ادای مناسک شهرداری، قضای وظایف شوراییاگر کمی رسانۀ شهرداری تبریز را بالا و پایین کنید با تکرار چند فرمت ثابت خبری روبرو می‌شوید: «بازدید شهردار تبریز به همراه تعدادی از اعضای شورا از فلان جا» یا مثلا «دیدار شهردار تبریز به همراه تعدادی از اعضای شورا با فلانی». در این جستجو به طور متواتر با این صحنه مواجه خواهید شد که شهردار تبریز به همراه سه چهار عضو شورای شهر به عنوان ساقدوش سولدوش که فقط فضاهای خالی دو طرف او را پر کرده‌اند و این تیترهای مکرر را چند کلمه طولانی‌تر کرده‌اند در حال بازدید از اینجا و آنجا و نشستن پشت این میز و آن چیدمان هستند.
تنها چیزی که از این اخبار دستگیر مخاطب می‌شود این است که شهردار سر هر صحنه‌ای که می‌خواهد چند شات عکس بگیرد، نمایندگانش در شورا را با خودش همراه میکند و می‌اندازد پشت سرش و با خودش می‌برد به بازدید. مثلاً اگر در یک پروژۀ مسیرگشایی، یک ملک جدید تملک می‌شود و قرار است که دیوار آن ملک تخریب شود، می‌روند جلوی آن دیوار و عکس می‌گیرند و باز ملک دیگر و عکسی دیگر.
حتی وقتی می‌خواهند در یک موکب صلواتی حضور داشته باشند، یا به زیارت کربلا بروند، یا مثلا چند قدمی در مسیر راهپیمایی اربعین بردارند، در عزاداری خیابانی و در این دسته و آن محفل حاضر شوند و یا حتی اگر انتهای ماه صفر را دوست دارند که در مشهد باشند، شهروندان محکوم‌اند به این که این صحنۀ تکراری را که شهردار در مرکز آن قرار گرفته و حواریون او در اطراف او پراکنده‌اند و همه به سمت حضرتش سر چرخانده‌اند، به عنوان فعالیت شهرداری ببینند.
این تصویر نمادین اگرچه حاوی هیچ ارزش خبری نیست، اما می‌تواند در کنار اخباری که از تعطیلی مستمر جلسات شورا و بی‌نظمی و تاخیر در برگزاری آن‌ها مخابره می‌شود به طور سمبلیک وضع مدیریت شهری ما را توصیف کند: شورای شهر تعطیل، تلمباری از مسائل حل ناشده، شهرداری که در مرکز ارادهٔ این وضع ایستاده، تعدادی عضو شورای بله قربان‌گو در راست و چپ و عقب او، بازدیدهای تقلیل یافته به نگاه، چند شات عکس و دیگر هیچ.
تکرار هربارۀ این تصویر می‌خواهد ارادهٔ شهردار بر تحقیر و تضعیف نهاد نظارت و سیاست‌گذار، تفوق ارادهٔ نهاد اجرا بر تمهید این رویه و تقلیل کل ماجرا به بازدیدهای خشک و خالی را به مخاطب القا کند. و البته این وضع اسفبار از طرف نمایندگان شهردار در شورا، یک امتیاز تبلیغاتی برای انتخابات آتی تلقی می‌شود، با جدیت دنبال می‌شود.
در این تصاویر به روشنی می‌توان دید که همانهایی که اغلب در جلسات صحن شورا غایب‌اند یا با تاخیر در آن حضور می‌یابند و حضورشان در کمیسیون‌های تخصصی هم دقیقاً مثل حضورشان در صحن بی‌نظم و بدون اراده است، ادای مناسک شهرداری را به انجام تکالیف شورایی ترجیح داده‌اند. این چند نفر که جلسات شورای شهر را به تعطیلی می‌کشانند، مستمراً پشت سر شهردار اینجا و آنجا می‌روند و عکس می‌گیرند.
جلسات شورای شهر در واقع یک فرصت سه چهار ساعتۀ مغتنم در هفته است که مهمترین مسائل شهر و موضوعات حول مدیریت شهری در آن طرح می‌شود و باید برای شهر چاره‌جویی شود، دایماً از طرف اقلیت تعلیق می‌شود. کارکرد بخشی از کمیسیون‌های تخصصی هم که از نظر قانون همتراز با صحن و در واقع فرصت اصلی اعمال نظارت دقیق و ارائهٔ سیاست برای مدیریت شهری است، تقریباّ هیچ است و خروجی به دردبخوری برای صحن ندارد.
القصه حضور در جلسات هفتگی صحن و کمیسیون‌ها، که اصلی‌ترین وظیفهٔ شورایی بر عهدهٔ نمایندگان مردم در شوراست، از سوی چند عضو مورد بی‌مبالاتی قرار گرفته است در حالی که تنوع و تکثر حضورشان در مناسک شهرداری مثال زدنی است؛ یعنی حضور در اموری که انجام و ترک آن‌ها از سوی اعضای شورا، هیچ کارکردی برای شهر ندارد جانشین عمل به وظیفهٔ اصلی شده است.
القصه در این وضعیت که شهر و مردمش دچار مسائل و چالش‌های عدیده‌ای هستند و منتظرند تا جلسات محدود شورا بخشی از مسائلشان را بررسی و حل کند، از خاصیت افتاده است. مردم گویا محکومند که بنشینند و مناسک هر روزهٔ آقایان را تماشا کنند و هفته به هفته تنها خبر تاخیر در رسیدگی به مشکلاتشان را بشنوند.
اتخاذ چنین رویه‌ای از سوی حامیان شهردار باعث شده است تا متولیان اجرا در برابر هر نقد و اعتراض و حتی در برابر هر پرسشی از سوی شورا، گارد بگیرند و در حصار امنی که اقلیت چشم و گوش بسته برایشان ساخته است، از پاسخگویی شانه خالی کنند.
@tanbihat_ir
