #همسر_شهید میدادند.
نام #سیدمهدی علوی را که گفتند، زنی از روی #صندلی بلند شد.
#صاف قدم برمیداشت...! #یکنواخت راه میرفت، انگار #آیه هم یک #ارتشی شده بود؛
شاید اینهمه سال #همنفسی با یک #ارتشی سبب شده بود اینگونه به رخ بکشد اقتدار خانواده‌ی
#شهدای_ایران را...!
آیه مقابل #رئیس_عقیدتی_سیاسی_ارتش ایستاد، #لوح را به دست آیه داد.
آیه دست دراز کرد و #لوح را گرفت:
_ممنون...!
سخت بود... #فرمانده حرف میزد و آیه به #گمشده اش فکر میکرد... جای تو اینجاست، اینجا که جای من نیست #مرد_من...!
آنقدر #محو_خاطراتش بود که مکان و زمان را گم کرد. حرفها تمام شده بود و آیه هنوز عکس العملی نشان نداده بود:
_خانم علوی... #خانم_علوی...!
صدای #فرمانده_نیروی_زمینی بود. آیه به خود آمد و #نگاهش_هشیار شد:
_ببخشید.
-حالتون خوبه...؟
#آیه_لبخند_تلخی_زد:
_خوب...؟معنای خوب رو گُم کرده بود
#آیه راه رفته را برگشت... برگشت و رفت... رفت و جا گذاشت نگاه #مردی که نگاهش غم دارد
روز بعد همکاران #سیدمهدی برای تسلیت به خانه آمدند.
#ارمیا هم با آنان همراه شد. تا چند روِز قبل زیاد با کسی #دمخور نمیشد.
رفت و آمدی با کسی نداشت. در مراسم تشییع هیچ‌یک از #همکارانش نبود.
"چه کرده ای بامن #سید"
تمام کسانی که آمده بودند، در عملیات آخر همراه او بودند و تازه به #کشور بازگشته بودند.
هنوز َگرِد سفر از #تن_پاک نکرده بودند که به دیدار #خانواده_ی_شهدای رفتند.
آیه کنار #فخرالسادات نشسته بود.
#سیدمحمد پذیرایی میکرد با
#حلواوخرما.....
🌷نویسنده: #سنیه_منصوری
#ادامه_دارد
👇👇
#نشرمطالب_صدقه_جاریه_است
📡 @shohada72_313
#از_روزی_که_رفتی🍃🍃
✍ #قسمت7⃣3⃣
#ارمیا روزها بود که #کلافه بود؛ روزها بود که گمشده داشت؛ #خوابهایش_کابوس بود. تمام خوابهایش #آیه بود و #کودکش...
#سیدمهدی بود و #لبخندش...
وقتی داستان آن #عملیات را شنید، خدایا... چطور توانست دانسته برود...؟!
امروز قرار بود مراسم در #ستاد_فرماندهی برای #شهدای عملیات گرفته شود.
از #خانواده‌ی_شهدا دعوت به عمل آمده بود؛ مقابل جایگاه ایستاده بودند. همه با لباسهای یک دست...
گروه موزیک
مینواخت و صدای #سرود_جمهوری_اسلامی در فضا پیچید و پس از آن نوای زیبایی به گوشها رسید: #شهید... #شهید... #شهید... ای تجلی ایمان...
#شهید... #شهید...
شعرخوانده میشد و #ارمیا نگاهش به #حاج_علی بود. آیه درمیان زنان بود...
#زنان_سیاهپوش..! نمیدانست کدامشان است اما حضور #سیدمهدی را حس میکرد.
#سیدمهدی انگار همه جا با #آیه‌اش بود. همه جوان بودند...بچه های کوچکی دورشان را #احاطه کرده بودند.
تا جایی که میدانست همه شان دو سه بچه داشتند، بچه هایی که تا همیشه #محروم از #پدر شدند...
مراسم برگزار شد و #لوحهای_تقدیر بزرگی که آماده شده بود را به دست #فرزند و یا #همسر_شهید میدادند.
نام #سیدمهدی علوی را که گفتند، زنی از روی #صندلی بلند شد.
#صاف قدم برمیداشت...! #یکنواخت راه میرفت، انگار #آیه هم یک #ارتشی شده بود؛
شاید اینهمه سال #همنفسی با یک #ارتشی سبب شده بود اینگونه به رخ بکشد اقتدار خانواده‌ی
#شهدای_ایران را...!
آیه مقابل #رئیس_عقیدتی_سیاسی_ارتش ایستاد، #لوح را به دست آیه داد.
آیه دست دراز کرد و #لوح را گرفت:
_ممنون...!
سخت بود... #فرمانده حرف میزد و آیه به #گمشده اش فکر میکرد... جای تو اینجاست، اینجا که جای من نیست #مرد_من...!
آنقدر #محو_خاطراتش بود که مکان و زمان را گم کرد. حرفها تمام شده بود و آیه هنوز عکس العملی نشان نداده بود:
_خانم علوی... #خانم_علوی...!
صدای #فرمانده_نیروی_زمینی بود. آیه به خود آمد و #نگاهش_هشیار شد:
_ببخشید.
-حالتون خوبه...؟
#آیه_لبخند_تلخی_زد:
_خوب...؟معنای خوب رو گُم کرده بود
#آیه راه رفته را برگشت... برگشت و رفت... رفت و جا گذاشت نگاه #مردی که نگاهش غم دارد
روز بعد همکاران #سیدمهدی برای تسلیت به خانه آمدند.
#ارمیا هم با آنان همراه شد. تا چند روِز قبل زیاد با کسی #دمخور نمیشد.
رفت و آمدی با کسی نداشت. در مراسم تشییع هیچ‌یک از #همکارانش نبود.
"چه کرده ای بامن #سید"
تمام کسانی که آمده بودند، در عملیات آخر همراه او بودند و تازه به #کشور بازگشته بودند.
هنوز َگرِد سفر از #تن_پاک نکرده بودند که به دیدار #خانواده_ی_شهدای رفتند.
آیه کنار #فخرالسادات نشسته بود.
#سیدمحمد پذیرایی میکرد با
#حلواوخرما.....
🌷نویسنده: #سنیه_منصوری
#ادامه_دارد
👇👇
#نشرمطالب_صدقه_جاریه_است
📡 @shohada72_313