گوش دادن روانکاوانه را می توان به منزله ی تلاشی توصیف کرد برای دریافتنِ چیزی از بیمار که نه بیمار آن را "از قبل میدانسته" و نه روانکاو؛ یعنی میل ها و خواهش های دور از انتظار و بازشناختنیِ آن شخص دیگری که پشت سرواژه های "من" پنهان شده است.
جاش کوهن چگونه فروید بخوانیم، ۲۰۰۵ به فارسی صالح نجفی
