بینالمللی شدن شرکتهای ملی نفت
نکتهای درباره شرکت ملی نفت ایران
✅ ارنست و یانگ، یکی از چهار موسسه تراز اول حسابرسی دنیا، در گزارشی به روند بینالمللی شدن شرکتهای ملی نفت (NOC) پرداخته است که میتواند برای شرکت ملی نفت ایران نیز درسآموز باشد؛ اگرچه بسیاری از موانع اصلی در ارتقاء این شرکت در خارج از وزارت نفت و شاید حتی خارج از دولت باشند.
✅ شرکتهای ملی از ابتدای قرن جاری تا پایان 2017 بیش از 500 میلیارد دلار سرمایهگذاری بینالمللی انجام دادهاند. برخی از NOCها به دنبال تملک ذخایر هستند و برخی دیگر به دنبال امنیت تقاضا برای تولید خود.
✅ افت قیمت نفت به کاهش درآمد NOCها انجامیده؛ به ویژه آنها که در بالادستی تمرکز دارند.
✅ نخ تسبیح روند بینالمللی شدن NOCها، سرمایه است؛ یعنی جذب سرمایهگذاری در منابع داخلی از طریق شراکت با IOCها، یا سرمایهگذاری در منابع فرامرزی.
✅ در کشورهایی که بخش نفت و گاز به روی سرمایهگذاری خارجی گشوده شده، NOCها از شریک خارجی خود میآموزند و مهارت لازم را در حوزههای فناوری، راهبری و مدیریت پروژه میآموزند.
✅ یک تجربه بینالمللی موفق، بر این عوامل استوار است:
1️⃣ همسویی استراتژی بنگاه و شایستگی محوری
2️⃣ انتخاب استراتژی ورود مناسب برای سرمایهگذاری فرامرزی
3️⃣ سرمایهگذاری در مشارکت
4️⃣ مشارکت با NOC محلی یا شریک محلی قوی با پیشنهاد دسترسی به فناوری یا سرمایه
5️⃣ پایش نزدیک و مداوم پورتفولیو
6️⃣ کنترل HSE و تجارب اخلاقی
✅ سه تله در این حوزه عبارتند از: بکارگیری اهداف سیاسی، سهم حداقلی و مساله حکمرانی.
🔵 همان طور که با یک مرور ساده بر این گزارش و به طور کلی ادبیات و اخبار حوزه بالادستی نفت مشخص میشود، مشارکت بینالمللی یک تجربه آزموده برای توسعه NOCهاست. در ایران البته بسیاری به این مقوله بدیهی با تردید مینگرند. یعنی با اشاره به تجربه 110ساله صنعت نفت یا زیر سوال بردن توان غولهای نفتی، اهمیت تجربه بینالمللی اندک انگاشته میشود. به نظر میرسد تا زمانی که نتوان بر سر بدیهیاتی مثل لزوم مشارکت بینالمللی توافق کرد، کماکان باید تجربیات اسفباری مثل «آبتیمور» و «لایه نفتی» را پذیرفت.
⭕️ @EconomicsandOil#Note #EY#NOC #EnP #Legal #NIOC