زن و جامعه (زن کارگر)

#مقالات

زنان کارگر بلوچ و بیگاری در نخلستان‌ها
منبع :دسگوھاراں🖍

در موسم برداشت خرما، زمانی که صاحبان نخلستان‌ها، دلالان و تاجران برای کار بر روی زمین به کارگر نیاز دارند، معادلات به‌ کارگیری‌ نیروی کار متفاوت می‌شود. کارفرمایان ترجیح می‌دهند زنان بیشتری را استخدام کنند و از نیروی کار آنان استفاده کنند. در ادامه منطق چنین روندی را توضیح می‌دهیم.
در ادامه روندی که در دسگوهاران وعده داده بودیم، این بار نیز به مناسبت روز جهانی کارگر و در میان بی‌شمار بیانیه و مقاله تصمیم گرفتیم گزارشی کوتاه از وضعیت زنان کارگر کشاورز در نخلستان‌های بلوچستان بنویسیم. هم‌چنان که در گذشته اعلام کردیم، در این سلسله مقالات و گزارش‌ها بر تجارب‌زیسته و گزارش‌های دریافتی تکیه می‌کنیم تا از خلال آن‌ها به فهم بهتری از اشکال فرودستی و ستم دست یابیم.
خرما یکی از اصلی‌ترین منابع درآمد مردم در جنوب بلوچستان است. بخش زیادی از مردم در طول سال با سرمایه‌گذاری روی درختان نخل هزینه‌های زندگی خود را تامین می‌کنند. البته در مورد کارگران باید خاطر نشان کرد که این منبع درآمدی فصلی و بی‌ثبات است و شش ماه زمان می‌برد تا محصول نهایی به دست کشاورزان برسد. نیمه‌ دیگر سال را اغلب مردم برای تامین مخارج زندگی به شغل‌های سیاه روی می‌آورند.
در موسم برداشت خرما، زمانی که صاحبان نخلستان‌ها، دلالان و تاجران برای کار بر روی زمین به کارگر نیاز دارند، معادلات به‌ کارگیری‌ نیروی کار متفاوت می‌شود. کارفرمایان ترجیح می‌دهند زنان بیشتری را استخدام کنند و از نیروی کار آنان استفاده کنند. در ادامه منطق چنین روندی را توضیح می‌دهیم.

https://tg.pe/bP4

@zan_j

#زنان_کارگر_فصلی
#استثمار_مضاعف
#ستم_جنسیتی
#زن_زندگی_آزدی


#زنان_کارگر_بلوچ
#زنان_کارگر_نخلستان‌ها
#جنین_زند_آجویی
#ژن_ژیان_ئازادی
#قادین_یاشام_آزادلیق
#امرأة_حياة_حرية
#زن_زیویش_أزأیي
#زن_زندگی_آزادی
#زن_زنەی_آزادی

#مرضیه_طاهریان کارگر  ۲۱ساله‌ی کارخانه‌ی #نساجی_کویر_سمنان بود که در روز ۱۷ آبان ۱۴۰۰، به علت گیر کردن مقنعه‌ای که به اجبار به‌سر داشت در دستگاه و آسیب مغزی جان خود را از دست داد.

یکی از کارگران در توصیف شرایط کار زنان کارگر در این کارخانه گفته بود:
"به علت اینکه فیتیله‌ها، نیمچه نخ‌ها و نخ‌ها در دستگاه‌های تولیدی، دچار پارگی‌های مداومِ پیوندها و پایین آمدن کیفیت محصولات نشود، باید دما و رطوبت سالن در یک درجه‌ خاص تنظیم باشد. این دما و رطوبت، حالتی شرجی و دم کرده به فضا می‌دهد. مشابه رفتن با پوشش کامل در حمامِ بخار. در این محیط، کارگران زن، باید از پوشش مانتو، شلوار و مقنعه استفاده کنند که حتی راه رفتن در این هوای شرجی را برای آنها بسیار سخت می‌کند.کارگران به هیچ عنوان اجازه‌ی نشستن ندارند و در صورت مشاهده‌ی نشستن یک کارگر در گوشه و کنار سالن، به او تذکر داده می‌شود و در صورت تکرار، در مراحل بعد اخطار و برخوردهای جدی تر شامل حال کارگر خواهد شد.

