بورژوازی یک روح ویرانگر و سست جهان شمول است" ما قبلاً بارها گفتهایم و هرگز از تکرار آن خسته نمیشویم :
بورژوازی یک طبقه نیست، یک حالت ذهنی است. همان روح بخل و شهوانی که خود را به گونه های متنوع و گاه چنان ظریف نشان می دهد، به شکلی که در موارد بسیاری کسی با باور به اینکه با روحیه بورژوایی مبارزه می کند، کاری انجام نمی دهد جز اینکه آن را در روح خود تقویت کند.
بسیاری هستند که
بورژوازی را از منظر شرایط اقتصادی و پیامدهای سیاسی و اجتماعی آن ارزیابی کرده اند اما عده کمی به تعمق در روح آن پرداختند که منحصر به ذات طبقه مسلط امروز ما نیست، بلکه در همه طبقات نفوذ می کند و تحت تاثیر متناقض ترین جنبه ها و منعکس کننده تصوری از زندگی در مخالفت کامل با غایت های ماوراء طبیعی انسان است.
روح
بورژوازی در همه طبقات زنده است. بین طبقه متوسط، به همان میزان محافل اجتماعی ثروتمندان نیرومند است. در روح پرولتاریا زنده است، تا زمانی که به خود اجازه می دهد استدلال های ماتریالیستی ، که زیربنای زندگی بشر در روزگار ما شده در روحش نفوذ کند.
امروز ما آن روح را «بورژوازیسم» می نامیم، زیرا این
بورژوازی است که مسیر آنچه را ما توافق کرده ایم «تمدن» بنامیم، تحت فرمان خود گرفته. اما پیش از این در اعصار دیگر از طریق اشکال متفاوت، در شمایل گروه ها یا گفتمان اجتماعی حاکم تسلط داشت.
بورژوازی در شرق باستان میزیست، همانطور که در روم سزارها یا در روزهای درخشان رنسانس به حیات خود ادامه میداد."
✍️ #پلینیو_سالگادو رهبر انتگرالیست های برزیل📌 پ.ن: شاید اگر نام "پلینیو سالگادو" را از این تیتر و نوشته ها حذف کنیم، بسیاری با خواندن جملات این ستون تصور کنند اغلب این عبارات از کارل مارکس است، نه یک رهبر راست افراطی در برزیل. نام مارکس در جهان امروزی بیش از یک سده است با ستیز افراطی با
بورژوازی و دید اهریمنی به آن گره خورده (حال آنکه مارکس نقش مترقی تاریخی
بورژوازی در ستیز با فئودالیسم را قویا میستود) در چنین فضایی به ندرت افرادی از نقدهای تندتر از مارکس بر
بورژوازی و چهره هایی مانند سالگادو آشنایی پیدا کردند.
📝 گردآوری، ویرایش و پی نوشت:
#علی_صدقپژوهشگر تاریخ و فلسفه/الهیات سیاسی #بورژوازی،
#فاشیسم،
#مارکس،
#مارکسیسم🌎📚 @sociologycenter 📚🌍