زندگی و انسان‌ها

:p

صندلی‌های تنها رو دوست دارم.

آلیبرو امشب شروع به پخش‌کردن کتاب‌هاش بین انسان‌ها کرده. اون قدردان هرکسیه که ازش حمایت کنه و باعث بشه بتونه کتاب‌هاشو به دست انسان‌های بیشتری برسونه!🌳

اینقدر حس داره این جمله که هی می‌خونمش.

بالاخره ادبیات درس دادم بالاخره 😭

اگه آهنگساز بودم، توی اکثر کارهام از زمزمه‌ی انسان، صدای نفس‌هاش و قدم‌هاش بهره می‌بردم.

من معمولا اگه بخوام برای کسی نقاشی بکشم خاطره‌هایی که داریم باهم رو ترکیب میکنم

من هنوز منتظر درخت پرتقال توی شیکمم هستم.

بچه که بودم فکر می‌کردم اگر بذر میوه‌ها رو بخورم، توی بدنم درخت درمیاد. 😭

توی کتابی که می‌خونم*، یکی از دلایلی که فروید سفر به ایتالیا رو آغاز کرده، دوری از آسیب‌های کودکی‌ش نوشته. داشتم فکر می‌کردم چندتا آسیب و خلاء توی ناخودآگاه ما وجود داره و به مکان زندگی‌مون گره خورده، که وقتی سفر می‌کنیم و از اون‌ها دور می‌شیم، حال بهتری داریم. اصلاً شاید شبیه یه پرنده نسبت به اون مشکل ارتفاع بگیریم و جور دیگه‌ای ببینیمش و پذیرش یا مواجهه‌ باهاش برامون راحت‌تر بشه.

*Tourism and culture in philosophical perspective

P.O.V:

ساختمان وسطی (The Turks Head) محل قرارها و دیدارهای چارلز دیکنز بوده. من هم از دور ایستاده‌ام به نظاره، برای عرض ارادت.


@Papermoon20

یکی از سرگرمی‌های مورد علاقه‌م این شده که برم دونه دونه‌ی دانشگاه‌های دور دنیا رو بگردم، رشته‌های مختلف و programmeهاشون رو نگاه کنم، عکس اون دانشگاه رو تو پینترست سرچ کنم، رنکینگ و اسم پرفسورهاش رو دربیارم. ببینم مردم درباره‌‌ش چی نوشتن. چارت واحدهاش رو چک کنم و سعی کنم یه تصويری خلق کنم از این که زندگی و درس در اون دانشگاه چطوری باید باشه.
با ذوق به اسم بعضی واحدها خیره بشم، حتی توی کتابخونه‌ها فضولی کنم و ببینم رفرنس‌هاشون چیه و بهشون ناخنک بزنم. همایش‌های مختلف رو بگردم، زندگی‌های رنگارنگ و آکادميک مردم رو چک کنم.
احتمالا عادتیه که تحقیق درباره مهاجرت در من ساخته، ولی حالا هم محض تفریح و هم نیمه شوخی نیمه جدی انجامش می‌دم. به طرز غم‌انگيز و خنده‌داری برام شده سوژه‌ی خیالبافی‌ :》