گوش دادن روانکاوانه را می توان به منزله ی تلاشی توصیف کرد برای دریافتنِ چیزی از بیمار که نه بیمار آن را "از قبل میدانسته"
و نه روانکاو؛ یعنی میل ها و خواهش های دور از انتظار و بازشناختنیِ آن شخص دیگری که پشت سرواژه های "من" پنهان شده است.

جاش کوهن
چگونه فروید بخوانیم، ۲۰۰۵
به فارسی صالح نجفی