تاریخ و فرهنگ دره شهر

آداب و رسوم
@CEYMARIAN
#گرده_هرونه ‌

بشر همواره در گذر زمان برای رهایی خود، از خستگی وزندگی تکراری بدنبال راهکاری بوده است که بتوان اورا امیدوار به حال واینده کند یاد گیری و نواختن نی لبک وفلوت چوپانان برای بر گزاری اوپر ا وکنسرت نبوده بلکه برای گذر از زمان بوده است وبنوعی خود را سر گرم وشاد کند ،ودل را به ان بنوازد ،از دل بر خاسته است که بر دل می نشیند. تا از بامی بر نخیزد. #گرده_هرونه به فتح ه، وضم ر، از این نوع سر گرمی ها و وعده سر خرمن صاحبان بره گوسفندان به شبانان است که در طول سال به انها داده می شد .چون شبان بره ها گاهی از بچه های کم سن وسال بودند ،بیشتر فرزندان خود خانوار بودند (بچه های کار امروزی) لذا اورا وعده می دادند که هنگامه های شروع فصل گرما وموقع رسیدن پشم چینی بره ها برای اوگرده ی هرونه درست خواهند کرد. گفته شود ، هر و بر #کلمات کاربردی چوپانان است که #هر بمعنی بیایید و #بر به معنی #بروید است، .بره گوسفندان در طی شش ماهی که با چوپان سر وکار دارند بخوبی یاد می گیرند وقتی #هر می کنند باید حرکت نمایند " و وقتی بر را بشنود باید برودند .انها در طی این شش ماه یاد میگیرند چگونگی وکارایی اوای #هر و بر #را. و اینطور هر و بر ضرب المثل شد .
گرده #هرونه نوعی نان است که بامخلوطی از ارد و خمیر ترش (مایه خمیر) و زیره و رازیانه و پیاز زردجوبه درست می شود ، سپس ان را بصورت چونه در می اورند، خوب ورز می دهند. بعد ان را روی مخلوطی از خاکستر واتش که قبلا اماده شده است بصورت نان گرد پهن می کنند بطوریکه قطر ان بیش از ۲ سانتی متر و قوام داشته باشد .وروی ان را با خاکستر واتش می پوشانند تا پخته شود .وقتی که نان پخته شد، چوپان گله بره ها را دریک سرازیری هدایت می کنند وبره نری را که از قبل برای جفت گیری گوسفندان در اینده از لحاظ استیل بدنی ،نژادی ،وسلامت شناسایی و برانداز کرده است گرده را بطرف او رها ومی غلطاند بطوریکه به پای او برخورد کند وبعد از ان مهره ابی رنگ با قطعه چوب طاوی( داغداغان)با نخی مرکب از چند رشته سیاه وسفید بر گردن او اویزان می کند تا نشان شود واز بلایا و چشم زخم محفوظ بماند!
وپس از انجام این پروسه نان گرده را در مجمع بزرگ قرار می دهند وبا شیره وروغن محلی تلیت می کنند وتناول می نماید. بعد از پشم چینی ، برها ی ماده را با بره نری که نشانه کرده اند نگهداری می کنند مابقی بره های نر را می فروشند وبه سلاخی می برند بااجازه ی سعدی
که از چنگال گرگم درربودی
چو دیدم عاقبت گرگم توبودی

#علی_آقایی
تاریخ و فرهنگ دره شهر
@CEYMARIAN