📕 بیست و چهارمین میزگرد از سری میزگردهای آزاد ادبی
#بوطیقا با حضور جمعی از اهالی شعر و گرافیک در موسسهی شهرستان ادب برگزار شد. در این میزگرد آقایان محمد صمدی، علی حیاتی، علی داودی، وهب رامزی،
محمدرضا وحیدزاده، محسن نصرالله و حسن صنوبری دربارهی نسبت بین شعر و گرافیک به بحث و گفتوگو پرداختند.
خلاصۀ جلسه:
✔️ #حسن_صنوبری: «امروز از نظر پیوندهای درخشان و تازه شعر و گرافیک، ما با برخی از اعصار دیگر تاریخ فرهنگ و هنر ایران اسلامی قابل مقایسهایم که کلام و تصویر با هم همراه شده بودند؛ چه در کتیبهها و معماری و چه در حواشی قرآن، شاهنامه و حافظ.»
✔️ #محمد_صمدی: «در سنت بدوی و تصویری هنرهای ایرانی حرکتی را از سمت بازنمایی عینی متن به سمت بیان شخصی هنرمند میبینیم. در دورهای کارکرد تصویر فقط بازنمایی متن و تشدید اثر آن بوده است. تصویرسازی علینقی خویی از دیوان شعر جودی خراسانی با وجود امکانات محدود چاپ سنگی آن روزگار را میتوان معادل تصویری فضای شعر مرثیهای دوران قاجار دانست.»
✔️ #علی_داودی: «امروزه تصویرگر با شعر مدرن برخورد آزادی دارد و به جای نمود عینی برداشت خود را از شعر به تصویر درمیآورد. او میتواند با کمک حوزههای فلسفه و اندیشه به تحلیل اشعار بپردازد.»
✔️ #محمدرضا_وحیدزاده: «هنر اتمسفری میسازد که واژهها قادر به بیان آن نیستند. اگر تصویر به تنهایی یک ارزش داشته باشد و متن یک ارزش دیگر، در فضای مجازی ارزشهای این دو با هم جمع نمیشوند، بلکه در هم ضرب و یک اثر مستقل جدید خلق میشود.»
✔️ #علی_حیاتی: «آنچه امروزه در ارتباط میان شعر و گرافیک نقش حیاتی دارد تأثیر رسانههاست. مثلاً به واسطهی رسانههای اجتماعی مانند اینستاگرام و تلگرام پدیدهی عکسنوشت به وجود آمد.»
✔️ #وهب_رامزی: «برای اصلاح وضعیت امروزمان، ادبیات باید به دورهای برگردد که خودش سفارشدهندهی تصویر بود و برای رسیدن به این وضعیت گرافیستهای ما باید با ادبیات آشنا باشند و کتاب بخوانند.»
✔️ #محسن_نصرالله: «شعر میتواند مبنای ایدهپردازی ما باشد، یا ممکن است به تصویری برسیم که بخواهیم آن را با شعری توصیف کنیم، همچنین من فکر میکنم بتوان شعر را با توجه به ایدهی مورد نظر مهندسی کرد. حتی شاید بشود شعری سرود و بعد فرآیند ایدهپردازی را به آن تزریق کرد. به هر حال اصالت با متن است ولی بهتر است شعر یک اتفاق نباشد.»
▪️گزارش و مشروح این نشست به زودی منتشر خواهد شد.
☑️ @ShahrestanAdab