فاجعهٔ باغ گلستان؛ نمونهای از بیمسئولیتیِ مفرط مدیریت شهری
از بیاطلاعی شورای شهر و سکوت محض حامیان شهردار تا موضع گرد مدیران سیاسی و قضایی
ماجرا از حذف چند اصله درخت کهنسال در گوشهای از پارک صد سالهٔ باغ گلستان و گودبرداری برای ساختن بنا در آن شروع شد؛ اقدامی که اظهار بیاطلاعی و اعتراض چند عضو شورای شهر تبریز را در پی داشت و البته نگرانی شدید افکار عمومی را.
پیگیری رسانههای مستقل در نهایت به این نتیجه رسید که شهرداری ۱۰۰۰ متر از زمین این پارک را برای ساختن پاسگاه پلیس در اختیار آن نهاد قرار داده است، اما مسئله این بود که هیچ مجوزی برای این اقدام اخذ نشده است؛ نه کمیسیون ماده ۷ جوازی برای جابجایی درختان صادر کرده و نه اصل واگذاری زمین پارک به نهاد انتظامی، مجوزی از شورای شهر دارد.
فریدون بابایی اقدم، روحالله دهقاننژاد، روحالله رشیدی و احد صادقی به عنوان اعضای شورای شهر به این اقدامِ خودسرانه اعتراض کردند و ورود مقامات قضایی و سیاسی استان را خواستار شدند. غلامرضا احمدی، رئیس شورای شهر هم طی نامهای به شهردار تبریز خواستار «تعلیق فوری» اقدامات و ارائهٔ گزارش به شورا شد.
در پی بالا گرفتن مناقشه، سرپرست استانداری از این موضوع اظهار بیاطلاعی کرد و طرح چنین موضوعی در شورای تأمین استان را رد نمود. او البته گفت که موضوع را پیگیری خواهد کرد.
فرماندار تبریز اما اظهار کرد که «برای پایداری امنیت، توافقی شده است تا در قسمت کوچکی از آن پارک، کلانتری مستقر شود.» او البته قاعده و مجوز این «توافق» و طرفین آن را اعلام نکرد و به کار بردن کلمهٔ «واکذاری زمین» را «نشر اکاذیب» دانست و گفت که در این رابطه در شورای تامین [شهرستان] هیچ موضوعی مطرح نشده است، تنها به عنوان «بهرهبرداری» توسط نیروی انتظامی صحبت شده بود!
رئیس کل دادگستری استان هم ضمن گلایه از وضعیت پارک، گفت «برای پایداری امنیت در باغ گلستان تبریز با فرماندهی نیروی انتظامی استان توافقی شده تا در قسمت کوچکی از آن پارک کلانتری مستقر شود.» دادستان تبریز در ادامهٔ واکنش مقامات قضایی، اقدمات دادستانی را بر خلاف «اقدامات تبلیغاتی»، در حدود «مقررات» دانست. او موضوع مجوز قطع درختان پارک را «در دست بررسی» عنوان نمود و گفت که موضع رئیس دادگستری و دادستانی، «صیانت از حقوق شهروندان» است. او تأکید مرد که موضع دادستانی و رییس دادگستری بر پایداری امنیت در باغ گلستان است و در این خصوص با فرماندهی انتظامی هماهنگیهای لازم انجام شده است.
با این همه اما سکوت محض شهردار تبریز و حامیان چشموگوش بستهٔ او در شورای شهر در برابر فاجعه باغ گلستان شکسته نشد. اعضای پرمدعایی که بزرگترین هنرشان بالا بردن دو دست در برابر هر خواست (قانونی و غیرقانونی) شهردار بوده، حالا در برابر این گاف تاریخی شهردار و بیاعتنایی توهینآمیز به شورا، سکوت ممتد اختیار کردهاند.
سکوت برخی نهادهای مسئول از جمله ادارهٔ کل میراث فرهنگی و صداوسیمای استان از ابعاد جالب این ماجراست.
مسئله جالبتر اما آغاز عملیات تهاجمی از سوی برخی رسانههای رپورتاژی به حساسیتهای موجود نسبت به این فاجعه است. یعنی نه فقط در برابر تخریب غیرقانونی نماد تاریخی شهر، هیچ حساسیتی از خود نشان ندادهاند، بلکه در یک دهنکجی آشکار به فرهنگ، تاریخ و افکار عمومی، از حساسیتهای موجود هم دلپیچه گرفتهاند.
در هر حال آنچه در باغ گلستان رخ داده را میتوان یک نمونهٔ آشکار از وضعیت موجود مدیریت شهری و اوضاع رسانهای دانست؛ وضعیتی که کلمهٔ «بیمسئولیتی» در عین «رپورتاژدرمانی» میتواند آن را به نحو احسن توصیف کند.
@tanbihat_ir