مرگ مرضیه قتل به علت اجبار به حجاب است. مرگ او نمادی‌ست از ستم و #استثمار_مضاعف زنان کارگر در محیط‌های کار.

#نان_کار_آزادی_پوشش_اختیاری
#زنان_کارگر
#جانباختگان

یکسال پیش در چنین روزی #مرضیه_طاهریان کارگر  ۲۱ساله‌ی کارخانه‌ی #نساجی_کویر_سمنان به علت گیر کردن مقنعه‌ای که به اجبار به‌سر داشت در دستگاه و آسیب مغزی جان خود را از دست داد.
یکی از کارگران در توصیف شرایط کار زنان کارگر در این کارخانه گفته:
"به علت اینکه فیتیله‌ها، نیمچه نخ‌ها و نخ‌ها در دستگاه‌های تولیدی، دچار پارگی‌های مداومِ پیوندها و پایین آمدن کیفیت محصولات نشود، باید دما و رطوبت سالن در یک درجه‌ خاص تنظیم باشد. این دما و رطوبت، حالتی شرجی و دم کرده به فضا میدهد. مشابه رفتن با پوشش کامل در حمامِ بخار. در این محیط، کارگران زن، باید از پوشش مانتو، شلوار و مقنعه استفاده کنند که حتی راه رفتن در این هوای شرجی را برای آنها بسیار سخت میکند.کارگران به هیچ عنوان اجازه‌ی نشستن ندارند و در صورت مشاهده‌ی نشستن یک کارگر در گوشه و کنار سالن، به او تذکر داده می‌شود و در صورت تکرار، در مراحل بعد اخطار و برخوردهای جدی تر شامل حال کارگر خواهد شد.
مرگ مرضیه را میتوان قتل به علت اجبار به حجاب دانست. مرگ او نمادی‌ از ستم #استثمار_مضاعف #زنان_کارگر در محیط‌های کار./صدای ماهی سیاه
#زن_زندگی_آزادی
#نان_کار_آزادی_پوشش_اختیاری

او می‌گوید: «دیروز از خانه خودم تا خانه مشتری در میرداماد، ۱۵ هزار تومان پول کرایه اتوبوس، مترو و تاکسی دادم، با همین مقدار هم برگشتم. آن‌وقت دستمزدی که گرفتم ۲۵۰ هزار تومان بود.» سودابه خانم از سختی‌های کار می‌گوید از اینکه برخی مشتری‌ها بیش از توان کارگر از او انتظار دارند و گاهی زبان به تحقیر و توهین باز می‌کنند و حقوق کارگر را کامل نمی‌دهند با این حال خوشحال است که در روزهای پایانی اسفند بیشتر کار می‌کند چون می‌تواند بدهی‌هایش را پرداخت کند و برای دخترانش لباس نو بخرد. او در پاسخ به این سؤال که تکلیف درد دندانش چه می‌شود، هم می‌گوید: «پول ترمیم آن را ندارم، می‌کِشم خودم را راحت می‌کنم.»



معصومه خانم ۵۶ ساله است، بیماری دیابت دارد. گاهی هم درد معده به سراغش می‌آید. چهار فرزند دارد؛ بزرگ‌ترین آن‌ها پسر و ۲۸ ساله است.
معصومه‌ خانم در پاکدشت ورامین زندگی می‌کند. در مناطقی مثل خیابان میرداماد، الهیه، شریعتی و پل گیشا مشتری ثابت دارد. گاهی هم از طرف شرکتی که مریم، نماینده آن است به محل کار اعزام می‌شود.

