بدهی ۵۰ میلیارد دلاری و پارادایم شکست خورده
✅ ارقام پارادایم شکستخورده حاکم بر صنعت نفت پایانی ندارند: گزارش مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد بدهی شرکت نفت در پایان سال گذشته به حدود ۴۸.۷ میلیارد دلار رسیده است.
✅ عدم توفیق پارادایم حاکم بر صنعت نفت قبلاً در قالب شواهد دیگری نمایان شده بود:
1⃣ تولید ۵۰هزار بشکه نفت از میدان آبتیمور درحالی که با دانش و فناوری بینالمللی امکان تولید ۴۵۰هزار بشکه از آن وجود دارد.
2⃣ عقبماندگی در میادین مشترک مثل فرزاد، سهراب، دهلران و ...
3⃣ درجا زدن تولید نفت در محدوده ۴ میلیون بشکه در روز برای مدت چند دهه
4⃣ عدم حضور طولانیمدت غولهای نفتی امریکا، اروپا، چین و روسیه در ایران حتی پیش از تحریم
5⃣ فرسودگی تاسیسات و دستگاههای حفاری که بعضاً ریسکهای جدی متوجه جان افراد میکند
✅ باوجود بدیهی بودن ناکارامدی پارادایم قدیم، بعضاً تحلیل گمراهکنندهای مبنی بر لزوم افزایش سهم درصدی یا مقداری شرکت نفت مطرح و گفته میشود. در این تحلیل خواسته میشود در شرایطی که حتی نیاز اولیه ارزی کشور و صندوق توسعه ملی امکان تامین ندارد، پول بیشتری به شرکت نفت داده شود. سوال اینجاست که چرا داراییهای بیننسلی یک ملت صرف پرداخت هزینههای یک فرآیند ناکارامد شود؟ آیا بهتر نیست به این چرخه تکرار خطا پایان دهیم و به سراغ قراردادهای مشارکت در تولید و امتیازی با مفاد مالی جذاب برویم و شرکت نفت را بیشتر بدهکار مردم نسازیم؟
✅ اینجا مثالی از ناکارامدی نفت در آبتیمور را تشریح کردیم که مشتی است نمونه خروار:
t.me/EconomicsandOil/1660t.me/EconomicsandOil/995✅ اینجا گفته شد که پارادایم ناکارامد فعلی ریشه تحریم است:
t.me/EconomicsandOil/2495✅ اینجا گفته شد که رقم ۱۴.۵درصد فعلی برای مدیریت شرکت نفت کافی است:
t.me/EconomicsandOil/2827✅ و اینجا گفته شد ارقام فعلی درآمد نفتی بسیار خوشبینانهاند (و بهتر است همین درآمد اندک را به یک شرکت دولتی هبه نکنیم):
t.me/EconomicsandOil/2843⭕️ @EconomicsandOil#Note #NIOC #Paradigm #AbTeymour #Budget