دریافتی از همراهان
در روزهای اخیر بار دیگرشاهد موجی از افغانستانی ستیزی در شهرها و مناطق مختلف ایران بودیم. اخیرا فیلم هایی در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود که در مناطقی تعدادی از شهروندان عادی اما عقب مانده و اشباع از فرهنگ
جمهوری اسلامی مهاجرین افغانستانی را مورد حمله و تحقیر و اذیت و آزار قرار می دهند و یا نسبت به حضور آنها در ایران معترض هستند.
مهاجرستیزی نفرت انگیز، فاشیستی و نژاد پرستانه ای که از طرف هر فرد یا بخشی از جامعه که روی داده باشد، بدون کمترین سازش و مسامحه ای باید نقد و افشا و بی آبرو شده و از طریق یک مبارزۀ جمعی و آگاهانه آن را بی آینده کرد.
بی حقوقی مطلق و سرکوب، روش اصلی تنظیم رابطۀ رژیم
جمهوری اسلامی با مهاجرین افغانستانی در تمام چهل و چند سال اخیر بوده است. رویکرد سرکوب و تحقیر به درجات مختلف توسط لایه هایی از مردم ایران هم در مواجهه با افغانستانی ها به کار برده شده است. کمتر افغانستانی مهاجری است که موارد یا سطوحی از این برخورد را در ایران ندیده و تجربه نکرده باشد. اما افغانستانی ستیزیِ دور اخیر خبر از رشد ترسناکِ گرایشات نژادپرستانه و مهاجرستیزانۀ خطرناکی را داد که چند خصیصه داشت: نخست اینکه بسیار علنی، عریان و بدون کمترین خجالت یا تردیدی بیان و اعمال شد؛ دوم اینکه عمدتا از پشتیبانی رسمی و واضح دولتی و حکومتی برخوردار بود؛ سوم همراه بود با شدت خشونت فیزیکی و کلامی و نفرت نژادی و خودبرتربینی ایرانی های مهاجم نسبت به افغانستانی ها؛ و آخر اینکه در میان بخش های مختلف جامعۀ ایران از روشنفکران تا کارگران و حاشیه نشینان شاهد بروز این مهاجرستیزی بودیم.
افغان ستیزی و نگه داشتن مهاجرین افغانستانی در موقعیت بی حقوقی اقتصادی و اجتماعی و سیاسی ربط مستقیمی با عملکرد سرمایه داری دارد و بخشی از دستگاه ایدئولوژیک و تبلیغات غیررسمی اما موجود و پرقدرت حکومت است. از همین رو مسالۀ بی حقوقی افغانستانی ها و فرهنگ منحط و فاشیستی افغان ستیزی را اینجا و آن جا و با برخورد موردی با این یا آن تحقیر و شکنجه نمی توان حل کرد. مبارزه با فاشیسم و افغانستانی ستیزی باید در سطح جنبش های مبارزاتی اجتماعی در ایران وسیعا طرح شود و همواره بر سر آن خلق افکار بشود. در حال حاضر حتی در جنبش های عادلانه یا مترقی صنفی و اجتماعی در ایران مانند جنبش معلمان، جنبش کارگری، جنبش دانشجویی و غیره هم نسبت به مسالۀ مردم افغانستانی ما یا اساسا سکوت و بایکوت و بی توجهی وجود دارد و یا حساسیت و واکنش به آن بسیار محدود است
بخشی از مقاله « چرخشی تازهتر افغانستانی ستیزی در ایران: فاشیسمی سازمان یافته سر بلند می کند»
برگرفته از نشریه آتش شماره ۱۲۶
#آپارتاید#فاشیسم#علیه_نژاد_پرستی #علیه_جمهوری_اسلامی#علیه_بی_تفاوتی @zan_j