معصومه خانم نیز از دردهای جسمانی که کارگری سخت در خانه‌های مردم به او تحمیل کرد سخن می‌گوید و از اینکه زنان در این شغل هیچ پایگاه حمایتی ندارند: «یک‌بار برای تمیزی خانه یکی از مشتری‌ها رفته بودم، پسر جوانی بود گفت حیاط و ماشین را هم بشور. گفتم هزینه شست‌وشوی حیاط جدا محسوب می‌شود، شستن ماشین را هم انجام نمی‌دهم، گفت شما انجام بده من از خجالتت درمی‌آیم. تا ساعت ۱۰ شب در خانه‌اش کار کردم موقع رفتن ۲۰ هزار تومان بیشتر از دستمزد روزانه به من داد، اعتراض کردم، کار به دعوا کشیده شد و در نهایت او من را که به سن و سال مادرش بودم هل داد و از خانه بیرون کرد. تا ساعت ۱۲ نیمه‌شب طول کشید تا به خانه برسم. یکی از سخت‌ترین شب‌های زندگی‌ام بود.

مریم در همین زمینه می‌گوید: «مثلا مدیر شرکت ما از همه کارگران امضا و تعهد می‌گیرد که هیچ مسئولیتی در قبال آنان در محیط کار ندارد و اگر اتفاقی برایشان افتاد ما هیچ مسئولیتی نداریم.» شیوه کار شرکت‌های خدماتی به این صورت است که مشتری با تماس یا ثبت اینترنتی، درخواست خود را برای کارگر ثبت می‌کند و سپس کارگر اعزام می‌شود؛ بنابراین به قول مریم، هیچ‌یک از مشتری‌ها شناسایی نمی‌شوند. او در پاسخ به این سؤال که آیا کارگران زن با مسائلی مثل تعرض در محیط کار روبه‌رو بوده‌اند، می‌گوید: «از این اتفاق‌ها زیاد داشتیم. چند وقت پیش زن جوانی را به خانه یک مشتری فرستادیم، صاحب‌خانه مست بود و عورت نمایی کرد.

بیشتر خانم‌ها چون به کار احتیاج دارند، وقتی با این اتفاق‌ها مواجه می‌شوند، سکوت می‌کنند .

🔸زنان کارگر خانگی، کارهایی را انجام می‌دهند که اغلب مردان حاضر به انجام آن نیستند. این نوع کار ازآنجاکه با القاب تحقیرآمیزی مثل «کلفت» شناخته می‌شود، عزت‌نفس زنان را به‌طور مستقیم نشانه می‌گیرد و این باور را در آن‌ها ایجاد می‌کند که جزو اقشار فرودست جامعه‌اند و حقوقی ندارند.

محمد زاهدی اصل، در یک کار مطالعاتی با عنوان «تجربه زیسته زنان کارگر خانگی» وضعیت برخی از زنان کارگر در شهر تهران را بررسی کرد. یافته‌های پژوهشی او و همکارانش اثبات می‌کند که محرومیت این زنان از کف حمایت اجتماعی، شرایطی را ایجاد می‌کند که بهره‌کشی، جابه‌جایی وسایل سنگین، ساعات طولانی کار، اخراج خودسرانه، نادیده گرفتن حقوق امنیت و حقوق مدنی آنان امری عادی تلقی می‌شود: «گویا کار خانگی به عنوان مسئولیت ذاتی زن دیده شده است، بنابراین ارزش اقتصادی و اجتماعی آن کاهش یافته است.»

کارگری‌های خانگی، جزو کارهای اقتصاد غیررسمی‌اند که آن نیز محصول جامعه‌ بی‌ثباتی است که در آن رانت و فساد وجود دارد. حکومت ایران برای مشاغل خانگی زنان حدود قانونی تعیین نکرده است و رسیدگی به امور زنان کارگر را پشت گوش می‌اندازد.

حاکمان ایران، زنان سرپرست خانوار را به دلیل اینکه توان زادآوری ندارند، به رسمیت نمی‌شناسد و حقوق آنان را نادیده می‌گیرند. این زنان برای سیر کردن شکم فرزندان خود در جامعه‌ای که تنگناهای اقتصادی به مرحله بحران رسیده، با انواع مشکلات مواجه‌اند اما جمهوری اسلامی ایران ترجیح می‌دهد بسته‌های تشویقی خود را به زنانی اعطا کند که به درخواست حکومت برای فرزندآوری پاسخ دهند

#کارگران_خانگی
#استثمار_مضاعف
#نبود_امنیت_شغلی
#نان_کار_آزادی
#رفاه_امنیت_شادی
@zan_j